ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ, ಬೆಂಬಲಕ್ಕೆ, ಸಂಖ್ಯಾಬಲ ಹೆಚ್ಚಳಕ್ಕೆ, ಬರುವವರನ್ನು ಗಾಳಹಾಕಿ ಗಾಳಿಹಾಕುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ತೊನೆಯಪ್ಪ

ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ, ಬೆಂಬಲಕ್ಕೆ, ಸಂಖ್ಯಾಬಲ ಹೆಚ್ಚಳಕ್ಕೆ, ಬರುವವರನ್ನು ಗಾಳಹಾಕಿ ಗಾಳಿಹಾಕುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ತೊನೆಯಪ್ಪ
[’ಗಂಜಿ ಸಾಮಿಯ ಕಚ್ಚೆ ಪುರಾಣ’ ನಾಟಕದ ಕಥಾ ಭಾಗ]

ಈಗೀಗ ಕಂಡೋರಿಗೆಲ್ಲ “ಅವರು ಸಮಯ ಬಂದರೆ ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಣ ಕೊಟ್ಟು ಇತರರನ್ನು ರಕ್ಷಣೆ ಮಾಡುವಷ್ಟು ಹೃದಯವಂತರು” ಅಂತಾನೆ ತೊನೆಯಪ್ಪ ಭಾಷಣದಲ್ಲಿ. ಯಾರೆಲ್ಲ ಕಚ್ಚೆಶೀಗಳ ಹಾದರದ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಹಾಕಲು ಸಹಕರಿಸುತ್ತಾರೋ ಅವರೆಲ್ಲ ಗುರುಭಕ್ತರು, ಧರ್ಮ ರಕ್ಷಕರು ಅಂತಾನೆ.

ಸ್ವಾರ್ಥಕ್ಕಾಗಿ ಅವನನ್ನು ನೆಚ್ಚಿಕೊಂಡ ಗೂಂಡಾಭಕ್ತರು ಅವನನ್ನು ಸತತ ಹಾಡಿ ಹೊಗಳುತ್ತಾರೆ. ಸಂಕಲ್ಪಿಸಿದ್ದು ಆಗೇ ತೀರುತ್ತದೆ ಅಂತಾರೆ! ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಸಂಗ್ತಿ ಕೇಳಿ-ಇಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಪತ್ರಿಕೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ, ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬರುತ್ತಿದೆ ಅಂದ್ರೆ ಅದರಲ್ಲಿ ಟೀಂ ವರ್ಕ್ ಇರುತ್ತದೆ; ಸಂಪಾದಕನಿಗೆ ತಳಹತ್ತದಂತೆ ಸೌಟಾಡಿಸುವ ಕೆಲಸ ಮಾತ್ರ. ಮುಂಬೈ ಲೋಕಲ್ ಟ್ರೇನಿನ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ನಿಂತವನನ್ನು ಬೆನ್ನ ಹಿಂದೆಯೇ ಬರುವ ಅಷ್ಟೊಂದು ಜನ ಒಳಗೆ ಸೇರಿಸುತ್ತಾರೆ; ಅವನಾಗಿ ಅವನು ಒಳಗೆ ಹೋಗಬೇಕೆಂದಿಲ್ಲ! ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ಎಲ್ಲೋ ಓದಿದ ನೆನಪು ಮತ್ತು ಆ ಸಾಲಿಗೆ ಮಠದ ಮಾಣಿಯೂ ಸೇರುತ್ತಾನೆ. ಮಠದವ ಹೆಸರಿಗೆ ಮತ್ತು ಬಸಿರಿಗೆ ಇದ್ದರೆ ಸಾಕು; ಉಳಿದದ್ದನ್ನು ಗೂಂಡಾಭಕ್ತರು ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ; ಇಲ್ಲದವರನ್ನೂ ಬಿಡದೆ ಸುಲಿಗೆ ಮಾಡಿಯಾದರೂ ಕಾರ್ಯ ನೆರವೇರಿಸುತ್ತಾರೆ!

ಇಂತಹ ಕ್ಷುಲ್ಲಕ ಸಂಕಲ್ಪ ಸಿದ್ಧಿಗೆ ರಾಂಗೂ ಬಾಬಾ ನೇ ಬೇಕಾ? ಬೇರೆ ಕಾಮಿಯನ್ನು ನೇಮಿಸಿದರೂ ಮಾಡೋಕಾಗುತ್ತೆ. ಅದ್ಕೇನು ಸಾಮಾನು ಶೋಭರಾಚಾರ್ಯನೇ ಆಗ್ಬೇಕಾ? ಇದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಾಧನೆಗಳನ್ನು ಜಗತ್ತಿನಾದ್ಯಂತ ಅನೇಕ ಕಂಪನಿಗಳ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರು ಮಾಡ್ತಿಲ್ಬ? ಅವರಿಗೆಲ್ಲ ಇವನ ಹಾಗೆ ಚೇಲಾಗಳು, ಭಕ್ತರು ಯಾರೂ ಇರಲ್ಲ; ಅಲ್ಲಿರೋ ಎಲ್ಲರೂ ಸಂಬಳಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಕೆಲಸ ಮಾಡೋರು; ಆದರೂ ಅವರು ಅಸಾಮಾನ್ಯ ಎನಿಸುವಷ್ಟು ಸಾಧನೆ ಮಾಡ್ತಾರೆ. ಜಗತ್ತಿನಾದ್ಯಂತ ಅಸಾಮಾನ್ಯ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿದ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರು ಅದೆಷ್ಟಿಲ್ಲ ಹೇಳಿ?

ಪಾಪ, ಒಂದು ಹೊತ್ತು ನೆಟ್ಟಗೆ ಉಣ್ಣೋದಕ್ಕೂ ಗತಿಯಿಲ್ಲದ ಸ್ಲಂ ನಿವಾಸಿ ಮಕ್ಕಳು ಇವತ್ತಿನ ದಿನ ಐ ಎ ಎಸ್ ಮಾಡ್ತಾರೆ, ಐ ಪಿ ಎಸ್ ಮಾಡ್ತಾರೆ. ಅದಲ್ವ ಸಂಕಲ್ಪ ಸಿದ್ಧಿ? ಕೊಳೆಗೇರಿ ನಿವಾಸಿಯಾಗಿದ್ದ ಅನಕ್ಷರಸ್ಥನೊಬ್ಬ ಮುಂಬೈಯಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಹೋಟೆಲ್ ಬಿಜಿನೆಸ್ ಮಾಡ್ತ ಯಶಸ್ವಿಯಗಿದ್ದು ಪೇಪರುಗಳಲ್ಲೆಲ್ಲ ಬಂದಿದೆ. ನಿಲ್ಲಲು ಜಾಗವಿಲ್ಲದ ಸಾದಾ ವ್ಯಕ್ತಿ ಇಂಡಿಗೋ ವಿಮಾನ ಯಾನ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಮುಖ್ಯಸ್ಥನಾಗ್ತಾನೆ! ಸಾಮಾನ್ಯ ಹುಡುಗರಂತೆ ಕಷ್ಟದಲ್ಲೇ ಪದವಿ ಮುಗಿಸಿದ ವ್ಯಕ್ತಿ ರಿಲಯನ್ಸ್ ಸಂಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಅಂಬಾನಿಗಳಿಗೆ ಪ್ರಮುಖ ಸಲಹೆಗಾರನಾಗ್ತಾನೆ. ಇದೆಲ್ಲ ಸಿದ್ಧಿಯಲ್ವ?

ಆಫ್ ಕೋರ್ಸ್ ಕಚ್ಚೆ ಸಾಮ್ಗಳೂ ಒಂದಷ್ಟು ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಅನೇಕ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಸಂತಾನ ಅನುಗ್ರಹಿಸಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ತಾನು ಏಕಾಂತಕ್ಕೆ ಬಳಸಿದ ಹಲವು ಮಹಿಳೆಯರ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಮಾಸಾಶನದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ದುಬಾರಿ ವೆಚ್ಚವನ್ನು ಭರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ; ಸನ್ಯಾಸಿಗೆ ದುಡಿಮೆಯಿಲ್ಲ, ಹಾಗಾದರೆ ಆ ವೆಚ್ಚವೆಲ್ಲ ಹೇಗೆ ಕೊಡ್ತಾರೆ? ಬಕರಾ ಭಕ್ತರ ದೇಣಿಗೆ, ಕಾಣಿಕೆಗಳಿಂದ ಕೊಡ್ತಾರೆ!

ಆ ಐನಾತಿ ಆಸಾಮಿ ಒಂದಾನೊಂದು ಕಾಲಕ್ಕೆ ತನ್ನನ್ನು ವಿರೋಧಿಸುವ ಪಾಲಕರನ್ನು ಮಠದಿಂದ ಬೀದಿ ನಾಯಿ ಅಟ್ಟಿಸಿದಂತೆ ಅಟ್ಟಿಸುತ್ತಿದ್ದನಂತೆ. ಈಗೀಗ ನಾವು ಅನೇಕ ಆಶ್ರಮಗಳಲ್ಲಿ, ಮಠಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳನ್ನು ಮತ್ತು ಗಂಡುಮಕ್ಕಳನ್ನು ಬೋಳೆಣ್ಣೆ ಹಚ್ಚಿ ಕಾಯಂ ಶಿಷ್ಯತ್ವಕ್ಕೆ ಪರವರ್ತಿಸಿಕೊಳ್ಳೋದನ್ನು ನೋಡ್ತೀವಿ, ಕೇಳ್ತೀವಿ. ಅಂತೋರ ಪಾಲಕರೆಲ್ಲ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಗೋಳೋ ಎಂದು ಅಳ್ತಾರೆ; ತಮ್ಮ ಮಗನನ್ನೋ ಮಗಳನ್ನೋ ಸನ್ಯಾಸಿ ಮಾಡ್ಬುಟ್ರು ಅಂತಾರೆ. ಸನ್ಯಾಸ ಅಂದ್ರೇನು ಅಷ್ಟೆಲ್ಲ ಸುಲಭ ಅಂದ್ಕೊಂಡ್ರ? ವಾಸ್ತವ ಅದಲ್ಲ; ಅಲ್ಲಿನ ಮುಖ್ಯಸ್ಥ ಅವರ ಬ್ರೇನ್ ವಾಶ್ ಮಾಡಿ ಯವುದೋ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ತೆವಲುಗಳಿಗೆ ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಅವರಿಗೆಲ್ಲ ಕೆಲವು ಚಟಗಳನ್ನು ಅಂಟಿಸಿ ಆ ವರ್ತುಲದಿಂದ ಹೊರಬರಲಾರದಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ತಾನೆ. ಹಾವಾಡಿಗ ಮಠದಲ್ಲಿ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಬಹಳ ಭಿನ್ನ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೇನಿಲ್ಲ; ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಸಾಮ್ಗಳು ಬೇರೆ ಯಾರಿಗೂ ಸನ್ಯಾಸ ಕೊಡಲ್ಲ, ಸಾಮಾನು ಕೊಡ್ತಾರೆ!

ಪಾಲಕರು ತಿರುಗಿ ಬಿದ್ದಾಗ, “ಹೋಗಲೇ ಹೋಗು ಏನ್ಮಾಡ್ಕೋತೀಯೋ ಮಾಡ್ಕೋ, ನಿನ್ನ ಹತ್ರ ನೂರು ಜನ ಇದ್ರೆ ನನ್ನ ಹತ್ರ ಸಾವಿರ ಸಾವಿರ ಸಂಖ್ಯೇಲಿ ಜನ ಇದಾರೆ” ಅಂತ ಬೈತಾನೆ ತೊನೆಯಪ್ಪ. ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳನ್ನು ಏಕಾಂತದ ಕೋಣೇಲಿ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಕನ್ಯಾಪೊರೆ ಹರೀತಾನೆ. ಮತ್ತುಬರುವ ಪ್ರಸಾದ ತಿಂದ ಹುಡುಗೀರು ಪಾಪ ತೂನೆಯಪ್ಪನ ದೇಹದಡಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದರೆಕ್ಷಣ ಕೊಸರಾಡಿದರೂ ಆಮೇಲೆ ಸಹಕರಿಸಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ! ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಅನುಭವೀ ಮಹಿಳೆಯರು “ನಮ್ಮ ಗುರು ಎಷ್ಟು ಚಂದ, ಅವರ ಸಾಮಾನು ಬಹಳ ಅಂದ” ಅಂತೆಲ್ಲ ಹಲಬುತ್ತಾರೆ. ಗಂಡ ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ದುಡೀತಾ ಇದ್ರೆ ಮಿಂಡ ಸಾಮ್ಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಭೂರಿಭೋಜನ ನಡೆಸ್ತಾ ಇರ್ತಾರೆ. ಅದೇ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಹಳ್ಳಿಕಡೆಗೆ ಟೀವಿಗಳಲ್ಲಿ ಇದೇ ಸಾಮ್ಗಳು ಪೊಜೆ ಮಾಡ್ತಿರ್ತಾರೆ!

ಒಂದು ಕಂಪನಿಯ ಮುಖ್ಯಸ್ಥನಾಗಿ ದೇಶವ್ಯಾಪಿ ಹಲವು ಗಣ್ಯರ ಸಂಪರ್ಕ ಇರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನೇ ಮಂಗಮಾಡಿ ಮೂರು ನಾಮ ಬಳಿದು, ಹೊರಗಡೆ ಭಜನೆಗೆ ಕೂರಿಸಿ ಅವರ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ಸತತವಾಗಿ ಭೋಗಿಸಿದ ಈ ಸಾಮಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಕ್ರಿಮಿನಲ್ಲು ಅಂದ್ಕೋಬೇಡಿ; ಇದು ಅಸಾಮಾನ್ಯ ಕ್ರಿಮಿನಲ್ಲು. ತನ್ನ ಮೇಲೆ ಬಂದ ಅಪಾದನೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಎದುರಾಳಿಗಳ ಮುಖದ ಮೇಲೆ ಹೊಡೆದಂತೆ, ಅವರಿಗೆ ಮಾತನಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶ ಕೊಡದಂತೆ, ಅಲ್ಲಗಳೀತಾನೆ. ದೂರುವವರ ವಿರುದ್ಧ ಚೇಲಾಗಳನ್ನು ಛೂ ಬಿಡ್ತಾನೆ. ತನ್ನ ಬಳಗ ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಳ್ಳೋದಕ್ಕೆ ಯಾವೆಲ್ಲ ನರಿ ಉಪಾಯ ಮಾಡಬೇಕೋ ಅಷ್ಟನ್ನೂ ಮಾಡ್ತಾನೆ.

ಹಾವಾಡಿಗ ಮಠ ಎಂಬುದು ’ತೊನೆಯಪ್ಪ ಮತ್ತು ನಾನೂರು ಕಳ್ಳರು’ ಎಂಬ ಸಿನಿಮಾಕ್ಕೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಕಥೆಯಾಗುತ್ತದೆ! ಇನ್ನೊಂದು ದೂರಿನ ಕಲಾವಿದೆಯ ಮನೆಯ ಕಿಟಕಿಯಲ್ಲಿ ಮಾಂತ್ರಿಕರ ಕುಂಕುಮ ಎರಚಿಸುತ್ತಾನೆ! ಅವಳ ಮನೆಗೆ ಏಕಾಏಕಿ ಲಗ್ಗೆಯಿಟ್ಟ ಮಠದ ಗೂಂಡಾಗಳು ಕಿಟಕಿಯಲ್ಲಿ ಕಿಲೋಗಟ್ಟಲೆ ಕುಂಕುಮ ತೂರಾಡಿ ಅವಾಚ್ಯ ಪದಗಳಿಂದ ಬೈದು ಹೋಗ್ತಾರೆ.

ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಯಾವ ಸನ್ಯಾಸಿಗೂ ಇಲ್ಲದ ಪ್ಲಾನುಗಳು ಇವನಿಗೆ ಬರುತ್ತವೆ! ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಅಲ್ಲವೇ ಮಲ್ಲಿಕಾ ಶರಬತ್ತನ್ನು ಕರೆಸಿ ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿಯ ಗುಡಿಯ ಶಿಲಾನ್ಯಾಸ ಮಾಡಿಸಿದ್ದು? ಮಾಧ್ಯಮದೋರು ಕೇಳಿದ್ರೆ ’ಪವಿತ್ರಾತ್ಮ’ ಎಂದುಬಿಟ್ಟ ಕಳ್ಳ. ಹಲವು ಜನರಿಗೆ ಸೆರಗು ಹಾಸುವ ನಿತ್ಯ ಮುತ್ತೈದೆ ಅವನಿಗೆ ಪವಿತ್ರಾತ್ಮವಾಗಿ ಕಾಣ್ತಾಳೆ ಅಂದ್ಕೋಬೇಡಿ, ಅದು ಆ ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ನುಣ್ಣಗೆ ಜಾರಿಕೊಳ್ಳೋ ನರಿ ಉಪಾಯ. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಪ್ರಕರಣ ಮಾಧ್ಯಮಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಪ್ರಸಾರವಾಗ್ತಿತ್ತು. ಪವಿತ್ರಾತ್ಮ ಎಂದ ತಕ್ಷಣ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಕ್ಲೋಸ್ ಆಗೋಯ್ತು! ಹೇಗಿದೆ ಕ್ರಿಮಿನಲ್ ಮೈಂಡು?

ಇನ್ಶೂರನ್ಸ್ ಮಾಡಿಸ್ತಾನೆ. ಏಕಾಂತ ಸೇವೆ ಮಾಡಿದವಳಿಗೆ ಅಷ್ಟೂ ಅನುಗ್ರಹ ಮಾಡದಿದ್ರೆ ಹೇಗೆ? ಆದರೆ ಇನ್ಶೂರನ್ಸ್ ಗೂ ತನಗೂ ಸಂಬಂಧವೇ ಇಲ್ಲ ಅನ್ನೋ ರೀತಿ ಇರ್ತಾನೆ. ಆತ್ಮಶ್ರಾದ್ಧ, ಪಿತೃಶ್ರಾದ್ಧ ಅನ್ನೋದೆಲ್ಲ ಇವನಿಗೆ ಕೇವಲ ಬೂಟಾಟಿಕೆ. ಮಠದಲ್ಲಿ ಹಾಯಾಗಿ ಮೇಯ್ತಾ ಇರ್ಬೋದು. ಕುಡಿಯೋದಕ್ಕೆ, ಜಡಿಯೋದಕ್ಕೆ, ತಿನ್ನೋದಕ್ಕೆ, ಸಂಪಾದಿಸೋದಕ್ಕೆ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಅವಕಾಶ ಇದೆ ಅಂತಲೇ ಬಾವಯ್ಯ ನೆಂಟಯ್ಯ ನರಿಗಳಂತೆ ಮಠ ಸೇರಿಕೊಂಡಿರೋದು. ಸೊಟ್ಟ ಮುಖದ ಕುಳ್ಳಯ್ಯ ಇದ್ದಾನೆ ನೋಡಿ, ಅವನಿಂದಲೇ ಇಂದು ಈ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಮಠ ಅನೈಕತೆಗಳ ತಾಣವಾಗಿರೋದು.

ಈ ಕಳ್ಳ ಬಾವ ಕುಳ್ಳ ಬಾವ ಎದುರಿಗೆ ಇರೋ ಜನ ಸ್ವತಃ ಕಂಡಿದ್ದನ್ನೂ ಸುಳ್ಳು ಎಂದು ಸಾಧಿಸಬಲ್ಲ ಕ್ರಿಮಿಮಲ್ಲುಗಳು. ಕಲ್ಲನ್ನು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಬೀಸಿದರೆ ಎಷ್ಟು ಹಕ್ಕಿಯನ್ನು ಏಕಕಾಲಕ್ಕೆ ಹೊಡೀಬಹುರು ಎಂಬುದನ್ನು ಪಕ್ಕಾ ಪಕ್ಕಾ ಲೆಕ್ಕಚಾರ ಮಾಡಿ ಗುರಿಯಿಡುವವರು. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಇಷ್ಟುವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ನೂರೈವತ್ತಕ್ಕೂ ಅಧಿಕ ಮಹಿಳೆಯರ ಜೊತೆಗೆ ಏಕಾಂತ ನಡೆದಿರೋದು. ಹುಡುಗೀರು ಎಷ್ಟೋ, ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೇ ಸಿಗ್ತಾಇಲ್ಲ. ಏಕಾಂತ ಮುಗಿದ ಹುಡುಗೀರು ಅವರಾಗಿಯೇ ಹೇಳ್ಕೊತಾರ? ಇಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ಕಳ್ಳ ಬಾಳಾ ಸೇಫು. ಜನಾಂಗದಲ್ಲಿ ವಿಚ್ಛೇದನ ಹೆಚ್ಚೋದಕ್ಕೆ ಅರ್ಧ ಕಾರಣ ಹಾವಾಡಿಗ ಮಠದವ ಮೊದಲೆ ಉಂಡಿರೋದು! ಎಷ್ಟೊಂದು ಹುಡುಗೀರಿಗೆ ಕಾಶಿ-ಅಯೋಧ್ಯೆ ತೋರಿಸಲಿಲ್ಲ ಅಂತೀರಿ? ಅಂತೋರಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಜನ ಮಠದ ಗಿಂಡಿಗಳನ್ನೇ ಶಾಸ್ತ್ರಕ್ಕೆ ಮದುವೆಯಾಗಿದ್ದಾರೆ; ಮಿಕ್ಕಿದ್ದಕ್ಕೆ ಹೇಗೂ ಸಾಮ್ಗಳಿದ್ದಾರೆ! ಕೆಲವರಿಗೆ ಪಾಪಪ್ರಜ್ಞೆ ಕಾಡ್ತಾ ಇದ್ಯಂತೆ ಪಾಪ; ಗಿಂಡಿಗಳ ಮಡದಿಯರಲ್ಲಿ ಸೈಕಿಯಾಟ್ರಿಕ್ ಮಾತ್ರೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ದಪ್ಪಗೆ ಬೆಳೆದವರನ್ನೂ ನೀವು ಮಠದಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು. ಇದೆಲ್ಲ ತೊನೆಯಪ್ಪನ ಸಾಧನೆ; ಸಂಕಲ್ಪ ಸಿದ್ಧಿ!

ಅಷ್ಟಾದರೆ ಪರವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ; ಮಠದ ಬಂಗಾರ ಕರಗಿಸಿ ಮಾರಿಯಾದರೂ ತನಗೆ ಬೇಕಾದ ಫಲಶ್ರುತಿ ಪಡೆದುಕೊಳ್ತಾನೆ. ಪಾಪ ಮುದುಕರೆಲ್ಲ ಜೀವಮಾನದಲ್ಲಿ ಪಡೆದಿರದ ಸಂಬಳಕ್ಕೆ ಮೂರುಪಟ್ಟು ಅಧಿಕ ಹಣವನ್ನು ಎಣಿಸಿಕೊಂಡು ಜಾಗ ಖಾಲಿಮಾಡಿರೋದು. ಆದರೆ ಹೋಗುವಾಗ ತನ್ನ ಹೆಸರಿಗೆ ಕಳಂಕ ಬರದಂತೆ ಬೆಣೆಯೊಂದನ್ನು ಇರಿಸಿ ಹೋಗಿದ್ದಾರೆ. ಈಗ ಬಾಲ ಸಿಕ್ಕಾಕೊಂಬುಟ್ಟಿದೆ, ಆಚೆ ಬರ್ತಾ ಇಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ಸಾಮ್ಗಳು ಎಳೆದೆಳೆದು ಸೋತಿದ್ದಾರೆ. ತುಂಡಾದ ಬಾಲದ ಗಾಯ ಹೇಗೋ ಮಾಯಬಹುದು ಆದರೆ ಬಾಲ ಇನ್ನೂ ಉದ್ದ ಇರ್ತಿತ್ತಲ್ಲ, ಏನೋ ಒಂಥರಾ ಕಾಣ್ತಿದೆ, ತುಂಡಾಗಿದೆ ಎಂದು ಜನ ಆಡ್ಕೊಳೋದನ್ನು ತಪ್ಪಿಸೋಕಾಗಲ್ಲ.

ಹಸುವಿನ ಹೆಸರು ಹೇಳಿದರೆ ಪಾಪಿಗಳೂ ಕೆಲವುಕಾಲ ಆಪತ್ತಿನಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಂತೆ. ಕುಳ್ಳಬಾವಯ್ಯ ಕಳ್ಳಬಾವಯ್ಯನಿಗೆ ಹಸುವಿನ ಬಾಲವನೇ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡಿರಲು ಸೂಚಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಈಗಲೂ ಅದು ನಡೀತಾನೇ ಇದೆ. ಕುಳ್ಳಬಾವಯ್ಯ ಹಳದೀ ಶಾಲು ಹೊದ್ದು ಮಠದ ದಿವಾನಗಿರಿಯಲ್ಲಿ ಮೆರೆಯುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಾನೆ; ಪಾಪದ ಬಕರಾ ಭಕ್ತರು ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಟಿವೀಲಿ ಬರೋ ಪೂಜೆ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಅಕ್ಕಿ, ಕಾಸು ಎಲ್ಲ ನಿತ್ಯ ಹುಂಡಿಗೆ ಹಾಕ್ತಾನೇ ಇದಾರೆ.

ಮಾಧ್ಯಮಗಳಲ್ಲಿ ನೀವೊಂದು ಚಮತ್ಕಾರ ನೋಡಿ, ಯಾವುದೋ ಘಟನೆಯನ್ನು ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಎಳೆದಾಡ್ತಾ ಇರೋವಾಗ ಇನ್ನಾವುದೋ ಸ್ವಲ್ಪ ದೊಡ್ಡದು ಅಂತ ಅನಿಸಿಬಿಟ್ರೆ ಆ ಜನರೆಲ್ಲ ಅದರ ಕಡೆಗೆ ಹೋಗಿಬಿಡ್ತಾರೆ. ಮೊದಲು ಆರಂಭಿಸಿದ ಸುದ್ದಿ ಮಾಯವಾಗಿಹೋಗ್ತದೆ! ಮಠದಮಾಣಿಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಹಲವು ಸಲ ಹಾಗೇ ಆದದ್ದಿದೆ; ಅವನ ಸುದ್ದಿ ಪ್ರಸಾರವಾಗಬೇಕು ಅನ್ನೋ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ಯಾವುದೋ ಗಲಾಟೆ, ದೊಂಬಿ, ಪ್ರತಿಭಟನೆ ಇಂಥವೆಲ್ಲ ನಡೆದು ಅವನ ಸುದ್ದಿಯೇ ಮಾಯವಾಗಿಬಿಡ್ತಿದ್ದದ್ದರಿಂದ ಎಷ್ಟೋ ಸುದ್ದಿ ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಗೆ ತಲುಪಲೇ ಇಲ್ಲ. ವಿಚಾರಣೆ ಒಂದು ದಿನ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಹೋದರೂ ಇಂತಿಷ್ಟು ಕೊಡಬೇಕು ಎಂಬ ಡೀಲಿಂಗ್ ಎಲ್ಲ ಇತ್ತಂತೆ. ಅದೆಲ್ಲ ಬಹಿರಂಗಗೊಳ್ಳಲೇ ಇಲ್ಲ!

ಸಾಮಾನು ಸಾಮ್ಗಳು ಸುವರ್ಣ ಮಂತ್ರಾಕ್ಷತೆ ಬೀರಿ, ಆಪಾದಿಸುವವರಿಗೆ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲು ಯಾವುದೇ ಮಾಧ್ಯಮ ಇರದಂತೆ ಬಂದ್ ಮಾಡಿಸಿದ್ದರಲ್ಲ. ಹೋರಿಯ ವೀರ್ಯ ಹಾರುವಾಗ ಹೊರಗೆ ಚೆಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಅಷ್ಟಾಗಿ ಯಾರಿಗೂ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ! ಇದೆಲ್ಲ ಸಾಮ್ಗಳ ಸಂಕಲ್ಪ ಸಿದ್ಧಿ ಅಲ್ಲ ಅಂತೀರೇನು?

ಸಾಮಾನು ಸಾಮ್ಗಳು ನಿರ್ಭಯಾ ಚತುರ್ಮೋಸದ ವೈಭವದ ಪುರಪ್ರವೇಶಕ್ಕೆ ದಿನ ಎಣಿಸ್ತಾ ಇದ್ದಾರೆ. ಮಹಾ ವೀರನಾದವನು ಯಾವಾಗ ಬರ್ತಾನೆ ನೋಡಬೇಕು. ಪಾಪ ಮಹಾ ವೀರನಾದೋನೊಬ್ಬನಿಗೆ ನಾಮ ತೀಡಿದ್ದರಿಂದ ಅವನ ಸ್ನೇಹಿತರ ಬಳಗದ ಸಂಪರ್ಕಕೊಂಡಿಯೇ ಸಿಕ್ಕಿಬಿಟ್ಟಿತು; ಸಾಮ್ಗಳು,

ನನ್ನಂತ ಸಾಮಿ ಇಲ್ಲ
ನನ್ನಂತ ಪೂಜೆ ಇಲ್ಲ
ನೀವು ಎಲ್ಲ ಧನ್ಯ
ಮಠವು ಅತಿ ಅನನ್ಯ
ಕಾಮದೇವನಾಣೆಮಾಡಿ ನಿಜವ ನುಡಿವೆವೂ

ಎಂದು ಹಾಡುತ್ತ, ಇದು ಹಾಗಿದೆ ಹೀಗಿದೆ ಸಾವಿರಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ತುಂಡಾಗದೆ ಉಳಕೊಂಡಿದೆ ಅಂತೆಲ್ಲ ಭೋಂಗು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದರಿಂದ ಎಂತೆಂತಹ ಜನವೆಲ್ಲ ದೊಪಕ್ಕನೆ ಅಡ್ಡಬಿದ್ರು ಗೊತ್ತಾ? ಬಂದವರಲ್ಲಿ ಕೆಲವರಲ್ಲಿ ಕಳ್ಳ ಹಣವನ್ನು ಇಡೋದಕ್ಕೆ ಜಾಗ ಹುಡುಕೋಕೂ ಬಂದಿದ್ರು ಅಂತಾರೆ. ತೊನೆಯಪ್ಪನಿಗೆ ಹಣ ಬೇಕಿದ್ದಾಗ ಕಳ್ಳಹಣ ಇಡೋರು ಬಂದದ್ದು ಡಾಕ್ಟರ್ ಹೇಳಿದ್ದೂ ಹಾಲು ರೋಗಿ ಬಯಸಿದ್ದೂ ಹಾಲು ಎಂದ ಹಾಗಾಯ್ತು ನೋಡಿ. ಬಂದವರಲ್ಲಿ ಕೆಲವರಿಗೆ ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಎರಡೂ ಕಡೆ ಉಂಡೆನಾಮ ತೀಡಿದ್ದೂ ಆಗಿದೆ.

ಗುರುಶಿಷ್ಯರು ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ, ಗುರುವು ಕೆಲಸ ಹೇಳಿ ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿದ್ದಾಗ, ಗುರುಮನೆಯನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುವ ಅತಿಥಿಗಳನ್ನು ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರಂತೆ ರಟ್ಟೆಹಿಡಿದೆಳೆದು ಸುಣ್ಣ ಬಳಿದು ನಿಲ್ಲಿಸಿದ ಪೆದ್ದ ಶಿಷ್ಯರನ್ನು ನೀವೆಲ್ಲ ನೋಡಿರಬಹುದು, ರಾಂಗ್ ವೇಷದ ಶಿಷ್ಯರು ಪೆದ್ದರಲ್ಲ, ಅವರು ಜಗತ್ತಿನ ಬುದ್ಧಿವಂತರು ಎನಿಸಿಕೊಳ್ಳೋರಿಗೆ ಬತ್ತಿ ಇಡುವಷ್ಟು ಮೂರ್ಖರು; ಮತ್ತು ಅವರ ಸಾಮ್ಗಳು ಆಸ್ತಿ ಹೊಡೆದುಕೊಂಡಮೇಲೆ ಭಕ್ತರ ಬಾಯಿ-ಮುಕಳಿ ಎರಡೂ ಕಡೆಗೆ ಬಾಂಬೆ ಟೇಪ್ ಹಚ್ಚಿ ಮಠದಿಂದ ಗಡೀಪಾರು ಮಾಡಿಸುವಷ್ಟು ಕ್ರಿಮಿನಲ್ಲು.

ಅಂತೂ ಇಂತೂ ಇನ್ನೇನು ಕೆಲ್ವೇ ದಿನ, ಮತ್ತೆ ಬಂದುಬಿಟ್ಟಿತು ಚತುರ್ಮೋಸ. ಮದುವಣಿಗನ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತೊನೆಯಪ್ಪನ ಪುರಪ್ರವೇಶ. ಬೋಳೆಣ್ಣೆ ಹಚ್ಚಲು ಹಲವು ಸೇವಾ ಯೋಜನೆಗಳ ಫಲಕಗಳು, ಬ್ಯಾನರುಗಳು, ಅಸಲಿ[ಮಠದಲ್ಲಿ ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ಇಡುವಂಥದು] ಮತ್ತು ನಕಲಿ[ಏಕಾಂತ ಸೇವೆ ಇತ್ಯಾದಿ ಖಾಸಗಿ ಅಕೌಂಟಿಗೆ ಹೋಗುವಂಥದು] ರಶೀದಿ ಪುಸ್ತಕಗಳು [ನೋಡೋದಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಕಾಣೋದಿಲ್ಲ ಬಿಡಿ]ಎಲ್ಲಾ ತಯಾರಾಗಿವೆ.

ನೋಡಿ ಪರಾಕು ಕೇಳತಾ ಇದೆ, “ಸಾಮಾನು ಜಗದ್ಗುರು ಶೋಭರಾಚಾಚಾರ್ಯ ಗಂಜಿ ತೊನೆಯಪ್ಪ ಹಾರುತೀ ಮಹಾಪ್ರಭೋ… ಬಹುಪರಾಕ್”

ಬರೇಕಾಮ
ಬರೇಕಾಮ

Thumari Ramachandra
26/06/2017
source: https://www.facebook.com/groups/1499395003680065/permalink/1981341665485394/

ಸಮಾನ ಶೀಲೇಷು ವ್ಯಸನೇಷು ಸಖ್ಯಂ

ಸಮಾನ ಶೀಲೇಷು ವ್ಯಸನೇಷು ಸಖ್ಯಂ

ಜಗದ್ಗುರು ಶೋಭರಾಜಾಚಾರ್ಯ ಗಂಜಿ ತೊನೆಯಪ್ಪ ಸ್ವಾಮಿಗಳು ಪೀಠದಲ್ಲಿ ವಿರಾಜಮಾನರಾಗಿ ಛತ್ರಿ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಛತ್ರಿತನದ ಭಾಷಣವನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿದ್ದರು. ಭಾಷಣ ಅರ್ಧಕ್ಕೆ ಬಂದಿತ್ತು. ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಾಮಿಗಳ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಹಳದೀ ಪಟಾಲಂ ಬಂಧುಗಳು ಆಗಾಗ ಬರೇಕಾಮ ಕೂಗುತ್ತ ಜೈಕಾರ ಹಾಕುತ್ತ ಕುರಿಗಳು ಹಿಕ್ಕೆ ಹಾಕುವಂತೆ ಚಪ್ಪಾಳೆಗಳ ಮೇಲೆ ಚಪ್ಪಾಳೆ ತಟ್ಟುತ್ತಲೇ ಇದ್ದರು. ಬುದ್ಧು ಭಕ್ತರು ಪೀಠದ ಸ್ವಾಮಿಗಳೆಂಬ ಏಕಮಾತ್ರ ಕಾರಣದಿಂದ ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಗೋಣು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದರು. ನಾಳೆಯಿಂದ ಮಠದ ಮಹಿಳಾ ಭಕ್ತರೆಲ್ಲ ನಮ್ಮ ’ಗಂಜಿ ಪ್ರಸಾದ’ ಸ್ವೀಕಾರ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದರೂ ಭೇದವಿರಲಿಲ್ಲ. ಹೆಂಡಿರನ್ನೆಲ್ಲ ಏಕಾಂತಕ್ಕೆ ಕಳಿಸಿ ನೀವು ಭಜನೆ ಮಾಡುತ್ತ ಕೂತುಕೊಳ್ಳಿ ಎಂದರೂ ಖೇದವಿರಲಿಲ್ಲ!

ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಧರ್ಮ ಬಾಹಿರ ನಡತೆಗಳಿಂದ ಕುಖ್ಯಾತಿಗಳಿಸಿದ ’ಮಹಾಮಹಿಮ’ ತೊನೆಯಪ್ಪನವರು ತನ್ನನ್ನು ವಿರೋಧಿಸುವವರನ್ನು ಚಿತ್ರವಿಚಿತ್ರ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಕಠೋರವಾಗಿ ನಿಂದಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರೆಲ್ಲರ ಮೇಲೆ ಕೇಸು ಜಡಿಯುವಂತೆ ಮೂಢ ಭಕ್ತರನ್ನು ಪ್ರಚೋದಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಹೀಗಿರುತ್ತ ನಕಲೀ ರಾಮನ ಸಭೆಗೆ ನಕಲೀ ಕಾಲನ ಪ್ರವೇಶವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿತು! ಬಂದವರು ಖಾಕೀ ದಿರಿಸಿನ ಮಾವಯ್ಯಂದಿರು!! ದೂರದಲ್ಲಿ ಜೀಪುಗಳಿಂದ ಮಾವಯ್ಯಂದಿರು ಇಳಿದು ಬರುತ್ತಿರುವುದು ’ಮಹಾಸ್ವಾಮಿಗಳಿ’ಗೆ ಕಾಣಿಸಿಬಿಟ್ಟಿತು.

“ಬನ್ನಿ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಬಂಧಿಸುವಂತೆ ನಮಗೆ ಆಜ್ಞೆಯಾಗಿದೆ. ಏಳಿ, ಏನ್ ಅಂಗೆ ಮಿಕಿ ಮಿಕಿ ನೋಡ್ತೀರಾ? ನಾವೇನು ಮಹಿಳೆಯರಲ್ಲ ನೀವು ಏಕಾಂತಕ್ಕೆ ಕರೆಯೋದಕ್ಕೆ” ಎನ್ನುತ್ತ ಗದರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಸ್ವಾಮಿಗಳು ಹೌಹಾರಿ ಕುಳಿತಲ್ಲೆ ಬುಲ್ ಪೀನ ಒದ್ದೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡರು. “ನಾವು ನಾವಾಗೇ ಬರ್ತೇವೆ, ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳೋ ಪ್ರಶ್ನೆಯೇ ಇಲ್ಲ. ನಮಗೆ ಕಾಲಾವಕಾಶ ಬೇಕು. ಈಗ ನಾವು ನಿರ್ಭಯಾ ಚತುರ್ಮೋಸ ವ್ರತದಲ್ಲಿದ್ದೇವೆ. ಅದು ಮುಗಿದಮೇಲೆ ನಾವೇ ಬರುತ್ತೇವೆ” ಎಂದು ತೊನೆಯಪ್ಪನವರು ಯಾವ ಪರಿಯಲ್ಲಿ ಗೋಗರೆದರೂ ಮಾವಯ್ಯಂದಿರು ಕೇಳಲೇ ಇಲ್ಲ. ಎಳೆದುಕೊಂಡೊಯ್ದು ಜೀಪು ಹತ್ತಿಸಿಟ್ಟರು.

ಭಂಡತನದಿಂದ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಮೆರೆಯುತ್ತಿದ್ದ ’ಮಹಾಸ್ವಾಮಿಗಳು’ ವಿಕಾರ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಭಯದಿಂದ ಕೂಗಿಕೊಂಡರು. ಆಗ ಸ್ವಾಮಿಗಳಿಗೆ ಎಚ್ಹರವಾಯಿತು. ಹಾಸಿಗೆಯೆಲ್ಲ ಒದ್ದೆಯಾಗಿತ್ತು. ಆ ರಾತ್ರಿ ಮೊದಲಜಾವದಲ್ಲಷ್ಟೆ ಏಕಾಂತ ಮುಗಿಸಿ ಮಹಿಳೆಯನ್ನು ಹೊರಗೆ ಕಳಿಸಿ ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರಿದ್ದ ’ಸಾಮಾನು ಸ್ವಾಮಿಗಳು’ ಸಚಿನ್ ತೆಂಡೂಲ್ಕರ್ ಕೋಕಾಕೋಲಾ ಜಾಹೀರಾತಿನಲ್ಲಿ “ಮೈ ಕೌನ್ ಹೂಂ” ಎಂದಂತಹ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ತಲುಪಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು. ಕನಸಿನಲ್ಲಿ ಗಂಜಿ ಸಂಸ್ಥಾನ ಕೂಗಿಕೊಂಡದ್ದನ್ನು ಹೊರಗೆ ಪಹರೆಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ ಸುರಕ್ಷಾ ಪಡೆಯ ಹಳದಿಗಳು ತಪ್ಪಾಗಿ ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಂಡು “ಬರೇಕಾಮ”, “ಬರೇಕಾಮ” ಎಂದು ಜೋರಾಗಿ ಕೂಗುತ್ತ ಚಪ್ಪಾಳೆ ತಟ್ಟಿದವು. ಸಾಮಾನು ಸ್ವಾಮಿಗಳು ಅಂತಃಪುರದ ಬಾಗಿಲನ್ನು ತೆರೆದು ಚಪ್ಪಾಳೆ ತಟ್ಟಿದ ಹಳದಿಗಳನ್ನು ನುಂಗಿಬಿಡುವಂತೆ ನೋಡಿದರು. ಇದು ಸ್ವಪ್ನ ವಾಸ್ತವದತ್ತ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಪರಿ.

ಅದಿರಲಿ, ಸಂಪಾದಕರ ಕುರಿತು ಹೊಗಳಿದ್ದಕ್ಕೆ ತಿರುಮಲೇಶರು ಬೇಜಾರು ಮಾಡಿಕೊಂಡರು. ಸಂಪಾದಕರನ್ನು ತುಮರಿ ಹೊಗಳಿದ್ದು ಕೇವಲ ಒಂದು ವಿಷಯಕ್ಕಾಗಿ ಮಾತ್ರ. ಅದು ಮಂತ್ರಿಗಳು ನಡೆಸಿದ ಪೂಜೆಯ ಬಗೆಗೆ ಉಳಿದೆಲ್ಲ ಪತ್ರಿಕೆಗಳು ಮೂಢನಂಬಿಕೆ ಎಂದು ಬರೆದಾಗ ಈ ಸಂಪಾದಕರು ಮಾತ್ರ ಹಾಗೆ ಹೇಳಲಿಲ್ಲ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಮೋದಿಯವರು ಗೋಹತ್ಯಾ ನಿಷೇಧವನ್ನು ಜಾರಿಗೊಳಿಸಿದಾಗ ನೆಟ್ಟಗೆ ಯಾವ ಪತ್ರಿಕೆಯೂ ಅನುಮೋದಿಸದಿದ್ದ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಈ ಸಂಪಾದಕರು ಅದನ್ನು ಅನುಮೋದಿಸುವ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು ಎಂಬ ಕಾರಣಗಳಿಗಾಗಿ ತುಮರಿ ಅವರನ್ನು ಹೊಗಳಿದ್ದಿದೆ.

ಉಳಿದಂತೆ ಈ ಸಂಪಾದಕರು ಗಂಜಿ ಸ್ವಾಮಿಗಳ ಖಾಸಾ ಶಿಷ್ಯರು ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಖಾಸಾ ದೋಸ್ತರೂ ಸಹ. ಅವರೀರ್ವರಲ್ಲಿ ಹಲವು ಸ್ತರಗಳಲ್ಲಿ ಹಾವು-ಕಪ್ಪೆಗಳ ನಡುವಿನ ವಿಶ್ವಾಸವಿದೆ. ತೊನೆಯಪ್ಪನವರು ಮಠದ ಶಿಷ್ಯಸ್ತೋಮಕ್ಕೆ ಬೋಳೆಣ್ಣೆ ಹಚ್ಚಿ ನಾಮ ತೀಡಿ ಕೋಟಿಗಳಲ್ಲಿ ಎಣಿಸಿಕೊಂಡರು; ಅದರಲ್ಲಿ ಐವತ್ತು ಲಕ್ಷವೆಲ್ಲ ಯಾವ ಮಹಾ? ತಮ್ಮ ತೆವಲು ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಇಡೀದಿನ ತಾವು ಹೊಡೆದ ಹೂಸಿನಿಂದ ಹಿಡಿದು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಿರಲು ಚಾನೆಲ್ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂಬ ಮಹದಾಸೆ ತೊನೆಯಪ್ಪನವರಲ್ಲಿತ್ತು. ಅದನ್ನು ಗಾಢವಾಗಿ ಗಮನಿಸಿದ ಸಮಾನ ಶೀಲ ಸಂಪಾದಕರು, ಗೂಢವಾಗಿ ಆಲೋಚಿಸಿ ವೀಳ್ಯವನ್ನು ಹಿಡಿದು, ಐವತ್ತು ಲಕ್ಷ ಇಸಿದುಕೊಂಡು ’ಗಂಜಿ ಸಂಸ್ಥಾನ’ದ ಹಣೆಗೆ ಉಂಡೆನಾಮ ಬಳಿದರು.

ತೊನೆಯಪ್ಪ ಸ್ವಾಮಿಗಳು ಉಚ್ಚೆಹೊಯ್ದರೂ ಹೇತರೂ ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ತಮ್ಮ ಪೇಪರಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಮಹಾವರದಿಯೆಂಬಂತೆ ಸಚಿತ್ರ ಪ್ರಕಟಿಸುವ ಸದರೀ ಸಂಪಾದಕರು ನಿಜ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಬಹುದೊಡ್ಡ ಅವಕಾಶವಾದಿಗಳು ಮತ್ತು ’ಗಂಜಿ ಸಂಸ್ಥಾನದಂತೆ’ ನಾಟಕವನ್ನು ಬಲ್ಲವರು. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸಂಪಾದಕರ ಜೀವನವೆಲ್ಲ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮಧ್ಯಮವರ್ಗದ್ದಾದರೆ ಇವರದ್ದು ಮಾತ್ರ ಸ್ಟಾರ್ ಲೈಫು. ಯಾರನ್ನೋ ಹೊಗಳಿ ಪುಟಗಟ್ಟಲೆ ವೈಭವೀಕರಿಸಿ ವರದಿಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸುವ ಸ್ವಭಾವ ಇರಿಸಿಕೊಂಡ ಅವರು ಕೋಟಿ ಬೆಲೆಯ ಸೈಟನ್ನೇ ಖರೀದಿಸಿದರು, ಕೋಟಿಗಳನ್ನು ಸುರಿದು ಬಂಗಲೆ ಕಟ್ಟಿದರು, ಕೋಟಿಗಳನ್ನು ದುಬೈ ಮೊದಲಾದ ಕಡೆಗಳ ಬ್ಯಾಂಕುಗಳಲ್ಲಿ ಗೋಪ್ಯವಾಗಿ ಇರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಕೋಟಿಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಬಿಜನೆಸ್ಸುಗಳ ಪಾಲುದಾರರಾಗಿದ್ದಾರೆ.

ಮೊದಲ ಮದುವೆಯನ್ನು ಯಾಕೆ ಮುರಿದುಕೊಂಡರು? ಎಂಬುದು ಅವರಿಗೆ ಮತ್ತು ಅವರನ್ನು ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ ವರಿಸಿದ್ದ ಮೊದಲ ಕನ್ನಿಕೆಗೆ ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತು, ಬಿಟ್ಟರೆ ಭಗವಂತನಿಗಷ್ಟೆ ಗೊತ್ತು. ಈ ಸ್ಟಾರ್ ಸಂಪಾದಕರಿಗೆ ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ದೈತ್ಯರಾಜ ಸಂಪಾದಕನೊಬ್ಬ ಗೆಳೆಯನಾಗಿದ್ದ. ಆಗಾಗ ಜೊತೆಯಾಗಿ ಗುಂಡು ತುಂಡು ಹೆಣ್ಣು ಮುಂತಾದ್ದಕ್ಕೆ ಇಬ್ಬರೂ ಸಂಗಳು ಒಟ್ಟಾಗಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದ್ದೂ ಇದೆ. ಆಮೇಲೊಂದು ದಿನ ಇಬ್ಬರ ನಡುವೆ ಯಾವುದೋ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಜಗಳವಾಗಿ ತಮ್ಮತಮ್ಮ ಪೇಪರುಗಳಲ್ಲಿ ಪರಸ್ಪರ ಕಿತ್ತಾಡಿದ್ದನ್ನು ಇಡೀ ರಾಜ್ಯ ಬಲ್ಲದು. ಆಗ ಸ್ಟಾರ್ ಸಂಪಾದಕರ ಅಂತರಂಗವೆಲ್ಲ ಬಹಿರಂಗಗೊಂಡು ಹಲವು ವಿಷಯಗಳು ಜನರಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿಬಿಟ್ಟಿವೆ.

ಹಣಪೀಕುವ ಅವಕಾಶವಾದಿಯಾಗಿ, ಯಾರದೋ ಓಲೈಕೆಗಾಗಿ ಜನತೆಗೆ ಬೇಡದ್ದನ್ನೆಲ್ಲ ಪ್ರಕಟಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸೀಟು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಮುಗ್ಗರಿಸುತ್ತ ಬೇಲಿ ಹಾರುತ್ತ ಬೇರೆ ಸೀಟು ಹುಡುಕುತ್ತ ಹೋದರು. ಯಾರೋ ಹೇಳಿದರು “ಇನ್ನುಮುಂದೆ ಅವರ ಕತೆ ಅಷ್ಟೆ, ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ಹಣದಲ್ಲಿ ಬದುಕಬೇಕು”ಅಂತ. ಅವಕಾಶವಾದಿಗಳು ಹೇಗಿರ್ತಾರೆ ಎಂದರೆ ಯಾವುದೇ ಗಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಎಡವಿಬಿದ್ದರೂ ಮತ್ತೆ ಮೇಲೆದ್ದು ಸಾಗುವುದಕ್ಕೆ ಬೇರೆ ಮಾರ್ಗಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಸ್ಟಾರ್ ಸಂಪಾದಕರೂ ಹಾಗೇ ಮಾಡಿದರು. ಅಷ್ಟುಹೊತ್ತಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಗಂಜಿ ತೊನೆಯಪ್ಪನವರಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಪೇಪರುಗಳಲ್ಲಿ ಮಿಂಚಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಹೀಗಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಮಠದಿಂದ ಗುತ್ತಿಗೆ ದೊರೆಯಿತು.

ವ್ಯಸನಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಮ್ಗಳು ಮತ್ತು ಈ ಸಂಪಾದಕರು ಇಬ್ಬರಲ್ಲೂ ಬಹಳ ಸಾಮ್ಯತೆಯಿದೆ. ಸ್ವಭಾವದಲ್ಲೂ ಬಹಳ ವ್ಯತ್ಯಾಸವೇನಿಲ್ಲ. ಇದು ಸ್ಟಾರ್ ಸಂಪಾದಕರ ಮಹಿಮೆ! ಸಾಕಲ್ಲ?

ಇನ್ನು ಸ್ತ್ರೀ ಡಮಾರ್ ಬಸ್ಸಣ್ಣನವರು ಗಂಜಿ ಸಾಮ್ಗಳ ಇತ್ತೀಚಿನ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಪ್ರಮುಖ ’ಭಕ್ತ’ರು. ಚಟ್ನೆ ತಿಮ್ಮಣ್ಣ ಹೆಗಡೇರು ಹೇಳ್ತಾರೆ “ಆ ಆಸಾಮಿ ಮೊದಲು ಟೆಂಪೋ ನಡೆಸ್ತಾ ಇದ್ದ. ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮದುವೆ ದಿಬ್ಬಣಗಳಲ್ಲಿ ಚಂದದ ಹುಡುಗಿಯರನ್ನು ಹಿಂದುಗಡೆ ಸೀಟಿನಲ್ಲಿ ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡು ಅನಂಗನಾಟವಾಡುತ್ತಿದ್ದ! ಎಷ್ಟು ಹುಡಿಗೀರು ಆಗ ಬಸುರಾದರೋ ಪುಳಕಿತರಾದರೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಗುಂಡು ತುಂಡು ಎಲ್ಲ ಮಾಮೂಲಿ. ಕಲಿದದ್ದು ಎಸ್ ಎಸ್ ಎಲ್ ಸಿ ವರೆಗೆ, ನಂತರ ಗೋತಾ. ಗುಂಪುಗಾರಿಕೆ ಮಾಡೋದರಲ್ಲಿ ಗಂಜಿ ಸಾಮ್ಗಳಂತೆ ನಿಸ್ಸೀಮ.”

ಗಂಜಿ ಸ್ವಾಮಿಯ ಪರಮ ಭಕ್ತನ ಪೋಸು ಕೊಡುವ ಬಸ್ಸಣ್ಣನ ಕತೆ ಹೀಗಿದೆ. ಅವನೂ ಸಹ ಸಾಮ್ಗಳಂತೆ ಸಕಲಕಲಾವಲ್ಲಭ, ಸಮಾನಶೀಲ. ಹೀಗಿರುವ ಸಮಾನಶೀಲರೆಲ್ಲ ಒಂದಾಗಿ ತಮ್ಮ ವ್ಯಸನಗಳಿಗೆ ಅಡ್ಡೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಗಂಜಿಸ್ವಾಮಿಯನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಗಂಜಿ ಸ್ವಾಮಿಯ ಸುತ್ತ ಇರುವ ಪಟಾಲಂ ಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರ ಕತೆಯೂ ಹೀಗೆ ವಿಭಿನ್ನ ಖತರ್ನಾಕ್ ಹಿನ್ನೆಲೆಯುಳ್ಳದ್ದು.

ಅಂದಹಾಗೆ ಸಾಮ್ಗಳು ದನದ ಬಾಲವನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಒಂದು ನಾಟಕ ಮುಗಿಸಿ, ಅಂಕದಪರದೆ ಎಳೆದು, ಈಗ ಮುಂದಿನ ನಾಟಕಕ್ಕೆ ಸಜ್ಜಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ನಡುವೆಯೇ ಬಹುಮಾನ್ಯರಿಗೆ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ತಮ್ಮ ಮಾನ್ಯತೆ ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಹವಣಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಪಾಪ, ಏನೆಲ್ಲ ನಾಟಕ ಮಾಡಿದರೂ ಗಂಜಿ ಕಲೆ ಮಾತ್ರ ಹೋಗುತ್ತಲೇ ಇಲ್ಲ. ಈ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ಯಾವ ಸೋಪು ಡಿಟರ್ಜೆಂಟು ಹಾಕಿ ನೆನೆಸಿ ಉಜ್ಜಿದರೂ ಗಂಜಿಕಲೆ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿತು. ಅದೊಂದೇ ಅವರ ಕೊರಗು.

ಹಾಗಂತ ಈಗಲೂ ಹಾರೋದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿಲ್ಲ. ತ್ರಿಕಾಲದಲ್ಲೂ ಅದಕ್ಕೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಾಗಲೇಬೇಕು. ತೀರಾ ಎಳೆ ವಯಸ್ಸಿಗರು ಸಿಗದಿದ್ದರೆ ಅರುವತ್ತು ವರ್ಷದ ಆಸುಪಾಸಿನವರಾದರೂ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ. ಅಂತೂ ಬೇಕು. ಗಂಜಿ ಹಾರಿಸಲೇಬೇಕು.

ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆಲ್ಲ ಗಂಜೀ ತೊನೆಯಪ್ಪನವರ ಗಂಜೀ ನಾತ ಪಸರಿಸಿ ಎಲ್ಲಾ ಸ್ತ್ರೀಯರೂ ಅದನ್ನು ಆಘ್ರಾಣಿಸಿ ಕೃತಾರ್ಥರಾಗಬೇಕೆಂದು ಶೀ ಮಹಾಸಂಸ್ಥಾನ ಶೋಭರಾಜಾಚಾರ್ಯ ಗಂಜೀ ತೊನೆಯಪ್ಪನವರ ಅಪ್ಪಣೆಯಾಗಿದೆ!

ಜೈ ಬಾಬಾ ಗಂಜೀ ನಾತ, ವಂದೇ ಗಂಜೀ ನಾತ ಹಾದರಮ್

ಬರೇ ಕಾಮ

ಬರೇ ಕಾಮ

Thumari Ramachandra
11/06/2017
source: https://www.facebook.com/groups/1499395003680065/permalink/1973084429644451/

’ಪರಮಹಂಸ’ ಪಿಕ್‍ಪಾಕೆಟಾನಂದ

’ಪರಮಹಂಸ’ ಪಿಕ್‍ಪಾಕೆಟಾನಂದ

ಜಗದ್ಗುರು ಗಂಜಿ ತೊನೆಯಪ್ಪನವರಿಗೆ ಕವಳದ ಗೋಪಣ್ಣ ನೀಡಿದ ಹೊಸ ಬಿರುದು ಕೇಳಿ ನಗು ತಡೆಯಲಾಗಲಿಲ್ಲ! ಗೋಪಣ್ಣನಂತ ಗ್ರಾಮೀಣ ಹಾಸ್ಯ ಕಲಾವಿದರು ಎಲೆಮರೆಯ ಕಾಯಿಗಳಂತಿರುತ್ತಾರೆ; ತಮ್ಮ ಹಾಸ್ಯ ಸ್ಪಂದನಗಳ ಮೂಲಕ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ರಂಜನೆ ನೀಡುತ್ತಲೇ ಬಿಸಿಯನ್ನೂ ಮುಟ್ಟಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಭಟ್ಟರು ಹೋಗಿಬಂದರು, ವಿಷಯ ಎಲ್ಲ ಇತ್ಯರ್ಥವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿತು, ಹೀಗಾಗಿ ಮುಂದೇನ್ಮಾಡೋದು ಎಂಬ ಚರ್ಚೆಯಲ್ಲಿ ’ಮಹಾಸ್ವಾಮಿ ಕಳ್ಳಬಾವಯ್ಯ’ನವರಿಗೆ ಮಠದ ದಿವಾನ ಕುಲಪತಿ ಕುಳ್ಳಬಾವಯ್ಯನವರು ಮತ್ತು ಬಸ್ಸಣ್ಣ ಮುಂತಾದ ಕಿಚನ್ ಕ್ಯಾಬಿನೆಟ್ ಸದಸ್ಯರು ಕೆಲವು ಸಲಹೆಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟರು. ಅದರ ಪ್ರಕಾರ ಮಾಸಾಮ್ಗಳು ಸದಾ ಬೀಜಿಯಾಗಿರಬೇಕು. ಯಾವುದಾದರೊಂದು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಅಂತ ನಡೆಸುತ್ತಲೇ ಇರಬೇಕು ಮತ್ತು ಆದಷ್ಟು ಹಣ ಸಂಗ್ರಹ ಆಗುತ್ತಲೇ ಇರಬೇಕು.

ಕಳೆದ ಸಲ ‘ಬಾವಯ್ಯ ಪೂಜೆ’ ಅದು ಇದು ಡಂಗಾ ಡಿಂಗಿ ವೇಷ ಮಾಡಿ ಜನರನ್ನು ಮರುಳು ಮಾಡಿದ್ದಾಯ್ತು; ಈಗ ಜನರಿಗೆ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಭಿನ್ನವಾದದ್ದನ್ನು ತೋರಿಸ್ಬೇಕು. ಹಾಗಾಗಿ ಏನ್ಮಾಡೋದು? ಅದಕ್ಕೆ ಸಾಮ್ಗಳು ಭಜನೆಗೆ ಕುಳಿತುಬಿಡೋದು ಅನ್ನೋ ತೀರ್ಮಾನಕ್ಕೆ ಬಂದಿದಾರೆ. ಕತೆಯ ಕಲಾವಿದರಲ್ಲಿ ಹಲವರು ಬರುವ ಲಕ್ಷಣ ಕಾಣ್ತಿಲ್ಲ; ಯಾಕೆಂದರೆ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ನಡೆದ ಕತೆಯಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ಸಂಭಾವನೆ ಕೊಡಲಿಲ್ಲವಂತೆ. ಸಂಭಾವನೆ ಸಿಗೋವರೆಗೆ ಅವರೆಲ್ಲ ಸಾಮ್ಗಳಿಗೆ ಜೈಕಾರ ಹಾಕುತ್ತಲೇ ಇದ್ದವರು, ಈಗ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಸಾಮ್ಗಳ ಗಂಜಿ ಮೆತ್ತಿದ ಹಾದರ ರಥವನ್ನು ಹಿಂಬದಿಯಿಂದ ಇಳಿದುಹೋಗಿದ್ದಾರೆ; ಪಾಪ, ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಂಡು ಪಕ್ಷಾಂತರಿಗಳಂತಾಗಲು ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯಬೇಕು.

“ಕಲಾವಿದರಿಲ್ಲ, ಕತೆ ನಡೀತಿಲ್ಲ” ಅಂತಾಗಬಾರದು ಎಂದು ತೋರಿಸಲು ಮಧ್ಯೆ ಮಧ್ಯೆ ಇರುವ ಕೆಲವರನ್ನೆ ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡು ಕತೆ ಮಾಡ್ತಾರಂತೆ ಸಾಮ್ಗಳು. ಭೀಷ್ಮ, ದ್ರೋಣ, ಕೃಪ, ಕರ್ಣಾದಿ ಮಹಾಸೇನಾನಿಗಳ ಕತೆ ಮುಗಿದಮೇಲೂ, ಅಕ್ಷೋಹಿಣಿ ಸೈನ್ಯಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಕುಸಿದು ಜಂಘಾಬಲ ಅಡಗಿದ ಮೇಲೂ, ಕೌರವ ತನ್ನ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲ. ಜಲಸ್ತಂಭನಕ್ಕೆ ಹೋಗುವವರೆಗೂ ಆತ ಮೆರೆಯುತ್ತಲೇ ಇದ್ದ. ಕುರುಕ್ಷೇತ್ರದ ಹೆಣಗಳ ರಾಶಿಗಳ ನಡುವೆ ಹಲವು ಆಪ್ತ ಬಂಧುಗಳ ಕಳೇಬರಗಳನ್ನು ಕಾಣುತ್ತ, ರಕ್ತದ ಕಾಲುವೆಗಳನ್ನು ದಾಟುತ್ತ, ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ ಭೂತಚೇಷ್ಟೆಗಳಿಗೆ ಬೆದರದೆ ಸಾವಧಾನವಾಗಿ ಜಾಗ ಹುಡುಕಿದನಂತೆ-ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಿಕ್ಕೆ! ಇನ್ನೂ ಅವನಿಗೆ ಬದುಕಿದ್ದು, ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನಾಳುವ ಆಸೆ!!

ಕುರುವಂಶದ ’ಸಂಸ್ಥಾನ’ ಹಾಗೆ ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ಸ್ಮಶಾನದಂತಿದ್ದ ರಣಕಣದಲ್ಲಿ ತೂರಾಡುತ್ತ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಡುತ್ತಿರುವಾಗ ಕೂಗುತ್ತ ಬಂದಿದ್ದು ಸಂಜಯ ಮಾತ್ರ! ನೈತಿಕತೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಹಣ ಚೆಲ್ಲಿ ಹೋರಾಡುತ್ತ ಬಸವಳಿದ ಗಂಜಿ ’ಸಂಸ್ಥಾನ’ ದ್ವೈಶಂಪಾಯನಕ್ಕೆ ಹಿಂಗಾಲಿನಲ್ಲಿ ಹೋಗುವಾಗ ಯಾರೆಲ್ಲ ಬರಬಹುದು? ಕುಳ್ಳಯ್ಯ ಜೊತೆಯಾಗುವನೇ? ಏಕಾಂತ ಸಖಿಯರು ಜಲಕ್ರೀಡೆಗೆ ಜೊತೆಯಾಗುವರೇ? ವಿವಾದದ ನಾಮಣ್ಣ ಸೌಂಡ್ ಬಾಕ್ಸ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬರುವನೇ? ಆದಿಮಾನವ ಶರ್ಮ ಕವಿತೆ ಬರೆದುಕೊಡುವನೇ? ಫೋನುಪಧ್ವ್ಯಾಪಿ ರೂಪಕ ನಡೆಸುವನೇ? ಮರುಳು ಕಲಾವಿದ ಮರುಳು ಚಿತ್ರ ಬಿಡಿಸುತ್ತೇನೆಂದು ಬರುವನೇ? ಜಲಹಳ್ಳಿ ಕಾಗದಕ್ಕೆ ಬಣ್ಣಹೊಸೆದು ಸಾಮ್ಗಳನ್ನು ಬಿಡಿಸುತ್ತ ಕೃತಾರ್ಥನಾಗುವನೇ? ಸ್ವತಃ ತೊನೆಯಪ್ಪನವರಿಗೇ ಅದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ; ಊಹಿಸಲೂ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

ಆದರೂ, ಹೋಗುವವರೆಗೆ ಖರ್ಚಿಗೆ ಬೇಕಲ್ಲ? ದಿನದ ಖರ್ಚೇನು ಕಡಿಮೆ ಇದೆಯೇ? ಜೊತೆಗೆ ಏಕಾಂತ ಸಖಿಯರ ಖರ್ಚುವೆಚ್ಚಗಳ ಬಾಧೆ ಬೇರೆ ಇದ್ದೇ ಇದೆ. ಏಕಾಂತ ಸಖಿಯರಲ್ಲಿ ಯಾರನ್ನೂ ದೂರಿ ಹೊರಹಾಕೋ ಹಾಗಿಲ್ಲ; ಅವರಲ್ಲಿ ಯಾರೊಬ್ಬರು ದೂರುಕೊಟ್ಟರು ಪಡೆದ ಜಾಮೀನು ತಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಪರಪ್ಪವನವೇ ಗತಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಹೌದೂ… ಸಾಮ್ಗಳು ಒಮ್ಮೆ ಪರಪ್ಪವನದ ಖೈದಿಗಳಿಗಾಗಿ ಕತೆ ಮಾಡುವ ನೆಪದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿ ಹೇಗಿದೆ ಅಂತ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಬರುವುದು ಒಳ್ಳೇದಾಗಿತ್ತು. ಯಾಕೆಂದರೆ ಅಕ್ಟೋಬರ್ ನಲ್ಲಿ ನೇರವಾಗಿ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿ ಕೂರಬೇಕಾದಾಗ ಅಲ್ಲಿ ಯಾರೆಲ್ಲ ಸಿಗ್ತಾರೆ, ಎಷ್ಟು ಕೊಟ್ಟರೆ ಯಾವಯಾವ ಕೆಲಸ ಆಗ್ತದೆ. ಯಾರನ್ನ ಎಲ್ಲಿ ಹಿಡೀಬೇಕು ಎಂಬಂತಹ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ತಿಳಿದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳೋದು ಉತ್ತಮ.

ಅದಿರಲಿ, ಸುಖಾಸುಮ್ಮನೆ ಮತ್ಸರವಿಲ್ಲ, ಇಮ್ಮಡಿ ವಿಶ್ವೇಶ್ವರಯ್ಯನೋರನ್ನು ಕೆಲವು ವಿಷಯಗಳಿಗೆ ಹೊಗಳಲೇಬೇಕು. ಇಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮಿತ್ರರು ಕೆಲವರು ಪರ್ಜನ್ಯ ಜಪದ ಬಗ್ಗೆ ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಪೂಜೆ ಪುನಸ್ಕಾರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಆಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಇಮ್ಮಡಿಯವರು ಹಾಗೆ ಮಾಡೋದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಸಮಾಧಾನ. ಮಿತ್ರರಲ್ಲಿ ಕೇಳೋದಿಷ್ಟೆ-ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಪಿ.ಎಚ್.ಡಿ ಮಾಡುವ ಮೊದಲೇ ತೀರ್ಮಾನಕ್ಕೆ ಬರಬೇಡಿ. ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ನೀವು ಮಾಡಬಹುದಾದ ಪಿ.ಎಚ್.ಡಿ ಗೂ ಕೂಡ ಒಂದು ಮಿತಿಯಿದೆ.

ಮಿತಿಯಿಲ್ಲದ್ದೆಲ್ಲ ಭಗವಂತನದ್ದು; ಮಿತಿಯುಳ್ಳದ್ದೆಲ್ಲ ಮನುಷ್ಯನದ್ದು. ನಾವೇರಿದ ವಾಹನ ಸರಿಯಾಗಿ ಚಲಾಯಿಸಿದರೂ, ಗಮ್ಯ ತಲುಪುವ ತನಕ ಹಿಂದೆ-ಮುಂದೆ ಯಾರೂ ಗುದ್ದದಂತೆ ರಕ್ಷಿಸುವುದು ಯಾವುದೋ ಶಕ್ತಿ. ಘಟ್ಟದ ಏರಿನಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಇಳುಕಲಿನಲ್ಲಿ ಜಾಯಿಂಟ್ ಕಟ್ಟಾಗದಂತೆ ಬಸ್ಸಿನಂತಹ ದೊಡ್ಡ ವಾಹನಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವುದು ಅದೇ ಶಕ್ತಿ. ಆಗಸಕ್ಕೇರಿದ ವಿಮಾನ ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ನೆಲಕ್ಕೆ ಇಳಿಯುವವರೆಗೆ ಕಾಯೋದು ಅದೇ ಶಕ್ತಿ. ಮಹಾಸಾಗರದಲ್ಲಿ ಸಾಗುವ ಹಡಗು ಮುಳುಗದಂತೆ ರಕ್ಷಿಸೋದು ಅದೇ ಶಕ್ತಿ.

ಹಿಂದೆ ಅನೇಕಸಲ ತುಮರಿ ಈ ವಿಷಯವಾಗಿ ಹೇಳಿದ್ದಿದೆ. ಇರುವೆ ಸರಿಯುವ ಸದ್ದು, ಮೊಗ್ಗು ಬಿರಿಯುವ ಸದ್ದು, ಮಂಜು ಇಳಿಯುವ ಸದ್ದು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಆ ಶಕ್ತಿ ಕೇಳಬಲ್ಲುದು. ನೀರು ಆವಿಯಾಗಿ, ನೀರಾವಿ ಮೋಡವಾಗಿ, ಮೋಡ ಮಡುಗಟ್ಟಿ ಮಳೆಯಾಗಿ ಧರೆಗಿಳಿಯುವುದಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ್ದು ಅದೇ ಶಕ್ತಿಯ ಕೃಪೆ. ಆ ಕೃಪೆ ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಕ್ರಯಕ್ಕೆ ಸಿಗೋದಾದ್ರೆ ಸರಕಾರದೋರು ಖರೀದಿಸ್ತಿದ್ರು. ಅಥವಾ ಇಲ್ಲಿ ಪರ್ಜನ್ಯ ಜಪವನ್ನು ಮೂಢನಂಬಿಕೆಯೆಂಬಂತೆ ಬಿಂಬಿಸುವವರು ಬೇಕಾದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಅಧುನಿಕ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಪ್ರಯೋಗದಿಂದ ಮಳೆತರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ವಸ್ತುಸ್ಥಿತಿ ಹಾಗಿಲ್ಲ. ಮನುಷ್ಯನ ಇತಿಮಿತಿ ಅರ್ಥವಾಯ್ತಲ್ಲ?

ಕವಳದ ಗೋಪಣ್ಣ ಹೇಳ್ತಾನೆ ತೊನೆಯಪ್ಪನಂತ ಕೆಲವರು ಲಂಗದಮೇಲೆ, ಮಹಿಳೆಯರ ಚಡ್ಡಿಯಮೇಲೆ ಗಂಜಿಯ ಮಳೆ ಸುರಿಸುವಷ್ಟು ಸಮರ್ಥ ಪುರುಷರೆಂದು ಮರ್ಯಾದೆಬಿಟ್ಟು ಅವರೇ ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಅವರ ಬಣ್ಣದ ಅಕ್ಕಿಯೂ ಕೂಡ ಮಳೆ ತರಿಸೋದು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ವಿಚಿತ್ರವೆಂದರೆ ರಾಂಗಾನುಗ್ರಹವೆಂಬ ಪವಾಡ ಪುಸ್ತಕಕ್ಕೆ ಸುವರ್ಣಮಂತ್ರಾಕ್ಷೆತೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬೆನ್ನುಡಿ ಗೀಚಿದ ಸಂಪಾದಕನೊಬ್ಬ ಇದೆಲ್ಲ ಗೊತ್ತಿದ್ದೂ ಪರ್ಜನ್ಯಜಪ ಹೋಮವನ್ನು ಮೂಢನಂಬಿಕೆ ಎಂಬಂತೆ ಟೀಕಿಸುವ ವರದಿ ಹಾಕಿದ್ದಾನೆ. ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಇಮ್ಮಡಿಯವರು ಮಾತ್ರ ಹಾಗೆ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ.

ಕತ್ತಲೆಕೋಣೆ ಮಾಣಿ ವಾಣಿ, ತಿನ್ನಪ್ಪನ ನಾಟಕ, ಪವಾಡೀ ಹೆಗಡೆಯ ಪ್ರಭೆ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಇಮ್ಮಡಿ ವಿಶ್ವೇಶ್ವರಯ್ಯನವರ ವಾಣಿಯೇ ವಾಸಿ ಎನಿಸುತ್ತದೆ ಎನ್ನಲು ಯಾವ ಸಂಕೋಚವೂ ಇಲ್ಲ, ಮತ್ಸರವೂ ಇಲ್ಲ, ದ್ವೇಷವೂ ಇಲ್ಲ. ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಇಮ್ಮಡಿಯವರದ್ದು ಸಾಮ್ಗಳ ಜೊತೆ ಜಾಯಿಂಟ್ ಅಕೌಂಟು ಮತ್ತು ಕಚ್ಚೆಹರುಕನಿಂದ ಸುವರ್ಣ ಮಂತ್ರಾಕ್ಷತೆ ಪಡೆದುಕೊಂಡು ಅವನನ್ನು ಸೇಫ್ ಗಾರ್ಡ್ ಮಾಡುವುದಕ್ಕೆ ಕೆಲವು ಮಾಧ್ಯಮಗಳನ್ನು ಗುತ್ತಿಗೆ ಹಿಡಿಯೋದರಿಂದ ಇಮ್ಮಡಿಯವರ ಮೇಲೆ ನಮಗೆ ಅಸಾಧ್ಯ ಕೋಪ. ಹಾಗಂತ ಸಾಮ್ಗಳ ಗಂಜಿ ಹಾರಿದ ಸದ್ದನ್ನು ಇಮ್ಮಡಿ ಕೇಳಿದ್ದಾರೆ, ತಾವೂ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಗಂಜಿ ಹಾರಿಸಿದ್ದಾರೆ ಆ ಪ್ರಶ್ನೆ ಬೇರೆ.

ಗುಂಡು ಹಾಕೋದು, ಗಂಜಿ ಹಾರಿಸೋದು ಅದೆಲ್ಲ ಅವರ ವೈಯಕ್ತಿಕ, ನಾವದನ್ನು ಕೇಳೋದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಸಮಾಜದ ಧಾರ್ಮಿಕ ಮುಖಂಡನ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಸತ್ಯ ಗೊತ್ತಿದ್ದೂ ಅದರ ವಿರುದ್ಧ ಗುತ್ತಿಗೆ ವೀಳ್ಯ ಹಿಡಿದು ಬರೆಯುವುದು ಅಕ್ಷ್ಯಮ್ಯ ಅಪರಾಧ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಮಠದ ಧಾರ್ಮಿಕ ಮುಖಂಡನ ಖಾಸಗಿ ಬದುಕು ಕೂಡ ಶಿಷ್ಯರಿಗೆ, ಅನುಯಾಯಿಗಳಿಗೆ ಬಹಳ ಮುಖ್ಯ. ಖಾಸಗಿ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಚಾರಿತ್ರ್ಯಹೀನನಾದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಉಪದೇಶ ಕೋಡೋದಾದರೂ ಹೇಗೆ? ಚಾರಿತ್ರ್ಯಹೀನ ವ್ಯಕ್ತಿ ಸ್ವಾಮಿಯಾದರೇನು ಸಾಮಾಜಿಕ ಮುಖಂಡನಾದರೇನು ಅವನನ್ನು ಉಚ್ಛಾಟಿಸೋದು ಸಮಾಜದ ಕರ್ತವ್ಯ ಮತ್ತು ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಮಂದಿಕೂಡ ಅದನ್ನು ಗಮನಿಸಬೇಕು. ಹಣಕ್ಕಾಗಿ ಹೇಗೆ ಬೇಕಾದರೂ ವರ್ತಿಸೋದಾದರೆ ಜನ ಅದನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸೋದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನು ಅವರೆಲ್ಲ ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಬೇಕು.

ಬೆಕ್ಕು ಹಾಲು ಕುಡಿಯೋವಾಗ ಜಗತ್ತಿಗೆಲ್ಲ ಕಾಣಬಾರದು ಅಂತ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಕುಡಿಯುತ್ತಂತೆ. ಹಾಗಂತ ಸುತ್ತಲ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಅದು ಗೋಚರವಾಗದಿರುತ್ತೋ? ತೊನೆಯಪ್ಪ ಹಾರುವಾಗ ಕಿಟಕಿ-ಬಾಗಿಲುಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಿ ಏಕಾಂತ ಅಂತ ತಯಾರಿಮಾಡಿಕೊಂಡು ದಿವ್ಯಳು ಭವ್ಯಳು ಎನ್ನುತ್ತ ಹಾರಿದರೂ ಒಳಗೆ ಹೋದ ಏಕಾಂಗಿ ಮಹಿಳೆ ಬಹಳ ಹೊತ್ತಿನ ನಂತರ ’ಸನ್ಯಾಸಿ’ ಕೊಠಡಿಯಿಂದ ಹೊರಗೆ ಕಾಲಿಡುವಾಗ ಅಲ್ಲಿರುವ ಗಂಡಸರೆಂಬ ಜೀವಿಗಳಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೂ ಗುರುವೆಂಬ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹಿಂದಿನಿಂದ ನೀಡಿರುವ ಗೌರವವನ್ನು ಮರೆಯದೆ ವಿಟಪುರುಷನೆಂಬ ಸಂದೇಹಗಳನ್ನೂ ಮೀರಿ ಕೆಲವೊಂದಷ್ಟು ದಿನ ಕೈಮುಗಿದಾರು. ಹತ್ತುಸಲ ಕದ್ದ ಕಳ್ಳ ಕೊನೆಗೊಮ್ಮೆ ಸಿಕ್ಕಿಬೀಳ್ತಾನೆ ಎಂದಂತೆ ಹತ್ತುಸಲ ಹಾರಿದ ಕಳ್ಳ ಹನ್ನೊಂದನೇ ಸಲವೋ ಇನ್ನೊಂದನೇ ಸಲವೋ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಳ್ತಾನೆ.

ವಿರಾಗಿಯಾದ ಯೋಗಿ, ರಾಗಿಯಾದ ಭೋಗಿ, ಈರ್ವರ ನಡತೆಯಲ್ಲೆ ಹಲವು ಚಹರೆಗಳನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು. ವಿರಾಗಿಯಾದ ಯೋಗಿ ಸದಾ ಜನಜಂಗುಳಿಯ ಮಧ್ಯೆಯೇ ಇರುವುದು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ನಿತ್ಯವೂ ತಪ್ಪದೆ ಸಕಾಲದಲ್ಲಿ ಜಪತಪಾನುಷ್ಠಾನಗಳನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಾನೆ. ನೈಷ್ಠಿಕ ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯ ವಿರಾಗಿಯ ಜೀವನದ ಮುಖ್ಯ ಅಂಗ. ರಾಗಿಯಾದ ಭೋಗಿ ವಿರಾಗಿಯ ವೇಷವನ್ನು ತೊಟ್ಟರೆ ಕತ್ತೆ ಹುಲಿಚರ್ಮವನ್ನು ಹೊದ್ದು ಹೊಲ ಹೊಕ್ಕಂತಿರುತ್ತದೆ; ಅದು ಬಹಳಕಾಲ ನಿಲ್ಲೋದಿಲ್ಲ. ಹಸಿವಾದಾಗ ಕತ್ತೆ ಹುಲ್ಲುತಿನ್ನುತ್ತದಲ್ಲ? ಬಾಯ್ದೆರೆದರೆ ಹುಲಿಯ ಘರ್ಜನೆಗೂ ಗರ್ದಭ ಗಾನಕ್ಕೂ ವ್ಯತ್ಯಾಸವುಂಟಲ್ಲ? ಸಾಮ್ಗಳು ವಿರಾಗಿಯ ವೇಷಧರಿಸಿದ ರಾಗಿ-ಭೋಗಿ ಎಂಬುದು ಇಡೀ ಸಮಷ್ಟಿ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಗೊತ್ತಾಗಿರುವ ವಿಷಯ.

ವಿಷಯ ಗೊತ್ತಿರುವ ಕೆಲವರು ಮನಸ್ಸಿಲ್ಲದ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ “ಬೇರೆಯವರ ಹೆಂಡಿರನ್ನು ಮುಕ್ಕುವ ಈ ಕಳ್ಳ ಬೋ….ಮಗ ಸನ್ಯಾಸಿಯಂತೆ, ಸ್ವಾಮಿಯಂತೆ” ಎಂದು ಮನದಲ್ಲೇ ಬೈಯುತ್ತ ಇನ್ನೂ ಈ ಸಾಮ್ಗಳಿಗೆ ನಮಸ್ಕಾರ ಹಾಕ್ತಾರೆ. ನಮಸ್ಕಾರ ಹಾಕೋದರಲ್ಲಿ ಸ್ವಹಿತಾಸಕ್ತಿ ಅಡಗಿರ್ತದೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳೂ ಇದ್ದಾರೆ. ಅದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ನೆಟ್ಟಗಿರುವ ಯಾರೊಬ್ಬರೂ ಈ ಸಾಮಿಗೆ ಅಡ್ಡಬೀಳುವ ’ಮಹತ್ಕಾರ್ಯ’ಕ್ಕೆ ಇಳಿಯೋದಿಲ್ಲ.

ಸಾಮ್ಗಳು ಭಜನೆ ಮಾಡ್ತಾರೆ…ಎಲ್ಲಾ ಬಿಟ್ಟ ಭಂಗಿ ನೆಟ್ಟ ಅಂತಾರಲ್ಲ ಹಾಗೇ. ಭಜನೆಗೆ ಮಹಿಳೆಯರು ಹುಡುಗೀರು ಬರ್ತಾರೆ. ಸಾಮ್ಗಳು ಅವರಿಂದ ಹಾಡಿಸಿ ಹಾಡುವಾಗ ಅವರನ್ನು ತದೇಕಚಿತ್ತವಾಗಿ ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ಆಘ್ರಾಣಿಸುತ್ತಾರೆ. ಭಜನೆ ಮಾಡಿಸೋದಕ್ಕೆ ಒಂದಷ್ಟು ಕೊಡಿ ಅಂತಾರೆ ಹಳದೀ ತಾಲಿಬಾನಿಗಳು. ಜನ ತಮ್ಮ ಬೆಳೆಯಲ್ಲಿ, ಆದಾಯದಲ್ಲಿ ಇಪ್ಪತ್ತು ಪರ್ಸೆಂಟ್ ಕೊಡಬೇಕಂತೆ. ಅದು ದೀಪಕಾಣಿಕೆಯಲ್ಲ. ಈಗ ದೀಪಕಾಣಿಕೆ ಎಂಬ ಹೇಳಿಕೆಗೆ ಬೆಲೆಯೇ ಇಲ್ಲ ಈ ಹಾವಾಡಿಗ ಮಠದಲ್ಲಿ. ಅಲ್ಲೇನಿದ್ರೂ ನೂರಾರು ಸ್ಕೀಮುಗಳು ಮತ್ತು ಪಾವತಿ ಪುಸ್ತಕಗಳು ಮಾತ್ರ. ಎತ್ತುವಳಿಗೆ ಯಾವ ರೀತಿ ಹೇಳಿದರೆ ವಸೂಲಾಗುತ್ತೋ ಆಲೋಚಿಸಿ ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಯೋಜನೆ ಹೊಸೆಯೋದು ಕುಳ್ಳಬಾವಯ್ಯನ ಕೆಲಸ.

ಯಾವ ಸೀಮೆಯ ಯಾವ ಪೀಠದ ಸನ್ಯಾಸಿಯನ್ನಾದರೂ ಗಮನಿಸಿ. ಉತ್ತರ ಭಾರತದ ಕೆಲವು ಢೋಂಗಿ ಬಾಬಾಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆಲ್ಲೂ ಇಷ್ಟು ಹಣ ಪೀಕುವ ಸನ್ಯಾಸಿಯನ್ನು ನೀವು ಕಾಣೋದಿಲ್ಲ. ಕಾಸಿದ್ದವರ ಜೇಬಿನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ನೋಡಿ ಮಠದಲ್ಲಿ ಮಾನ-ಮನ್ನಣೆ. ಕಾಸು ಸಿಗುವವರೆಗೆ ಮತ್ತು ತನ್ನ ಅನೈತಿಕ ಸ್ವೇಚ್ಛಾಚಾರತೆಯನ್ನು ಮನ್ನಿಸುವ, ಒಪ್ಪುವ, ಪ್ರಶ್ನಿಸದಿರುವ ಧನಿಕರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಮಠದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸ್ಥಾನಮಾನ, ಯಾವಾಗಲೋ ನಿಜ ಅರಿತು ಅವರು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದರೆ ತಕ್ಷಣಕ್ಕೇ ಅಂತವರು ಮಠದಿಂದ ಔಟ್. ಈ ಸಾಮಿ ಮಠಕ್ಕೆ ವಕ್ಕರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮುಂಚಿನಿಂದ ಮಠದ ಶಿಷ್ಯರಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತ ಈಗ ಮಠದ ಶಿಷ್ಯರೇ ಅಲ್ಲವೆಂದು ಹೊರಗೆಸೆಯಲ್ಪಟ್ಟ ಜನ ಅದೆಷ್ಟಿಲ್ಲ? ಅವಮಾನಿತರಾದ ಗಣ್ಯರೆಷ್ಟಿಲ್ಲ?

ಯಸ್ ಯಸ್ ಯಸ್, ಗೋಪಣ್ಣ ಹೇಳಿದ್ದರಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಿರಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ. ಈ ಸಾಮಿ ಕಣ್ಣಿಡೋದೇ ಶಿಷ್ಯರ ಪಾಕೆಟ್ ಮೇಲೆ. ಆದರೆ ಇವ ನೇರವಾಗಿ ಜೇಬಿಗೆ ಕೈಬಿಟ್ಟು ಎಗರಿಸೋ ಪಿಕ್‍ಪಾಕೆಟಾನಂದನಲ್ಲ; ಹಣ ಎಗರಿಸೋದಕ್ಕೆ ಹಲವು ಪರ್ಯಾಯ ಮಾರ್ಗಗಳನ್ನು ಹಿಡಿಯುವ ಹೈಟೆಕ್ ಪಿಕ್ ಪಾಕೆಟರ್. ತರಾವರಿ ಬೋಗಸ್ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಹಾಕ್ತಾನೆ. ಸಾಕಿಕೊಂಡ ಚೇಲಾಗಳನ್ನು ಎತ್ತುವಳಿಗೆ ಬಿಡ್ತಾನೆ. ಅವರಿಗೆಲ್ಲ ಒಂದಷ್ಟು ಪಾಲು ಇದ್ದೇ ಇರ್ತದೆ; ಜೇನು ತೆಗೆದವರು ಕೈ ನೆಕ್ಕದೆ ಇರ್ತಾರ ಅಂತ ಯಾರೋ ಹೇಳಿದ್ದರು ಹಾಗೆ. ಎಲ್ಲೀವರೆಗೆ ಸಾಮಿ ಮಠದಲ್ಲಿರ್ತಾನೋ ಅಲ್ಲೀವರೆಗೆ ಅವರೆಲ್ಲ ಅಲ್ಲೇ ಇರ್ತಾರೆ. ಬೇರೆ ಉದ್ಯೋಗ ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ.

ಸಾಮ್ಗಳು ಹಸುವಿನ ಬಾಲ ಹಿಡಿದಿದ್ದಾರೆ. ಹಲವು ಮುಖ-ಮಜಲುಗಳಲ್ಲಿ, ವಿಭಿನ್ನ ಕೋನಗಳಲ್ಲಿ ಹಸುವನ್ನು ಫೋಕಸ್ ಮಾಡುತ್ತ ಗಂಜಿತಾಗಿದ ಚಡ್ಡಿ-ಲಂಗಗಳ ಕತೆಗಳನ್ನು ನೇಪಥ್ಯಕ್ಕೆ ಸರಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡ್ತಿದಾರೆ. ಜನರಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ಬಿಡಿ ಇದನ್ನು ಕೊಡಿ ಅಂತಾರೆ, ತಮ್ಮ ವೇದಿಕೆಗಳ ಅಲಂಕಾರಕ್ಕೆ, ಶಾಮಿಯಾನ ಟೆಂಟು ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ, ಬಣ್ಣಬಣ್ಣದ ಫಾಂಪ್ಲೆಟ್ಟುಗಳಿಗೆ ಲಕ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಖರ್ಚುಮಾಡೋದು ನಿಲ್ಲಿಸಲ್ಲ; ಯಾಕೆ ಗೊತ್ತೆ ಡಲ್ ಹೊಡೆದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರು ಬರಲ್ಲ! ಜನ ಮಳ್ಳು ಬೀಳಲ್ಲ. ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣದ ಮ್ಯಾಜಿಕ್ ಮಾಡೋಕಾಗಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಸಾಮ್ಗಳಿಗೆ ಅವೆಲ್ಲ ಬೇಕೇ ಬೇಕು.

ಈಗ ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಮುಂದಿರೋದು ಕೇಸುಗಳ ಖರ್ಚಿನ ವ್ಯವಹಾರ. ಅದರ ನಿಭಾವಣೆಗಾಗಿ ಕಳ್ಳ-ಕುಳ್ಳ ಸೇರಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಹಾಕ್ಕೊಂಡಿದಾರೆ. ಜನರಿಗೆ ಬೋಳೆಣ್ಣೆ ಹಚ್ಚೋದು ಅವರಿಗೆ ನೀರು ಕುಡಿದಷ್ಟೇ ಸುಲಭದ ಕೆಲಸ. ’ಪರಮಹಂಸ’ ಪಿಕ್‍ಪಾಕೆಟಾನಂದರ [ಖಾಸಗಿ]ವಿವಿಧೋದ್ದೇಶ ಯೋಜನೆಗಳಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿ ಅಂತಾರೆ ಹಳದೀ ಜನ. ಉಂಡೆನಾಮ ತಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವವರು ಚತುರ್ಮೋಸಕ್ಕೆ ತಯಾರಿ ಮಾಡ್ಕೊಳಿ ಪ್ಲೀಸ್. ಭಾರೀ ಮೆರವಣಿಗೆ, ಭಾಜಾಭಜಂತ್ರಿಗಳು, ತಟ್ಟೀರಾಯ ಎಲ್ಲ ಬೇಕು-ಪುರಪ್ರವೇಶಕ್ಕೆ. ಸಾಮ್ಗಳೇ ಖುದ್ದಾಗಿ ನಿಂತು ಮಠವನ್ನು ಮದುವೆಮನೆಯಂತೆ ಅಲಂಕರಿಸೋದಕ್ಕೆ ಹೇಳ್ತಾರೆ ಅನ್ನೋದು ’ಸನ್ಯಾಸಿ’ಯ ’ಪರಮ ವೈರಾಗ್ಯ’.

ಸಾಮ್ಗಳು ಎರಡುಮೂರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಶಿಖರನಗರದಲ್ಲೇ ಸತತ ಚತುರ್ಮೋಸ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಏಕೆಂದ್ರೆ ಮಾವಂದಿರು ಎತ್ತಾಕ್ಕೊಂಡೋಗಕ್ಕೆ ಬರದಂತೆ ರಾಜಕೀಯ ಮಸಲತ್ತು ನಡೆಸೋದು ಅಲ್ಲಿದ್ರೆ ಮಾತ್ರೆ ಸಾಧ್ಯ ಅದಕ್ಕೆ. ಇನ್ನೊಂದು ಕಾರಣ ಅಂದ್ರೆ ಇನ್ನೆಲ್ಲೂ ಯಾವ ಸೀಮೆ ಶಿಷ್ಯರೂ ಸಾಮ್ಗಳನ್ನು ಚತುರ್ಮೋಸ ತಮ್ಮಲ್ಲೇ ಮಾಡಿ ಅಂತ ಹೇಳೋದಕ್ಕೆ ತಯಾರಿಲ್ಲ. ನಿಮ್ಕೈಲಿ ಏನಿರುತ್ತೋ ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ಕೊಡಿ ಬಂಗಾರ, ಬೆಳ್ಳಿ ಯಾವುದೂ ಆಗಬಹುದು. ನಿಮ್ಮ ಮನೇಲಿ ಹಳೇಕಾಲದ ಪಿತ್ರಾರ್ಜಿತ ಒಡವೆಗಳಿದ್ದರೆ ಸಾಮ್ಗಳ ಸೇವೆಗೆ ಅರ್ಪಿಸಿ, ನಿಮಗೆ ಒಳ್ಳೇದಾಗ್ತದೆ.

ಬರೇ ನಾಮ

ಬರೇ ಕಾಮ

ಬರೇ ನಾಮ

ಬರೇ ಕಾಮ

Thumari Ramachandra
04/06/2017
source: https://www.facebook.com/groups/1499395003680065/permalink/1969465203339707/

ಮಠದಲ್ಲಿ ಹಾಯಾಗಿ ಉಣ್ಣುತ್ತಿರುವ ಹರಾಮಿಯ ಚೇಲಾಗಳೆಲ್ಲ ಮೈಮೇಲೆ ಬೀಳ್ತಾರೆ

ಮಠದಲ್ಲಿ ಹಾಯಾಗಿ ಉಣ್ಣುತ್ತಿರುವ ಹರಾಮಿಯ ಚೇಲಾಗಳೆಲ್ಲ ಮೈಮೇಲೆ ಬೀಳ್ತಾರೆ

ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಯಾರೊಬ್ಬರೂ ಏನನ್ನೂ ಹೇಳೋಹಾಗಿಲ್ಲ. ಅವನು ಸಾಕಿಕೊಂಡ ಸಾವಿರಾರು ’ನಾಯಿ’ಗಳಿವೆ. ಮೇಲಾಗಿ ಕತ್ತೆಕಿರುಬಗಳಿವೆ. ಮಠದ ಸೀಮೆ ಶಿಷ್ಯರಾಗಿದ್ದು ಹಿಂದೆ ಮಠಕ್ಕೆ ತಲೆತಲಾಂತರದಿಂದ ಕಾಣಿಕೆ ಕೊಟ್ಟು ನಡೆದುಕೊಂಡು ಬಂದವರನ್ನೂ ಸಹ ಮಠಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧವೇ ಇಲ್ಲ; ಅವರ್ಯಾರೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಮಠದ ಬಗ್ಗೆ ಏನನ್ನೂ ಹೇಳುವ ಅಧಿಕಾರ ಅವರಿಗಿಲ್ಲ ಅಂತ ತಾಕೀತು ಮಾಡ್ತಾರೆ! ಯಾವಾಗ?- ಯಾವಾಗ ಶಿಷ್ಯರು ಎಚ್ಚೆತ್ತುಕೊಂಡು ಕಳ್ಳ ಸಾಮಿಯ ಕಚ್ಚೆಹರುಕುತನವನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಲು ಆರಂಭಿಸುತ್ತಾರೋ ಆಗ ಶುರುವಾಗುತ್ತದೆ ನಾಯಿಗಳ ದಾಳಿ.

ಮಠದ ಅವ್ಯವಹಾರಗಳನ್ನು ಬಯಲಿಗೆಳೆಯುತ್ತಿರುವುದಕ್ಕೆ ಪರೋಕ್ಷ ಹೇಳಿಕೆ ಕೊಟ್ಟ ಸ್ನೇಹಿತರೊಬ್ಬರ ಹೇಳಿಕೆಗೆ ಹಲವು ಬೌಬೌ ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಗಳು ಬಂದಿವೆ. ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಸುಮ್ಮನಿರಿ, ಮುದರ್ಕಂಡು ಸುಮ್ಮನಿದ್ಬುಡು ಎಂಬಂತಹ ಫರ್ಮಾನುಗಳು ಹೊರಟಿರುವುದು ಕಾಣಿಸಿತು. ಮುದಿತನಕ್ಕೆ ಹೆಜ್ಜೆ ದಾಂಗುಡಿ ಇಡಲು ಹತ್ತಿರವಾದ ನ್ಯಾಯಯುತ ದುಡಿಮೆ ಮಾಡಲಾಗದ ಮೈಗಳ್ಳರು ಮಠವನ್ನು ಸೇರಿಕೊಂಡು ಎರಡು ದಶಕಗಳಿಂದ ಮಠದಲ್ಲಿ ಹೊಟ್ಟೆಗೂ ಜೇಬಿಗೂ ಗಡದ್ದಾಗಿ ಊಟ ಹೊಡೆದಿರುವುದೇ ಅದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಕಾರಣ. ಸಾಮಾನು ಸಾಮ್ಗಳು ಪೀಠದಲ್ಲಿರುವವರೆಗೂ ಅಂತಹ ನಾಯಿಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು ಕತ್ತೆಕಿರುಬಗಳಿಗೆ ಬದುಕು ಬಹಳ ಸಲೀಸು.

ಅಂಥವರು ಮಠದಲ್ಲೇ ಬಿದ್ದಿರುತ್ತಾರೆ. ಹೊತ್ತಿಂದೊತ್ತಿಗೆ ಪುಷ್ಕಳ ತಿಂಡಿ-ಭೂರಿ ಭೋಜನ ನಡೆಸಲಿಕ್ಕೆ ತೊಂದರೆಯಿಲ್ಲ. ಬರುವವರನ್ನು ಹಿಡಿದು, ಬೋಳೆಣ್ಣೆ ಸವರಿ ವಸೂಲಿ ಮಾಡಿ, ಒಂದಷ್ಟು ಜೇಬಿಗೆ ಬಿಟ್ಟುಕೊಂಡು, ಉಳಿದದ್ದನ್ನು ಮಠದ ಮಾಣಿಯ ಬೊಕ್ಕಸಕ್ಕೆ ಹಾಕಿ ಅಡ್ಡಬಿದ್ದು ಪರಾಕು ಕೂಗ್ತಾರೆ, ಬರೇಕಾಮ ಕೂಗ್ತಾರೆ. ಮಲಗಿದಲ್ಲೆ ಮಗ್ಗಲು ಬದಲಾಯಿಸಿದಾಗ ಸಾಮ್ಗಳ ’ಏಕಾಂತ ಪ್ರಸಾದ’ಗಳು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಸಿಗುತ್ತವೆ. ಆಗ ಅವುಗಳ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದರಾಯಿತು. ಕುಂಯೋ ಮುರ್ರೋ ಅನ್ನೋದಿಲ್ಲ ಯಾಕೆಂದರೆ ಏಕಾಂತ ಭಕ್ತೆಯರ ವ್ಯವಹಾರ ಇವರಿಗೆಲ್ಲ ಗೊತ್ತಿರ್ತದೆ, ವ್ಯವಹಾರ ಬಹಿರಂಗಗೊಂಡರೆ ಬಾಕಿ ಜನರೆದುರಿಗೆ ಮಹಾಭಕ್ತೆಯರ ’ಮರ್ಯಾದಿ’ ಮೂರುಕಾಸಿಗೆ ಹರಾಜಾಗುತ್ತದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಮಠದ ಗಂಡು ನಾಯಿ ಮತ್ತು ಕತ್ತೆಕಿರುಬಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಅಲ್ಲಲ್ಲೆ ಅಡ್ಜಸ್ಟ್ ಮೆಂಟು!

ಏನಂದ್ರೆ ಏನೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ಲಫಂಗರೆನಿಸಿಕೊಂಡು ಊರು ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಚಿಲ್ಲರೆ ಕಳ್ಳರಂತಿದ್ದ ಮಾಣಿಗಳೆಲ್ಲ ಮಠ ಸೇರಿಕೊಂಡು, ಹಳದೀ ಹೊದ್ದು, ಬಾಯಿ ವಾಸನೆಗೆ ಗುಟ್ಕಾ ಹೊರತು ಬೇರೆ ಯಾವುದೂ ತಾಗೋದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಅನಿಸಿಕೆಯಿಂದ ಅದನ್ನೇ ಜಗಿಯುತ್ತ, ವ್ಯವಹಾರ ಸುರು ಹಚ್ಚಿಕೊಳ್ತಾರೆ. ಯಾವ ಬಂಡವಾಳ ಬೇಡ ಏನೂ ಬೇಡ. ಹೊಟ್ಟೆಗೂ ಊಟ, ಬಟ್ಟೆಯೊಳಗಿನ ಬಾವಲಿಗೂ ಊಟ! ಒಂದೇ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕೊರಳಲ್ಲಿ ಬಂಗಾರದ ಹಗ್ಗಗಳು ಬರುತ್ತವೆ. ಹಲಗೆ ಮೊಬೈಲುಗಳು ಎರಡು ಮೂರು ಬರುತ್ತವೆ. ಊರಲ್ಲಿ ಬಂಗಲೆಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಲು ಆರಂಭಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಾಣುತ್ತ ಕಾಣಿಕೆ ಕೊಡುತ್ತಲೇ ಇರುವ ಕುರಿಗಳು “ಮಠದ ಪರಿವಾರ’ದ ಕಾಂಚಾಣದ ಕತೆಗಳನ್ನು ಹಿಂದುಗಡೆ ಮಾತನಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆಯೇ ಹೊರತು ರಟ್ಟೆ ಹಿಡಿದು ಕೇಳುವ ಯಾವ ಪುರುಷನೂ ಅಲ್ಲಿಲ್ಲ.

ಶಿಖರ ನಗರದಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಅಡ್ಡಕಸುಬಿ ಖಾಸಗಿ ನೌಕರರು ತಮ್ಮ ನೌಕರಿ ಬಿಟ್ಟು ಮಠದಲ್ಲೇ ಜಾಂಡಾ ಹೂಡಿ ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಸೇನಾನಿಗಳಾಗಿರುವುದು ಯಾರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿರದ ವಿಷಯ ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ? ಹಳದೀ ಕಚ್ಚೆಯ ಮೇಲೆ ಬೆಲ್ಟ್ ಬ್ಯಾಗು ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳೋ ಅಂತವರು ಅದರಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ವಸ್ತುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಸರಿಯಾಗಿ ನೋಡಿದರೆ ದನಕಾಯ್ತಿದ್ದ ತಿಪ್ಪನಿಗಾದರೂ ಅರ್ಥವಾಗ್ತಿತ್ತು. ಈಗ ತಿಪ್ಪ ದನ ಕಾಯೋ ಕಾಲ ಹೋಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಈಗ ದನ ಕಾಯೋರೆಲ್ಲ ಮಠ ಸೇರ್ಕಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಹಣ ಪೀಕುವ ಹೊಸ ಧಂದೆಯಾಗಿರೋ ಅದೊಂದು ಕಚ್ಚೆ ಹರುಕರಿಗೆ ಕೆಲವುಕಾಲ ಬಿಸಿಲ ಝಳದಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ನೆರಳು ನೀಡ್ತಾ ಇದೆ. ಆಗ ತುಮರಿ ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದು-ರಾಮನಾಮ ಜಪ ಮಾಡ್ತಾ ಇಲ್ಲ, ದನದ ಜಪ ಮಾಡಿ ಕೆಲವು ಸಮಯ ಜನರನ್ನು ದಾರಿ ತಪ್ಪಿಸುತ್ತಾರಲ್ಲ ಎಂಬುದು.

ನಂಬಿ ಸಾರ್, ಆ ಜನ ಹಾಗೇ, ಮಠಕ್ಕೆ ಬರುವವರ ಮೂಗಿಗೆ ಯಾವ ’ಗಂಧ’ ಹಚ್ಚಬೇಕು ಮತ್ತು ತಲೆಗೆ ಯಾವ ಎಣ್ಣೆ ಸವರಬೇಕು ಅನ್ನೋದು ಅವರಿಗೆ ಕರತಲಾಮಲಕವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಪಾಪ ಪುಣ್ಯ ಎಲ್ಲ ಆಮೇಲೆ, ಮೊದಲು ಜೇಬು ಗಟ್ಟಿಯಾಗ್ಬೇಕು. ಜೇಬು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಲಿ ಅಂತ ಅವನ್ಯಾರೋ ಹೆಂಡತಿ ಸಮೇತ ಮಠಕ್ಕೆ ಬಂದ. ಮಠದ ಮಾಣಿ ಅವನಿಗೆ ರೀಯಲ್ ಎಸ್ಟೇಟ್ ಕೆಲಸ ಹೆಚ್ಚಿದ. ಅವ ಹೊರಗಡೆ ಓಡಾಡುವಾಗ ಮಠದೊಳಗೆ ಅವನ ಹೆಂಡತಿಯೊಡನೆ ’ಮೀಟಿಂಗ್’ ಆರಂಭಗೊಂಡಿತು. ಮಂಗನಾಗೋ ಯಾತ್ರೆಯುದ್ದಕ್ಕೂ ಅವಳನ್ನು ಜೊತೆಗೇ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ನಿತ್ಯವೂ ಹಾರುತ್ತಲೇ ಸಾಗಿದರು ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳು!

ಹಿಂದೆ ಮಲ್ಲಿಕಾ ಶರಬತ್ತು ತಯಾರಿಸಿದಾಗಲೇ ನಮಗೆಲ್ಲ ಭಾರೀ ಅನುಮಾನ ಹೊಡೆದಿತ್ತು. ಮಠದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀಗಂಧದ ಬದಲಿಗೆ ದೇವರಿಗೆ ವೀರ್ಯಾರ್ಪಣೆಯೇ ಆಗುತ್ತಿದೆ ಅಂತ; ಆ ಕೆಲಸ ಒಂದೂವರೆ ದಶಕದ ವರೆಗೆ ಗೋಪ್ಯವಾಗಿ ನಡೀತು. ನಂತರ ಒಂದಿನ ಹೊಗೆ ಬಂತು! ಹೊಗೆ ಬರುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಮಠದ ಮಾಣಿ ನಾಯಿಗಳಿಗೂ ಕತ್ತೆಕಿರುಬಗಳಿಗೂ ಬೇಕಾದಷ್ಟು ’ಬಿಸ್ಕೀಟು’ ಕೊಟ್ಟು ಕೊಬ್ಬಿಸಿಕೊಂಡುಬಿಟ್ಟಿದ್ದ. ಮಠದವನನ್ನು ವಿರೋಧಿಸುವವರಿಗೆ ಹಲವು ರೂಪದಲ್ಲಿ ಜೀವಭಯ ಕಾಡಹತ್ತಿತು.

“ಯಾರಿಗೂ ಸಹಾಯ ಮಾಡದವರು ಎಲ್ಲಿದ್ದರೇನು? ಇದ್ದರೇನು ಬಿಟ್ಟರೇನು? ನಮ್ಮ ಸಾಮ್ಗಳು ನಮಗೆಲ್ಲ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ, ಹೀಗಾಗಿ ಅವರು ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಶ್ರೀರಾಮ” ಅಂತ ಕೂಗತೊಡಗುವ ಅವಕಾಶವಾದಿ ನಾಯಿಗಳಿವೆ, ಕಚ್ಚುವ ಕತ್ತೆಕಿರುಬಗಳಿವೆ. ಸಮ್ಮರ್ ಕ್ಯಾಂಪ್ ಉಸ್ತುವಾರಿ ಸೂಜಿಭಟ್ಟ ಕುರಿವಾಡೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಮ್ಗಳು ’ಹಿಮಾಲಯ ಚತುರ್ಮೋಸ’ ಕೈಗೊಂಡ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಮೈಕು ಹಿಡಿದು ಪರಾಕು ಹಾಕಿ ನಂತರ ಕಾರು ಖರೀದಿಸಿದ ಕತೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವೇ? ಚಟ್ನೆ ತಿಮ್ಮಣ್ಣ ಹೆಗಡೇರು ಹೇಳಿದಂತೆ, ಮಸಾಕುಳಿಯಲ್ಲಿ ಬಂಗಲೆಯಂತಹ ಮನೆಕಟ್ಟುವಷ್ಟು ಆದಾಯವಿಲ್ಲದ ವ್ಯಕ್ತಿ ನಗರದಲ್ಲಿರುವಂಥ ಮನೆಕಟ್ಟಿದ್ದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವೇ? ವೈದ್ಯ, ಬಸ್ಸಣ್ಣ ಮುಂತಾದವರು ಕೋಟಿಗಳಲ್ಲಿ ಸುವರ್ಣ ಮಂತ್ರಾಕ್ಷತೆ ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದ್ದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವೇ? ಏಕಾಂತ ಭಕ್ತೆಯರು ಹಾಸ್ಟೆಲು, ಇಂಡಸ್ಟ್ರಿ ಆರಂಭಿಸಿದ್ದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವೇ? ಇದು ಕೆಲವೇ ಶಾಂಪಲ್ಲು, ಕತೆ ಬಾಳಾ ದೀರ್ಘ ಯಾದಿಯನ್ನೇ ಹೊಂದಿದೆ. ಅದು ಪಡೆದುಕೊಂಡವರಿಗೂ ಮತ್ತು ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳಿಗೂ ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತು!

ಬಿಸ್ಕೀಟ್ ತಿಂದ ನಾಯಿಗೊಂದು ಋಣ, ಹಂಗು ಇರುತ್ತದಲ್ಲ? ಹಾಗೆಯೇ ಸಾಮ್ಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಹೇಳಿಕೆ ಬಂದರೂ ಅವುಗಳೆಲ್ಲ ಬಾಲ ಬಿಚ್ಚಿ ಬೊಗಳತೊಡಗುತ್ತವೆ. ಏನನ್ನು ಬೊಗಳಬೇಕೆಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಸಾಮ್ಗಳು ಮತ್ತು ಅವರ ಬಾವಯ್ಯ ಸ್ಕಿಟ್ ರೆಡಿಮಾಡಿಕೊಡ್ತಾರೆ. ಈ ಹರಾಮಿಯ ಚೇಲಾಗಳೆಲ್ಲ ವಿದ್ವನ್ಮಣಿಗಳಂತೆ, ಲೋಕದಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಪುಣ್ಯಗಳಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ಮಹಾ ಧರ್ಮಭೀರುಗಳಂತೆ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಬೇರೆಯವರಿಗೆ ಉಪದೇಶ ಕೊಡ್ತಾರೆ. ಅವರ ವಾಗ್ಝರಿಗಳಲ್ಲಿರುವ ಪದಪದಗಳನ್ನೂ ಕಳ್ಳ-ಕುಳ್ಳ ನಿರ್ದೇಶಿಸಿರುತ್ತಾರೆ. ಎಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ ಅವರೆಲ್ಲರಿಗೆ ಹಂಗಿದೆ ಎಂದರೆ ರಾಮ ಪ್ರಸಾದ ಎನ್ನುತ್ತ ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ತನ್ನ ವೀರ್ಯವನ್ನೋ ಲದ್ದಿಯನ್ನೋ ಕಟ್ಟಿಕೊಟ್ಟರೆ ಲಬಕ್ಕನೆ ಬಾಯಿಗೆ ಒಕ್ಕಂಡು ಪರಾಕು ಕೂಗ್ತಾರೆ. ಕಾಸಿಗಾಗಿ ಹೇಸಿಗೆ ತಿನ್ನಲೂ ಹೇಸದ ಆ ಜನ, ಯಾರಾದರೂ “ಮಠದವ ದಾರಿ ತಪ್ಪಿದ್ದಾನೆ, ಧರ್ಮ ಮಾರ್ಗ ಅದಲ್ಲ, ಸನ್ಯಾಸಧರ್ಮ ಅದಲ್ಲ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಂತೆ” ಆವೇಶಭರಿತರಾಗಿ ಅವರಮೈಮೇಲೆ ಬೀಳ್ತಾರೆ.

ಎಂತಹ ಪುಣ್ಯ ಪುರುಷರು ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳು! ಅವರಿಗೆ ರಾಂಪಾಲನಂತೆ ಒಂದು ಸ್ನಾನದ ಚೇಂಬರ್ ಮಾಡಿಸಿ, ಸ್ನಾನಮಾಡಿದ ನೀರು ಸೀದಾ ಹರಿದುಹೋಗಿ ಅಲ್ಲಿ ಶೇಖರವಾಗಿ, ಯಂತ್ರಚಾಲಿತ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಬಾಟಲುಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಲ್ಪಟ್ಟು ’ರಾಂಗಾಮೃತ’ವೆಂದು ಹಣೆಪಟ್ಟಿಯೊಂದಿಗೆ ಹಳದೀ ಭಕ್ತರಿಗೆಲ್ಲ ವಿತರಿಸುವುದು ಕುಡಿಸುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದು. ಅಂತಹ ಅವತಾರ ಪುರುಷರಂತೆ ಜಗದ್ಗುರು ಶೋಭರಾಜಾಚಾರ್ಯರು! ಈ ಅವತಾರಿಯ ’ಕಚ್ಚೆಮಹಾತ್ಮೆ’ ಬೆಟ್ಟದೊಡೆಯನಿಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವೇ? ಗೊತ್ತಿದೆ. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಅಲ್ಲಿ ವೈದಿಕರು ಪೂರ್ಣಕುಂಭ ಸ್ವಾಗತ ನಡೆಸೋದಿಲ್ಲ. ಇವನಷ್ಟಕ್ಕೆ ಇವನು ರೌಡಿ ಪಟಾಲಂ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತಾ ಇರಬೇಕು ಬರ್ತಾ ಇರಬೇಕು ಅಷ್ಟೆ. ಸಾಕಲ್ಲವೇ ಮಂಗಲಾರತಿ?

ಈಗ ಯಾರೋ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ, ಸಾಮ್ಗಳೇ ನಿಮಗೆ ಬರೋ ಅಕ್ಟೋಬರಿನಲ್ಲಿ ಕಂಟಕ ಇದೆ. ಈಗ ಹಾಗೆ ಮಾಡಿ ಹೀಗೆ ಮಾಡಿ ಅಂತ. ಅದಕ್ಕೇ ಸಾಮ್ಗಳು ಸುತ್ತದ ಜಾಗವೇ ಇಲ್ಲ; ಕಾಣದ ದೇವರೇ ಇಲ್ಲ. ಒಂದುಮಾತ್ರ ಅವನು ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕು-ಅವನು ಎಸಗಿದ್ದು ಸಾಮಾನ್ಯ ದ್ರೋಹವಲ್ಲ, ಕ್ಷಮಾರ್ಹ ದ್ರೋಹವಲ್ಲ. “ಅವನಲ್ಲಿ ದೋಷ ಕಾಣದಿದ್ದರೆ ಯುಧಿಷ್ಠಿರನಂತಹ ಸದ್ಗುಣಿಗಳು ಮಠಬಿಟ್ಟು ಬರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ, ಅವನ ವಿರುದ್ಧ ಹೇಳಿಕೆ ಕೊಡ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಅಲ್ಲವೇ?” ಎಂದು ಸಾಮಿ ಸಾಕಿಕೊಂಡ ಬೊಗಳು ನಾಯಿಗಳಲ್ಲಿ, ಕತ್ತೆಕಿರುಬಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಶ್ನಿಸಬೇಕು.

ತುಮರಿ ಹಿಂದೆ ಹೇಳಿದ ಒಂದೊಂದೂ ಸತ್ಯ ನಿಧಾನವಾಗಿ ದಾಖಲೆ ಸಮೇತ ಹೊರಗೆ ಬರುತ್ತಿದೆ-ನೀವೆಲ್ಲ ಅದನ್ನು ನೋಡಿದ್ದೀರಿ ಅಂದುಕೊಳ್ತೇನೆ. ಇಂದು ಒಷ್ಟೊಂದು ಜನಜಾಗೃತಿಯಾಗಿ ವಿರೋಧೀ ಕಾವು ಹೆಚ್ಚಿರುವುದರಿಂದ ವಿರೋಧಿಸುವವರಿಗೆ ಉಸಿರಾಡಲು ಸ್ವಲ್ಪ ಅವಕಾಶವಾಗಿದೆ. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಆ ಭಟ್ಟರು ದನಕಾಯೋರನ್ನು ಕಾಣೋದಕ್ಕೆ ಧೈರ್ಯ ಮಾಡಿದರು. ಇಷ್ಟಾಗದಿದ್ದರೆ, ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಾಗಿದ್ದರೆ, ಕಾಣಲು ಹೋದ ಭಟ್ಟರು ಜೀವಸಹಿತ ಮರಳಿ ಮನೆ ಕಾಣ್ತಿರಲಿಲ್ಲ, ಭಟ್ಟರ ಎಲುವು, ಮೂಳೆ ಸಿಗ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಈಗ ಹಾಗಿಲ್ಲ, ಜನ ಎದ್ದಿದ್ದಾರೆ, ಅಧರ್ಮದ ನಾಯಿಸೇನೆಯ ವಿರುದ್ಧ ಧರ್ಮವೇ ಎದ್ದು ಹೋರಾಡಲು ರೂಪವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಲಿದೆ. ನೋಡ್ತಾ ಇರಿ, ಬರುವ ಅಕ್ಟೋಬರಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬಹುದೊಡ್ಡ ಮೆರವಣಿಗೆ ತೆಗೆಯಲಿಕ್ಕೆದೆ. ಬಸ್ಸಣ್ಣನಿಗೆ ಹೇಳಿ ರಥ ನಿರ್ಮಾಣ ಮಾಡಿಸಲಿಕ್ಕೆ.

ಅಂದಹಾಗೆ ಬಸ್ಸಣ್ಣನ ಬಸ್ಸುಗಳು ಅಪಘಾತದ ಮೇಲೆ ಅಪಘಾತ. ಕೆಲವರು ಸತ್ತರು, ಹಲವರು ಕೈಕಾಲು ಮುರಿದುಕೊಂಡರು, ಯಾಕೆ? ಮಠದ ಮಾಣಿ ಮಂತ್ರಾಕ್ಷತೆ ಒಗೆದದ್ದು ಎಡವಟ್ಟು ಪರಿಣಾಮ ನೀಡ್ತಾ ಇದೆಯೇ? ’ರಾಂಗಾನುಗ್ರಹ’ದಲ್ಲಿ ಇದೆಲ್ಲ ದಾಖಲಾಗುವುದೇ?

Thumari Ramachandra
27/05/2017
source: https://www.facebook.com/groups/1499395003680065/permalink/1965223567097204/

ಅಶ್ವಿನಿನಕ್ಷತ್ರ ಕೋಂ ಹೋರೀಶ ಭಟ್ಟ ಸಾಕೀನ್ ಶೋಕವಿಲ್ಲಾ

ಅಶ್ವಿನಿನಕ್ಷತ್ರ ಕೋಂ ಹೋರೀಶ ಭಟ್ಟ ಸಾಕೀನ್ ಶೋಕವಿಲ್ಲಾ
[ತೂತೂರೇಶ್ವರ ಚರಿತ್ರೆಯ ಮತ್ತೊಂದು ಅಧ್ಯಾಯ]

ಈ ಹೆಸರು ನಿಮಗೆ ವಿಚಿತ್ರವೆನಿಸಬಹುದು. ಅದರ ಮೂಲ ತಯಾರಕರು ಚಟ್ನೆ ತಿಮ್ಮಣ್ಣ ಹೆಗಡೇರು.:) ಕವಳದ ಗೋಪಣ್ಣನ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ನಿಂತು ತುಮರಿಗೆ ಬಡಿಸಿದವರು ಅವರ ಬೀಗರಾದ ಗುಮ್ಮಣ್ಣ ಹೆಗಡೇರು. ನಮ್ಮ ಬಳಗಕ್ಕೆ ಚಟ್ನೆಯವರೂ ಸೇರಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಪಾಪ ಅವರಿಗೆ ಅಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡಲು ಗತಿಯಿಲ್ಲ ಹೀಗಾಗಿ ಬೀಗರ ಮೂಲಕ ವಿಷಯ ರವಾನಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಮತ್ತೇನಿಲ್ಲ ಹಲವು ಭಕ್ತ ಬೋಳೆಗಳ ಕಿವಿಯ ಮೇಲೆ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ದಾಸವಾಳ ಇರಿಸಿ, ಎತ್ತಿದ ಹಣದಲ್ಲಿ ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳು ತಮಗೆ ಬೇಕಾದವರಿಗೆಲ್ಲ ಬೇಕಾದ್ದನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟರಂತೆ.

ಗಿಡಚೆಯಲ್ಲಿ ಬಡ ದಂಪತಿಗಳಿದ್ದರು. ಬದುಕಲಿಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಅನ್ನೋ ಬಡತನವೇನಲ್ಲ ಬಿಡಿ. ಒಟ್ಟಾರೆ ಬಡವರು ಅಂತಾರಪ್ಪ, ತೀರಾ ಈಗಿನೋರ ಹಾಗೆ ಕಾರು ಬಾರು ಜೋರಾಗಿಲ್ಲದೋರು ಎಂದರ್ಥ ಅಂದ್ಕೊಳಿ. ಅಂತೋರಿಗೆ ಒಬ್ಬ ಮಗಳು. ಸುಂದರಿಯೇನಲ್ಲ, ಸಾದಾ ಸೀದಾ ಹುಡುಗಿ. ಮಗಳಿಗೆ ಕಾಲೇಜಿನ ವಯಸ್ಸು ಬಂದಾಗ ಮಠಕ್ಕೆ ಬರಲು ಆರಂಭಿಸಿದರು. ಹೆಚ್ಚಿನ ದಂಪತಿಗಳು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತಾರಲ್ಲ ಹಾಗೆ ಇವರೂ ಮಗಳನ್ನು ಜೊತೆಗೆ ಮಠಕ್ಕೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದರು.

ಆಗತಾನೆ ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳಿಗೆ ಹೆಣ್ಣುಗಳ ಖಯಾಲಿ ಹತ್ತಿತ್ತು. ಹೋದಲ್ಲಿ ಬಂದಲ್ಲಿ, ನಿಂತಲ್ಲಿ ಮಲಗಿದಲ್ಲಿ ಅದೇ ಚಿಂತೆ, ಸದಾ ಕಾಮದಾಹ. ದಾಹವಿದ್ದಿದ್ದು ದಿನಾ ಜ್ವರದಂತೆ ಏರುತ್ತಿತ್ತು. ಮಠದ ಭಕ್ತ ಮಹಿಳೆಯರು ಗಂಡಂದಿರನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಮಠಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಏನನ್ನೋ ಹೇಳಲು ಹವಣಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಹೇಳಲೋ ಬಿಡಲೋ ಎಂದು ಮನದಲ್ಲೇ ಮಂಥನಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಹೇಳಿಯೇಬಿಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದುಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಇನ್ನಾರೋ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದುಬಿಡುತ್ತಿದ್ದದ್ದರಿಂದ ಹೇಳುವುದಕ್ಕೆ ಕೆಲವುಸಲ ಸಾಧ್ಯವಾಗ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಏನನ್ನು ಹೇಳಬೇಕೆಂದುಕೊಳ್ತಿದ್ದರು? “ನೀವು ದಿವ್ಯಳು, ಭವ್ಯಳು, ಮಾನ್ಯಳು” ಎಂಬ ಪೀಠಿಕೆಯನ್ನು ಹೇಳಬೇಕೆಂದುಕೊಂಡಿದ್ದರೇ? ಭೋಗವರ್ಧನವಾಲನಿಗೇ ಗೊತ್ತು. 🙂 🙂

ಗೋಪ್ಯ ಮಾತುಗಳನ್ನಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದಿದ್ದರೂ ಅಂತಹ ಹಲವು ಮಹಿಳೆಯರೊಟ್ಟಿಗೆ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ನಿಂತುಕೊಂಡು ಫೋಟೋ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಸೀರೆ, ರವಿಕೆ, ಸರ, ಜಡೆ ಇತ್ಯಾದಿ ವಿಷಯಗಳ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡುತ್ತ ಹೊಗಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಕೆಲವರ ಸೀರೆ, ರವಿಕೆ, ಸರ, ಜಡೆಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟಿಯೂ ನೋಡುತ್ತ ನದುನಡುವೆ ಸೂರ್ಯ ಚಂದ್ರರಿಗೆ ಕೈಸೋಕಿಸಿ ಸುಖಾನುಭವ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಆಗಲೇ ಕಾಶಿಮಾಣಿಯ ಅಧರ್ಮಪತ್ನಿಯಾದ ಮಾದಕ್ಕಿ ತಿಮ್ಮಕ್ಕ ಸಾಮ್ಗಳ ಬುಟ್ಟಿಗೆ ಬಿದ್ದದ್ದು.

ಅಂತಹ ಮಹಿಳೆಯರು “ಗುರುಗಳು ನಮಗೆ ಬಹಳ ಕ್ನೋಸು” ಎಂದು ಕೆಲವರಲ್ಲಿ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರು ಹೇಳಿದರೆ ಮಠದಿಂದಾಗಬೇಕಾದ ಕೆಲವು ಕೆಲಸಗಳೂ ಶೀಘ್ರವಾಗಿ ಆಗುತ್ತಿದ್ದದ್ದು ನಿಜ. ಏಕೆ ಬೇಗ ಕೆಲಸಗಳಾಗುತ್ತಿದ್ದವು ಎಂದರೆ ಸಾಮ್ಗಳು ಅವರೆಲ್ಲರೊಟ್ಟಿಗೆ ಮೊಬೈಲ್ ನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಸಮಾಜದ ಮುಖಂಡ, ಅದೆಂತದೋ ಉದ್ದಂಡ ಗಿದ್ದಂಡ ಕೀರ್ತಿ ಪ್ರಚಂಡ ಬಹುಪರಾಕು ಎನಿಸಿಕೊಂಡು ಹಲವು ಯೋಜನೆಗಳ ನಡುವೆ ಬಿಡುವಿಲ್ಲದ ಬಹದ್ದೂರ್ ಗಂಡು ಎನಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಜಗದ್ಗುರು ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳು ಬೇಕಾದ ಮಹಿಳೆಯರೊಟ್ಟಿಗೆ ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೆ ಫೋನಿನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.

ಈ ಚಾಳಿ ಎಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿತೆಂದರೆ ಅನೇಕ ಮಹಿಳೆಯರು ಗುರುಸೇವೆಗಾಗಿಯೇ ಹೊಸ ಮೊಬೈಲು ಖರೀದಿಸಿಕೊಂಡರು. ಸಿಗ್ನಾಲ್ ಬಾರದಿದ್ದರೆ ಮನೆಯಿಂದ ಸಿಗ್ನಾಲ್ ಸಿಗುವ ದೂರದವರೆಗೂ ಹೋಗಿ ಸಾಮ್ಗಳಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಹೀಗೆ ಎಷ್ಟೇ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಮೊಬೈಲ್ ರಿಂಗಣಿಸಲಿ ಸಾಮ್ಗಳು ಅವರೊಂದಿಗೆ ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಹಾಗಂತ ಯಾವುದೇ ಗಂಡು ಭಕ್ತಾಗ್ರೇಸರನಿಗೂ ನೇರವಾಗಿ ಮತನಾಡಿದ್ದೇ ಕಡಿಮೆ, ಆಡಿದರೂ ಅಷ್ಟುಮುಕ್ತ ಮಾತುಕತೆಗೆ ಎಂದೂ ಅವಕಾಶವಿರಲಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ಯಾವ ಗಂಡು ಭಕ್ತಾಗ್ರೇಸರನಿಗೆ ದರ್ಶನದ ಅಪಾಯಿಂಟ್ ಮೆಂಟ್ ಸಿಗದಿದ್ದರೂ ಮೊಬೈಲ್ ಮಹಿಳೆಯರ ಮೂಲಕ ಹೇಳಿಸಿದರೆ ದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶ ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು!

ಮೊಬೈಲ್ ನಲ್ಲಿ ಸಾಮ್ಗಳು ಎಸ್.ಎಮ್.ಎಸ್. ಕೂಡ ಕಳಿಸಲಾರಂಭಿಸಿದ್ದರು. ಮೊಬೈಲ್ ಚಾಟಿಂಗ್ ಕೂಡ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಆ ಸಂದೇಶಗಳು ಎಂತೆಂತೆಹ ದ್ವಂದ್ವ ಸಂದೇಶಗಳೆಂಬುದು ಆ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೂ ಮತ್ತು ಕಳಿಸಿದ ಸಾಮ್ಗಳಿಗೂ ಗೊತ್ತು ಮತ್ತು ಅಂತಹ ’ಮೇಘ’ ಸಂದೇಶಗಳು ಕೆಲವರ ಬಳಿಯಲ್ಲಿ ಇವೆಯಂತೆ! ಅಂದರೆ ಆಗಲೇ ಇಂದಿನ ದಿನ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಮತ್ತು ಮೊಬೈಲ್ ಟೆಕ್ನಾಲಜಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಮಂಚಕ್ಕೆ ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು ಎಂಬುದು ಸ್ಪಷ್ಟ. ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳ ಹತ್ತಿರ ಇರೋ ನವನವೀನ ಇಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ ವಸ್ತುಗಳು ಬೇರೆ ಮಠಗಳವರಲ್ಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲ; ಈಗಲೂ ಇಲ್ಲ!

ಅದಿರ್ಲಿ, ಸಾಮ್ಗಳು ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಮಠದ ಭಕ್ತ ಮಹಿಳೆಯರ ತಬಲೆ ಬಾರಿಸಿದ್ದರು. ಅಂದರೆ ಅವರ ಸೂರ್ಯ ಚಂದ್ರರನ್ನು ಹೊರಗಿನಿಂದಲೇ ಕೈಯಿಟ್ಟು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಆಡಿಸಿನೋಡಿ ’ಖಟಾವಿಗೆ ಬಂದಿದೆಯೇ?’ ಎಂಬುದನ್ನು ಅರಿಯತೊಡಗಿದ್ದರು. ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಹುಡುಗಿಯರಿಗೆ ಬಲೆ ಬೀಸುತ್ತ ಅವರೊಂದಿಗೆ ದ್ವಂದ್ವ ಸಂಭಾಷಣೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದದ್ದು ಈಗ ಹಳೇ ಕತೆ; ಅದು ಕೆಲವರಲ್ಲಿ ಸ್ಕ್ರೀನ್ ಶಾಟ್ ಆಗಿ ದಾಖಲೆಯಾಗಿದೆ ಬಿಡಿ. ಅವು ದಶಕದ ಹಿಂದಿನ ದಿನಗಳು ಅಂದರೆ ಏಕಾಂತದ ಆರಂಭದ ದಿನಗಳು.

ಅಂತಹ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಒಂದಾನೊಂದು ದಿನ ಗಿಡಚೆಯ ದಂಪತಿಗಳು ಪ್ರಾಯದ ಮಗಳೊಂದಿಗೆ ಮಠಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದರು. ಮಠದಲ್ಲಿ ಅದೇನೋ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಇತ್ತು ಮುಗಿಸಿಕೊಂಡು ಬಣ್ಣದ ಅಕ್ಕಿ ಪಡೆದುಕೊಂಡು ಹೊರಟುಹೋಗುವುದರೊಳಗೇ ಸಾಮ್ಗಳು ಅವರ ಮಗಳಮೇಲೆ ಕಣ್ಣು ಹಾಕಿಬಿಟ್ಟರು ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳು. “ಕಾಲೇಜಿನ ವಯಸ್ಸು ಸರಿಯಾಗ್ತದೆ ಆಡಲಿಕ್ಕೆ” ಅಂತ ಮನದಲ್ಲೆ ಲೆಕ್ಕಹಾಕಿಕೊಂಡು ಬಲೆಬೀಸಿದರು. ಮತ್ತೆ ಮಗಳನ್ನೂ ಕರ್ಕೊಂಡು ಆಗಾಗ ಮಠಕ್ಕೆ ಬರ್ತಾ ಇರಿ ಅಂದರು. ಬಂದಾಗಲೆಲ್ಲ ಮಗಳನ್ನು ಪಾಲಕರಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಿ ಮಾತನಾಡಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು.

ಹೀಗೇ ಬೆಳೆದ ಸ್ನೇಹ ಮಗಳನ್ನು ಮಠದಲ್ಲೆ ಆಗಾಗ ಬಿಟ್ಟಿರುವಷ್ಟು ಮಟ್ಟಿಗೆ ಬೆಳೆದು ಹುಲುಸಾಯಿತು. ಒಂದು ದಿನ ಆ ಮಗಳಿಗೆ ’ಗುರುಗಳು’ ಏಕಾಂತ ದರ್ಶನವನ್ನೂ ನೀಡಿಬಿಟ್ಟರು! ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿ ಏನೇನು ಮಾಡಿದರು ಎಂದು ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ; ಆದರೆ ಆ ಹುಡುಗಿಗೆ ಮತ್ತದೇ ಬೇಕೆನಿಸಿದ್ದು ಹರೆಯದ ಕರೆ! ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಏಕಾಂತಗಳು ಜರುಗಿದವು. ಹೀಗಿರುತ್ತ ಮಗಳು ಮತ್ತು ಸಾಮ್ಗಳು ಅಲಿಯಾಸ್ ಮಗಳ ಮಿಂಡ ಏಕಾಂತ ನಡೆಸಿದ್ದು ದಂಪತಿಗೆ ಗೊತ್ತೇ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಸಾಮ್ಗಳು ಮಠಕ್ಕೆ ಹೋದಾಗಲೆಲ್ಲ ಅಕ್ಕರೆಯಿಂದ, ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಮಾತನಾಡಿಸ್ತಾರೆ ಅಂತ ಸಂತಸಪಟ್ಟರು.

ಮುಂದೊಂದು ದಿನ ಮಗಳ ಹತ್ತಿರ,”ವಯಸ್ಸಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಎಲ್ಲ ನಡೆಯಬೇಕು, ಯೋಗ್ಯ ಗಂಡು ಹುಡುಕಿ ನಿನ್ನ ಮದುವೆ ಮಾಡ್ತೇವೆ” ಅಂತ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದರು. ಮಗಳು ಆಗಲೇ ಬೇಡವೆನ್ನಲು ಆರಂಭಿಸಿದಳು. ಯಾಕೆ ಮಗಳು ಹಾಗೆ ಹಠ ಹಿಡೀತಾಳೆ ಅಂತ ಆ ಪಾಲಕರಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಬಹಳ ದಿನ ಬಹಳ ಸಲ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು. ಊಹೂಂ.. ಆಗೋದೇ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಒಂದೇ ಹಠ. ಕೊನೆಗೆ ಕಾರಣ ಹುಡುಕಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು.

ಅಷ್ಟರಲ್ಲೆ ಮಗಳು ಒಂದಷ್ಟು ಓದಿಕೊಂಡಳು. ಅವಳ ಓದಿಗೆ ಸಾಮ್ಗಳು ಒಂದಷ್ಟು ಹಣ ಖರ್ಚುಮಾಡಿದರು. ಅವಳು ಕೇಳಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲ ಸಾಮ್ಗಳು ಗೋಪ್ಯವಾಗಿ ಒದಗಿಸಿಕೊಟ್ಟರು. ಆಗಲೇ ಸಾಮ್ಗಳ ಏಕಾಂತ ಬಳಗದ ಸಂಖ್ಯೆ ಏರುತ್ತ ಬಂದಿತು. ದಿನದಲ್ಲಿ ಕನಿಷ್ಠ ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ಏಕಾಂತ ನಡೆಯಲೇ ಬೇಕಿತ್ತು. ಏಕಾಂತ ಸೇವಾ ಸಖಿಯರಲ್ಲಿ, ಹುಡುಗಿಯರಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಸಿಗದಿದ್ದರೆ ಗಿಡಚೆ ದಂಪತಿಯ ಮಗಳನ್ನು ಕರೆಸಿಕೊಂಡು ಹಾರುತ್ತಿದ್ದರು.

ಒಮ್ಮೆ ದೀವಿಗೆ ಹಚ್ಚುವಲ್ಲಿದ್ದಾಗಲೂ ಏಕಾಂತಕ್ಕೆ ತರಾತುರಿಯೆನಿಸಿದಾಗ ಸದ್ಗುಣಿ ಭಟ್ಟರ ಮೂಲಕ ಫೋನ್ ಮಾಡಿಸಿ ಅವಳನ್ನು ಅಲ್ಲಿಗೇ ಕರೆಸಿಕೊಂಡು ಹಾರಿದರು! ಈ ಹಾರಾಟದ ವಿಷಯ ಅಲ್ಲಿನ ಸ್ವಾಮಿಗಳಿಗಾಗಲೀ ಬೇರೆ ಯಾರಿಗಾಗಲಿ ಅರ್ಥವಾಗಲೇ ಇಲ್ಲ. ಹೊರನೋಟಕ್ಕೆ ನಡೆದದ್ದು ಮೀಟಿಂಗು; ಒಳಗೆ ನಡೆದದ್ದು ಮೇಟಿಂಗು! 🙂 🙂

ಆ ಮಗಳಿಗೋ ಪಾಪ, ಇವನೇ ಹಾರಿ ಹಾರಿ ಅದೇ ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿ, ಹೇಗೂ ಉಂಡುಟ್ಟು ಹಾಯಾಗಿರಲು ಸಾಕೆಂದುಕೊಂಡುಬಿಟ್ಟಳು. ಇನ್ನೊಬ್ಬನೊಟ್ಟಿಗೆ ಮದುವೆಯಾದರೆ ವಿಚ್ಛೇದನದಲ್ಲಿ ಅಂತ್ಯವಾಗಬಹುದು ಎಂದು ಹೆದರಿದಳು. ಬೇರೊಬ್ಬ ಹುಡುಗನಿಗೆ ತನ್ನಿಂದ ಮೋಸವಾಗೋದು ಬೇಡ ಎಂದುಕೊಂಡಿರಲೂ ಸಾಕು. ಮುಂದೊಂದು ದಿನ ಪಾಲಕರಲ್ಲಿ ಸಾಮ್ಗಳೇ ನಿಮ್ಮ ಬೇನಾಮಿ ಅಳಿಯ ಎಂದು ಧೈರ್ಯದಿಂದ ಹೇಳಿಬಿಟ್ಟಳು! ಮಗಳ ನಿರ್ಧಾರ ಮತ್ತು ನಡೆದುಹೋದ ಧರ್ಮಬಾಹಿರ ಘಟನೆಗಳನ್ನು ಕಂಡು ದಂಪತಿಗಳಿಗೆ ಕೆಲಹೊತ್ತು ಸಹಿಸಲಾರದ ವೇದನೆಯಾದರೂ ಮಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವಲ್ಲಿ ವಿಫಲರಾದರು. ಸೀದಾ ಮಠಕ್ಕೆ ಬಂದು ಸಾಮ್ಗಳನ್ನು ಕಂಡು, “ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ನೀವೇ ಅವಳಿಗೆ ಸರ್ವಸ್ವ. ಅವಳು ಮದುವೆಯಾಗೋದಿಲ್ಲಂತೆ, ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಇರ್ತಾಳಂತೆ. ಅವಳಿಗೆ ಬೇಕಾದ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ನೀವು ಮಾಡ್ತೀರಿ ಅಂತ ನಿಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಭಾರ ಹಾಕಿದ್ದೇವೆ” ಎಂದುಬಿಟ್ಟರು.

ಸಾಮ್ಗಳು ಬಡ ದಂಪತಿಗಳಿಗೆ ಅಭಯ ನೀಡಿದರು. ಸಾಮ್ಗಳನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿ ಗೆಲ್ಲಲು ಶಕ್ತರಾಗಿರದ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ದಂಪತಿಗಳು ಅವರನ್ನೇ ನೆಚ್ಚಿಕೊಂಡರು. ಸಾಮ್ಗಳು ಮಗಳನ್ನು ಓದಿಸಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಜಾಬ್ ಕೊಡಿಸಿದರು. ಹಸುವಿನ ಕಿವಿಯೂರ ಪಕ್ಕದ ಶೋಕವಿಲ್ಲದ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಅವಳ ಹೆಸರಿನಲ್ಲೊಂದಷ್ಟು ಜಾಗ ಖರೀದಿಸಿ ಇಟ್ಟರು. ಆ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಮುಂದೆ ಒಂದು ಬಂಗಲೆಯನ್ನೂ ಕಟ್ಟಿಸಿಕೊಟ್ಟರು. ಅದ್ದೂರಿಯಾಗಿ ಪ್ರವೇಶವೂ ಜರುಗಿಹೋಗಿದೆ. ಅದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಮಠದ ಹಣವನ್ನೇ ಖರ್ಚುಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.

’ಶೋಕ ವಿಲ್ಲಾ’ ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ಎರಡು ಅರ್ಥವಿದೆ. ಕೆಲವು ಕಡೆ ’ಸ್ನೇಹ ವಿಲ್ಲಾ’, ’ನೂತನ ವಿಲ್ಲಾ’, ’ಪ್ರೇಮ ವಿಲ್ಲಾ’, ’ಸಂತೋಷ ವಿಲ್ಲಾ’ ಎಂದೆಲ್ಲ ಮನೆಗಳಿಗೆ ಹೆಸರು ಇಡೋದಿದೆ ಎಂದು ಕನ್ನಡದ ಡುಂಡೀರಾಜರು ಹನಿಗವನದ ಬಗೆಗೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ’ವಿಲ್ಲಾ’ ಎಂಬುದು ಮನೆ ಎಂಬ ಪದಕ್ಕೆ ಪರ್ಯಾಯವಂತೆ. ಚಟ್ನೆ ತಿಮ್ಮಣ್ಣ ಹೆಗಡೇರು ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ಹೇಳಿಕಳಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಹಿಂದೆ, ಘಟ್ಟದ ತಳಗೆ, ಮದುವೆಯಾದ ಸ್ತ್ರೀಯರ ಹೆಸರನ್ನು ಬರೆಯುವಾಗ ದಾಖಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಮೊದಲು ಅವಳ ಹೆಸರು ನಂತರ ಕೋಂ, ನಂತರ ಅವಳ ಗಂಡನ ಹೆಸರು ನಂತರ ಯಾವ ಮಾಹೆ, ಮಾಗಣಿ, ಊರು, ಗ್ರಾಮ ಇತ್ಯಾದಿ ವಿವರಗಳನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ತಾನು “ಅಶ್ವಿನಿನಕ್ಷತ್ರ ಕೋಂ ಹೋರೀಶ ಭಟ್ಟ ಸಾಕೀನ್ ಶೋಕವಿಲ್ಲಾ” ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದು ಎಂದು ಟಿಪ್ಪಣಿ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ.

ಏಕಾಂತ ಸಖಿಯರಿಗೆ ಮಠದ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೆ ಕಾಲನಿಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಡಬೇಕೆಂಬ ಬಯಕೆ ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳದ್ದು. ಯಾಕೆಂದರೆ ಹೋರಿಗೆ ಯಾವಾಗ ಯಾವುದರ ಮೇಲೆ ಮನಸ್ಸಾಗುತ್ತದೆ ಅಂತ ಅದಕ್ಕೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ! 🙂 ಮನಸ್ಸಾದಾಗ ಬೇಕಾದವರು ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಕರೆಸೋದು ಕಷ್ಟ. ಮಠದ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಇದ್ದರೆ ಆಗಾಗ ಕರೆಸಿಕೊಂಡು ಹಾರುತ್ತಲೇ ಇರಬಹುದಲ್ಲ?

ಏಕಾಂತ ಸೇವೆ ನಡೆಸಿದ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳಿಗೆಲ್ಲ ಹೀಗೆ ಏನಾದರೊಂದು ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿಕೊಡುವ ಮೂಲಕ ಅವರು ತಿರುಗಿಬೀಳದಂತೆ ನೋಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಮಠದ ’ರಂಗಯ್ಯ’ನ ರಂಗಿನಾಟಗಳ ಬಗೆಗೆ ಬರೆದರೆ ಇಂತಹ ನೂರಿನ್ನೂರು ಅಧ್ಯಾಯಗಳು ಒಂದೊಂದೇ ಕತೆಗೆ ಮೀಸಲಾಗುತ್ತವೆ. ಅವ ಯೋಗಿಯಲ್ಲ, ಭೋಗಿ; ಬರೀ ಭೋಗಿಯಲ್ಲ, ವಿಕೃತ ಭೋಗಿ. ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಅವನಡಿಗೆ ಹೊರಳಾಡಿದ್ದು ಅದೆಷ್ಟು ಹೆಣ್ಣುಗಳೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಮಠದ ಯಾವ ಯಾವ ಆಸ್ತಿಗಳು ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ಯಾವಯಾವ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಯಾರ ಯಾರ ಪಾಲಾದವು ಎಂಬುದೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಕೊಡುವವರಿರುವವರೆಗೆ ಇಸಿದುಕೊಳ್ಳುವವರು ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತಾರಂತೆ; ಬಕರಾಗಳಿರುವವರೆಗೆ ಬೋಳೆಣ್ಣೆ ಹಚ್ಚುವ ಕ್ರಿಮಿನಲ್ಲುಗಳೂ ಇದ್ದೇ ಇರ್ತಾರೆ.

ಬರೇ ಕಾಮ.
ಬರೇ ಕಾಮ.

Thumari Ramachandra
28/05/2017
source: https://www.facebook.com/groups/1499395003680065/permalink/1960254927594068/

ಗೋಧೂಳಿಯಲ್ಲಿ ಕಚ್ಚೆಕತೆ ಮುಚ್ಚುವ ಹತಾಶ ಪ್ರಯತ್ನ

ಗೋಧೂಳಿಯಲ್ಲಿ ಕಚ್ಚೆಕತೆ ಮುಚ್ಚುವ ಹತಾಶ ಪ್ರಯತ್ನ
[’ತೂತೂರೇಶ್ವರ ಚರಿತ್ರೆ’ಯ ಒಂದು ಅಧ್ಯಾಯ]

ಬರೇ ಕಾಮ

ಪೈಗಳು ನನಗೆ ಇಲ್ಲಿವರೆಗೆ ಮಾತನಾಡಿದ್ದಿಲ್ಲ. ಎರಡು ದಶಕಗಳಿಂದ ನೇರ ಸಂಪರ್ಕವೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಮೊನ್ನೆ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಸ್ಕೈಪ್ ನಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡು ಮಾತನಾಡಿದರು. ತುಮರಿಯ ಐಡಿ ಅವರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ಕವಳದ ಗೋಪಣ್ಣ ಎಂಬುದು ಆಮೇಲೆ ತಿಳಿಯಿತು.

“ಅಲ್ಲಾ ರಾಮಣ್ಣ, ನಿಮ್ಮ ಸಮಾಜದವರಿಗಾದರೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಬುದ್ಧಿ ಇರಬೇಕಿತ್ತಲ್ವ? ಸಾಕ್ಷ್ಯಾಧಾರಗಳು ಸ್ವಾಮಿಯ ಅಪರಾಧ ಸಾಬೀತು ಪಡಿಸಿದ್ದರೂ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಜೈಕಾರ ಹಾಕ್ತಾರಲ್ಲ. ಬೇರೆ ಕೆಲವು ಜನಾಂಗಗಳಲ್ಲಾಗಿದ್ರೆ ಸ್ವಾಮಿಯನ್ನು ನಡುರಸ್ತೇಲಿ ಕಂಬಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟಿ ಚಪ್ಪಲಿಹಾರ ಹಾಕಿ ಮಾಡಬೇಕಾದ ಮಂಗಳಾರತಿ ಮಾಡ್ತಿದ್ರು. ನಿಮ್ಮ ಜನ ಮಾತ್ರ ಯಾಕೀಂಗಾಡ್ತಾರೆ ಅಂತ ಅರ್ಥ ಆಗ್ಲಿಲ್ಲ. ನಿಮ್ಮ ಬರವಣಿಗೆಗಳನ್ನು ತುಂಬ ದಿವಸದಿಂದ ಓದ್ತಾ ಇದ್ದೆ. ಹಲವು ನಿಜವಿಷಯ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದೆ ನಿಮ್ಮ ಬರವಣಿಗೆಗಳಿಂದ. ಓದೋದಕ್ಕೆ ಬರಹ ಬಹಳ ಚೆನ್ನಾಗಿರ್ತದೆ. ನಮ್ಗೆಲ್ಲ ಬರೆಯಕ್ಕೆ ಬರದಿಲ್ಲ.”

ಎಂದೆಲ್ಲ ಅರ್ಧಗಂಟೆ ಮಾತನಾಡಿದರು. ಅವರು ಕ್ಯಾಕರಿಸಿ ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳಿಗೆ ಉಗುಳುತ್ತಿದ್ದರೆ ಉಗಿದದ್ದು ಇಡೀ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಅಂತ ನನಗೆ ಭಾವನೆ ಬರ್ತಾ ಇತ್ತು. ಜಗದ್ಗುರು ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳು ತನ್ನ ಕಚ್ಚೆಕತೆ ಮುಚ್ಚಿಹಾಕೋ ಸಲುವಾಗಿ ಮಡಿದ ಕ್ರಿಮಿನಲ್ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ಹತ್ತಲ್ಲ ಹಲವು. ಕುಳ್ಳ ಬಾವ ಇಟ್ಟ ಟ್ಯೂನಿಗೆ ಡ್ಯಾನ್ಸ್ ಹೊಡೆಯುತ್ತಲೇ ಹಲವು ನಾಟಕಗಳನ್ನು ಅಡಿದರು.

ಅದ್ಯಾವುದೋ ಊರಲ್ಲಿ ಪೆದ್ದನೊಬ್ಬ ಇದ್ದನಂತೆ. ಅವನಿಗೋ ಯಕ್ಷಗಾನದ ಪಾತ್ರ ಮಾಡೋ ಖಯಾಲಿ. ಪೆದ್ದನಿಗೆ ಯಾರಾದರೂ ಪಾತ್ರಪೋಷಣೆಗೆ ಅವಕಾಶ ಕೊಡ್ತಾರಾ? ಇಲ್ಲ. ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದ ಊರುಗಳಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೋ ಬಯಲಾಟ ಇದೆ ಎಂದು ಸುದ್ದಿ ಸಿಕ್ಕಿದರೆ ಓಡುತ್ತಿದ್ದನಂತೆ. ಅಲ್ಲಿ ಕೋಡಂಗಿ ವೇಷ ಅಂತ ಅನುಮತಿ ಕೊಟ್ಟರೆ ಅದನ್ನು ಹಾಕೋದು. ಸಭೆಯಲ್ಲಿರೋ ಮಕ್ಕಳಿಗೆಲ್ಲ ಅವ ಪೆದ್ದ ಅನ್ನೋದು ಗೊತ್ತಾಗಿ ಗುಸುಗುಸು ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡು “ನಾಲ್ಕಾಣೆ ಕೊಡ್ತೇನೆ ಕಪ್ಪೆ ಕುಣಿತ ಮಾಡು”, “ಎಂಟಾಣೆ ಕೊಡ್ತೇನೆ ಮಂಗನ ಕುಣಿತ ಮಾಡು”, “ನಂದೂ ಎಂಟಾಣೆ ಹಂದಿ ನೆಲ ಅಗೆಯುವ ಪಾತ್ರ ಮಾಡು” ಅಂತೆಲ್ಲ ದುಂಬಾಲು ಬೀಳ್ತಿದ್ರಂತೆ.

ಪೆದ್ದ [ಪೆದ್ದ ಅನ್ನೋದಕ್ಕೆ ತೆಲುಗಿನಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಎಂಬ ಅರ್ಥವೂ ಇದೆ ಎಂದು ಕೇಳಿದ್ದೇನೆ.:) ಇದು ಕನ್ನಡದ ಪೆದ್ದ, ತೆಲುಗಿನದ್ದಲ್ಲ!]ಕಲಾವಿದರಿಗೆ ಬಹುಮಾನ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳ ಬಯಕೆಯೂ ಇತ್ತು. ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ಅರಿಯುವಷ್ಟು ಬುದ್ಧಿವಂತ ಪೆದ್ದ ಆ ಕಲಾವಿದ ಎಂಬುದು ಮಕ್ಕಳಿಗೂ ಗೊತ್ತಿತ್ತು. ನಾಲ್ಕಾಣೆ ಬಹುಮಾನ, ಎಂಟಾಣೆ ಬಹುಮಾನ ಎಲ್ಲ ಬರುತ್ತಲ್ಲ ಅನ್ನೋದನ್ನು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆನೆಸಿಕೊಂಡೇ ಪೆದ್ದ ಕಲಾವಿದ ಖುಷಿಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ; ತಿರುಕ ರಾಜನಾಗಿ ರಾಜ್ಯವಾಳಿದ ಕನಸುಕಂಡನಂತಲ್ಲ ಹಾಗೆ.

ಪೆದ್ದಕಲಾವಿದ ವೇಷ ಮುಗಿಸೋ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಮಕ್ಕಳು ಓಡಿಬಿಡುತ್ತಿದ್ದವು. ಕೊನೆಗೆ ಕಂಡವರಲ್ಲಿ ದೂರಿಕೊಂಡಾಗ ಹೃದಯ ಕರಗಿದ ಕೆಲವರು, ಪೆದ್ದ ಪಾಪ ಅಂದುಕೊಂಡು ಮಕ್ಕಳ ಪರವಾಗಿ ಅವರೇ ನಾಲ್ಕಾಣೆ ಎಂಟಾಣೆ ಬಹುಮಾನ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ. ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಅಂದರೆ ಬರೆದ ಪತ್ರವಲ್ಲ, ಏನಾದರೂ ಹಾರ, ಶಾಲು ಇತ್ಯಾದಿ ಮಾತ್ರ ಅನ್ನೋದು ಪೆದ್ದ ಕಲಾವಿದನ ತಿಳುವಳಿಕೆ. ಹಾಗಾಗಿ ದೊಡ್ಡ ಕಲಾವಿದರಿಗೆ ಸನ್ಮಾನವಾಗುವಾಗ ಎಲ್ಲಾದರೂ ತನ್ನನ್ನೂ ಕರೆದಾರು ಅಂತ ಹೋಗಿ ನೋಡುತ್ತ ನಿಲ್ಲೋದಿತ್ತಂತೆ.

ಇದನ್ನು ತುಮರಿಗೆ ಹೇಳಿದೋರು ಗುಮ್ಮಣ್ಣ ಹೆಗಡೇರು; ಅವರಿಗೆ ಹೇಳಿದ್ದು ಘಟ್ಟದ ತಳಗಿನ ಅವರ ಬೀಗರು-ಚಟ್ನೆ ತಿಮ್ಮಣ್ಣ ಹೆಗಡೇರು. ಗುಮ್ಮಣ್ಣ ಹೆಗಡೇರು ಬೀಗರ ಹೆಸರು ಹೇಳಿದಾಗ ನನಗೊಂತರ ಕುತೂಹಲ, “ಅವರಿಗೇಕೆ ಚಟ್ನೆ ಅಂತ ಹೆಸರಿನ ಪೂರ್ವದಲ್ಲಿ ಹಾಗೆ ಹೇಳ್ತಾರೆ?” ಅಂತ ಕೇಳಿದೆ. ದಶಕಗಳ ಹಿಂದೆ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಮಾಡಲು ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಆಳುಗಳಿಗೆ ಕುಡಿಯುವ ನೀರಿನ ಜೊತೆಗೆ ಖಾರವಾಗಿ ನೆಂಜಿಕೊಳ್ಳಲು ಏನಾದರೂ ಬೇಕು ಎಂಬ ಬೇಡಿಕೆಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಅವರು ಪ್ರತಿದಿನವೂ ಚಟ್ನೆ ತಯಾರಿಸಿಕೊಡುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ. ಅವರ ಆಹಾರಗಳಲ್ಲಿ ಚಟ್ನೆಗೇ ಪ್ರಮುಖ ಸ್ಥಾನವಂತೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಆಳುಗಳೆಲ್ಲ ಸೇರಿ ಅಘೋಷಿತವಾಗಿ ಕೊಟ್ಟ ಬಿರುದು “ಚಟ್ನೆ ತಿಮ್ಮಣ್ಣ ಹೆಗಡೇರು” ಅಂತ ಹೇಳಿದರು.

ಚಟ್ನೆ ತಿಮ್ಮಣ್ಣ ಹೆಗಡೇರಿಗೆ ಸಾಮ್ಗಳ ವಿಷಯ ಎಲ್ಲವೂ ಗೊತ್ತಿದೆಯಂತೆ. ಅವರು ಜೈಕಾರದ ಮೇಳದಲ್ಲಿಲ್ಲವಂತೆ. ಆದರೆ, ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಪಟಾಲಮ್ಮು ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಹೊಡದು ಬಡದು ಮಾಡಿ, ಬಹಿಷ್ಕಾರ ಹಾಕಿ, ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋ ಹಾಗೆ ತ್ರಾಸುಕೊಡಬಹುದು ಎಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಆದಷ್ಟು ತೋರಿಸಿಕೊಳ್ಳದಂತೆ ಇದ್ದಾರಂತೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಒತ್ತಾಯಕ್ಕೆ ಸಾಮ್ಗಳ ಸಲುವಾಗಿ ನಡೆಯುವ ಸಭೆಗಳಿಗೆ ಹೋಗೋದಿದೆಯಂತೆ. ಅದು ಕೇವಲ ಶಾರೀರಿಕ ಹಾಜರಿಯೆ ಹೊರತು ಮನಸ್ಸು ಅಲ್ಲಿರೋದಿಲ್ಲ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ದಾರಂತೆ. ಸುಮಾರು ಮಂದಿ ತನ್ನ ನಮೂನಿ ಜನವೇ ಇದ್ದಾರೆ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ದಾರಂತೆ.

ಅದಿರ‍್ಲಿ, ಪೆದ್ದ ಕಲಾವಿದನನ್ನು ಮಕ್ಕಳು ಕುಣಿಸಿದಂತೆ ಜಗದ್ಗುರು ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳನ್ನು ಕುಳ್ಳಬಾವಯ್ಯನವರು ಆಗಾಗ ಬೆರಳಲ್ಲೇ ಕುಣಿಸ್ತಾರೆ. ಹಸುವಿನ ಕಿವಿಯೂರಿನಲ್ಲಿದ್ದಾಗಲೇ ಹೆಣ್ಣಿನ ರುಚಿನೋಡು ಚೆನ್ನಾಗಿರ್ತದೆ ಅಂತ ಕಲಿಸಿದವರೇ ಕುಳ್ಳಬಾವಯ್ಯನವರು. ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳ ತಂಗಿ ಜೊತೆ ಅವಳ ಸೋ ಕಾಲ್ಡ್ ಗಂಡ ಕುಳ್ಳಬಾವಯ್ಯನ ಜಗಳ ತಾರಕಕ್ಕೇರಿದಾಗ ಇನ್ನು ತಡೆಯೋದಕ್ಕಾಗಲ್ಲ ಮಠದಿಂದ ಹೊರಗೆ ಅಟ್ಟಬೇಕೆಂದು ಸಾಮ್ಗಳು ತೀರ್ಮಾನಿಸಿದ್ದರಂತೆ. “ನನ್ನನ್ನು ಹೊರಹಾಕಿದರೆ ನಿನ್ನ ಸಿಡಿ ಬಿಡ್ಗಡೆ ಮಾಡ್ತೇನೆ” ಎಂಬ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ತ್ರ ಪ್ರಯೋಗ ಕುಳ್ಳಬಾವಯ್ಯನಿಂದ ನಡೆದಾಗ ವೀರಯೋಧನಿಗೆ ಸಮಾನವೆಂದು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವ ಭಂಡ ಜಗದ್ಗುರು ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳು ಆಕಾರ ರಹಿತ ನೀರಿನಂತಾಗಿ ” ಅದೊಂದು ಕೆಲಸ ಮಾಡಬೇಡ, ನಾವು ಪೀಠದಲ್ಲಿರೋವರೆಗೆ ನಿನ್ನನ್ನು ಮಠದಿಂದ ಎಂದಿಗೂ ಹೊರಹಾಕೋದಿಲ್ಲ” ಎಂದು ಗೋಗರೆದರಂತೆ.

ಹೀಗೆ ಷರತ್ತಿಗೆ ಒಳಪಟ್ಟು ಒಳಜಾಮೀನು ಪಡೆದುಕೊಂಡ ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳನ್ನು ಕುಳ್ಳಬಾವಯ್ಯ ಎರಡೇ ಅಕ್ಷರಗಳಲ್ಲಿ ಆಡಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂಬ ಸುದ್ದಿ ತುಮರಿಗೆ ಬಹಳ ಹಿಂದೆಯೇ ಲಭ್ಯವಾಗಿದೆ. “ಸಿಡಿ” ಎಂದರೆ ಸಾಕು, ಯಾವ ರಾಜಕಾರಣಿಯೂ ಹೆದರದಷ್ಟು ಸಾಮ್ಗಳು ಹೆದರ್ಕೋತಾರಂತೆ. ಪೌರಾಣಿಕ ಕತೆಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದೋ ರಾಜನ ಬಂಧೀಖಾನೆ ಸೇರುವ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ರಾಜ, ಹಸಿದ ಹೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಕಿಟಕಿಯಲ್ಲಿ ನಾಯಿಗೆ ಎಸೆದಂತೆ ಎಸೆಯುವ ಆಹಾರಕ್ಕಾಗಿ ಹಾರಿ ಹಾರಿ ಹಿಡಿದು ತಿನ್ನುತ್ತಿದ್ದನಂತೆ.

ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳೂ ಸಹ ಒಂದು ವಿಧದಲ್ಲಿ ಹಾಗೇನೆ. ಇವರಲ್ಲಿ ಹೊಟ್ಟೆಯ ಹಸಿವಿಗಿಂತ ಕೆಳಭಾಗದ ಹಸಿವು ಬಹಳ ಜಾಸ್ತಿ. ಆ ಬಾವಲಿ ಬಡಿಸಿದಷ್ಟೂ ಮತ್ತೂ ಬೇಕೆನ್ನುವ ಬಕಾಸುರ. ಹಾಗಾಗಿ ಸಾಮ್ಗಳು ಬಂಧೀಖಾನೆಯ ಬದಲಿಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿ ಹಾರಿಹಾರಿ ಕಾಮದ ಹೊಟ್ಟೆಯನ್ನು ತುಂಬಿಸೋದಕ್ಕೆ ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾರಂತೆ.

ಹೆಂಡದ ಅಭ್ಯಾಸವಾದಮೇಲೆ ಹೆಂಡ ಬೇಕೇಬೇಕು. ಹೆಂಡದ ಚಟವುಳ್ಳ ಯಾರನ್ನೇ ನೀವು ನೋಡಿ, ಬೇರೆ ಊರಿಗೆ ಅವರು ಹೋದ ತಕ್ಷಣ ಮೊದಲು ಪರಿಶೀಲಿಸೋದು ಹೆಂಡದ ಅಂಗಡಿ ಎಲ್ಲಿದೆ ಅಂತ. ಅಧಿಕಾರಿ ವರ್ಗದಲ್ಲಿ ಹೆಂಡದ ಚಟ ಇರುವವರಿರ್ತಾರಲ್ಲ ಅವರು ಬರ್ತಾರೆ ಅಂತಂದ್ರೆ ಕೆಳದರ್ಜೆಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಅವರಿಗೆ ಬೇಕಾದ ಹೆಂಡ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡ್ತಾರೆ. ಅದೇರೀತಿ ಹೆಣ್ಣಿನ ಗೀಳು ಹತ್ತಿದವರಿಗೂ. ಮಠದಲ್ಲಿ ಮೇಲಧಿಕಾರಿ ಅಂತ ಇರೋದ್ಯಾರು ಸಾಮ್ಗಳು, ಸಾಮ್ಗಳಿಗೆ ಏನು ಬೇಕೋ ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ಅವರ ಕೆಳದರ್ಜೆಯವರು ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿಕೊಡಬೇಕು ಅಲ್ಲವೇ? ಹೀಗಾಗಿ, ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳು ಯಾವುದೇ ಊರಿಗೆ ಹೋದರೂ ವಸತಿಯಿರುವಲ್ಲಿ ಏಕಾಂತ ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತದೆ; ಅದಕ್ಕೆ ಮೊದಲೇ ಏರ್ಪಾಡಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ಕಾವಿವೇಷದ ಈ ’ಮಹಾಸಂತ’ರು ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಬಾಯ್ಬಿಟ್ಟರೆ ತಾನೇ ದೇವರೆನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಮಾತಾಡಿದರೆ ಹಲ್ಲನ್ನೇ ಕಿತ್ತುಕೊಡುತ್ತಾರೋ ಎಂಬಷ್ಟು ಸೆಂಟಿಮೆಂಟ್ಸ್ ಕ್ರಿಯೇಟ್ ಮಾಡೋದು ಕೆಲವು ಕ್ರಿಮಿನಲ್ ಗಳ ಕರಗತ ಕಲೆ. ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳಿಗೆ ಆ ಕಲೆ ಸಿದ್ಧಿಯಾಗಿದೆ. ಯಾವ ಹೂವನ್ನು ಯಾರ ಕಿವಿಗಿಟ್ಟರೆ ಅವರು ಅವರ ಜೀವಮಾನದಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಹಾಗೇ ಇರಿಸಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾರೋ ಎಂಬ ನಾಡಿಮಿಡಿತವೂ ಗೊತ್ತಿದೆ. ಹಾಗಾಗೇ, ಆಗಾಗ ಒಂದೊಂದೇ ಬಾಂಬ್ ಹಾಕೋದು. ಹಿಮಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋಗ್ತೇನೆ ಅನ್ನೋದು, ದೇಹ ತ್ಯಾಗ ಮಾಡ್ತೇನೆ ಅನ್ನೋದು.

ಈ ಕಳ್ಳ ಸನ್ಯಾಸಿ ತನ್ನ ರೋಮರೋಮಗಳಲ್ಲೂ ದೇವರೇ ಇದ್ದಾನೆ ಅಂತಾನೆ. ದೇವರ ಪೋಸ್ಟ್ ಮನ್ ಆಗಲೂ ನಾಲಾಯ್ಕಾಗಿರುವ ಇವ, ದೇವರನ್ನು ತಲುಪೋದು ಬಹಳ ದೂರದ ಮಾತು ತಾನೇ ಅವನ ಪ್ರತಿನಿಧಿಯಾಗಿ ಇದ್ದೇನಲ್ಲಾ ಅಂತಾನೆ. ನಿಜವಾದ ಯಾವ ಸನ್ಯಾಸಿಯೂ ದೇವರ ಬದಲಿಗೆ ತನ್ನನ್ನೇ ಪೂಜಿಸಿ ಎಂದಾಗಲೀ ದೇವರನ್ನು ತಲುಪೋದು ದೂರದ ಮಾತು ಎಂದಾಗಲೀ ಹೇಳೋದಿಲ್ಲ. ದೇವರನ್ನು ತಲುಪುವ ಉತ್ತಮ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ತೋರಿಸುವುದೇ ಸಂತನ ಒಂದು ಗುರಿಯಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳಿಗೆ ಉಪನಿಷತ್ತುಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ ಸೂಕ್ತಗಳು ಬರೋದಿಲ್ಲ. ಅವರು ಕನ್ನಡದಲ್ಲೇ ಬುಲೆಟ್ ಎಂಬಂತೆ ಬಿಡುವ ಬಾಲಿಶ ಠೊಳ್ಳು ಮಾತುಗಳನ್ನು ಸೂಕ್ತವೋ ಎಂಬಂತೆ ಹೇಳುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಕಿವಿಯಮೇಲೆ ಪುಷ್ಪ ಧರಿಸಿದವರು ಸಾಮ್ಗಳ ಹೇಳಿಕೆಗಳನ್ನೇ ಮಹಾಪ್ರಸಾದವೆನ್ನುತ್ತ “ಬರೇ ಕಾಮ” ಕೂಗಿ, ಸಾಧ್ಯವಾದ ಮಾಧ್ಯಮಗಳಲ್ಲೆಲ್ಲ ಮರುಪ್ರಸಾರ ಮಾಡಿ ಜನ್ಮ ಪಾವನವಾಯಿತು ಅಂದ್ಕೋತಾರೆ.

ಕಚ್ಚೆಕತೆ ಜೋರಾಗಿ ಹತ್ತಿಕೊಂಡು ಉರಿಯುತ್ತಿರುವಾಗ ಸಾಮ್ಗಳು ’ಆಸ್ಥಾನ ವಿದ್ವಾನ್’ ಕುಮಂತ್ರಿ ಕುಳ್ಳ ಬಾವಯ್ಯನಲ್ಲಿ “ಬಾವ ಈಗ ಏನ್ಮಾಡೋದು?” ಅಂತ ಸಲಹೆ ಕೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಬಾವ ಹೋದರೆ ತನಗೂ ಉಳಿಗಾಲವಿಲ್ಲ ಎಂದರಿತ ಮಹಾಮಂತ್ರಿ ಕುಳ್ಳಬಾವಯ್ಯನವರು, “ಬಾವ, ಮತ್ತೆ ಹಸುವಿನ ಬಾಲವನ್ನೇ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಡ್ಕ, ಅದೊಂದೇ ದಾರಿ, ಆ ದಾರೀಲಿ ಸೆಂಟಿಮೆಂಟ್ಸ್ ಕ್ರಿಯೇಟ್ ಮಾಡಿದರೆ ಸೆಂಟಿಮೆಂಟಲ್ ಫೂಲ್ಸ್ ಎಲ್ಲ ಹಳ್ಳಕ್ಕೆ ಬೀಳ್ತಾರೆ. ನಿನ್ನ ಬೆಂಗಲಿಗರ ಸಂಖ್ಯೆ ಕೋಟ್ಯಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಬೆಳೀತದೆ. ಆಗ ಸರಕಾರಕ್ಕೂ ನಿನ್ನ ಮುಟ್ಟೋ ಧೈರ್ಯ ಬರೋದಿಲ್ಲ” ಅಂತ ಸಲಹೆ ಇತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಅಂದ್ಹಾಗೆ ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳು ಮತ್ತವರ ಕುಲಪತಿ ಕುಳ್ಳ ಬಾವಯ್ಯ ಪೆದ್ದನ ಹಾಗೆ ಸಾಚಾ ಅಲ್ಲ, ಈರ್ವರೂ ಹಿಟ್ಲರ್ ಮತ್ತು ನೆಪೋಲಿಯನ್ ರೀತಿ ಬಿಟ್ಟರೆ ಜಗತ್ತೇ ತಮ್ಮ ಅಂಕಿತದಲ್ಲಿರಬೇಕೆಂಬ ಕ್ರಿಮಿನಲ್ಲುಗಳು. ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಕೈಯಾಡಿಸಿ ಸಾಮ್ಗಳ ಭಾವ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಹೊಡೆದುಕೊಟ್ಟ ಅಂತ ಜನರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವೇ? ಅದು ಸಾಮ್ಗಳ ಬಾವಯ್ಯ ಮಾಡಿದ ಪವಾಡ. ರಾಂಗಾನುಗ್ರಹ ಭಾಗ ಎಷ್ಟರಲ್ಲೋ ಅದೂ ಸೇರ್ಪಡೆಗೊಳ್ಳಲಿದೆ!

ಕತೆಯಲ್ಲಿ ಮರುಳು ಕಲಾವಿದ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರು ನಮ್ಮ ಭಾತ್ಮೀದಾರರು; ಮರುಳು ಕಲಾವಿದರು ಸಾಮ್ಗಳ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಮಹಾನಗರದಲ್ಲಿ ಮನೆಕಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಹಂಗಿನಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟು ಕಾಲ ಜೊತೆಗಿದ್ದರು. ಅಂಹಕಾರವೇ ಮನುಷ್ಯನಾಗಿ ಮೈವೆತ್ತ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಯಾರ್ಯಾರದೋ ಡಿಮಾಂಡ್ ಇದೆಯಂತೆ. ಸಾಮ್ಗಳ ಜೊತೆ ಇನ್ನೂ ಇದ್ದರೆ ಮರ್ಯಾದೆಗೆ ಮೂರುಕಾಸು ಅಂತ ಅನಿಸಿರಬಹುದೋ ಏನೋ. ಅಂತೂ ಮರುಳು ಕಲಾವಿದ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಮಠದ ನಾಟಕ ಕಂಪನಿ ತೊರೆದನೇ? ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ ಮುಂದೆ ಮತ್ತೆ ಜೊತೆಗೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಲೂಬಹುದು!!

ಪುಣ್ಯದ ಬ್ಯಾಲೆನ್ಸ್ ಖಾಲಿಯಾಗೋವರೆಗೆ ಪಾಪದ ಅಕೌಂಟು ಪ್ಯಾರಾ ಮಿಲಿಟರಿ ಥರ ಹೊರಗಿನಿಂದ ಪಹರೆ ಕಾಯೋದಂತೆ. ಈಗ ಕ್ರಿಮಿನಲ್ ಆಗಿದ್ದರೂ ಹಿಂದಿನ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಪುಣ್ಯ ಇದೆಯಲ್ಲ, ಅದು ಖಾಲಿಯಾಗೋವರೆಗೆ ಅಟ್ಯಾಕ್ ಮಾಡಲು ಪಾಪ ಕಾಯುತ್ತದೆ ಅಂತಾಯ್ತು. ಹೀಗಾಗಿ ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳು ಇಷ್ಟುದಿನವೂ ಮೆರೆಯುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಒಳಗಿನ ಬೆಂಕಿ ಆರಲಿಲ್ಲ; ಅದು ಆಗಾಗ ಬಿಪಿ ರೈಸ್ ಮಾಡ್ತಾನೇ ಇರ‍್ತದೆ ಅಂತ ಬಲ್ಲಮೂಲಗಳು ತಿಳಿಸಿವೆ.

ಎಳಬರಿಗೆ ಹಳಬರ ಹಠ, ಸಾಹಸದ ಅರಿವಿಲ್ಲ. ಹಳಬರು ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳು ಹೇಳಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲ ಧರ್ಮ ಅಂತ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟು ದಡ್ಡರಲ್ಲ ಮತ್ತು ಕಳ್ಳ ಸನ್ಯಾಸಿಯ ಸನ್ಯಾಸೀಧರ್ಮಬಾಹಿರ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಿಗೆ ಸೊಪ್ಪುಹಾಕುವವರಲ್ಲ. ಹಿಂದೆ ಮಠವನ್ನು ಕಟ್ಟಿಬೆಳೆಸಿದವರಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಜನ ಇಂದಿಲ್ಲ; ಬೆರಳೆಣಿಕೆಯ ಜನ ಮುದಿವಯಸ್ಸಿನವರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಕಳ್ಳ ಸನ್ಯಾಸಿಯ ಹಾಡಿಗೆ ಅವರು ನರ್ತಿಸೋದಿಲ್ಲ. ಇದನ್ನರಿತ ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳು ಎಳಬರ ಸೇನೆ ಕಟ್ಟಿ ಹಳಬರ ಮೇಲೆ ಛೂ ಬಿಟ್ಟು ಹೊಡೆದು ಬಡಿದು ಎಲ್ಲ ಮಾಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಹಿಂದೆಂದೂ ಮಠದಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ಸೇನೆಗಳಿರಲಿಲ್ಲ; ಮಠವೆಂದರೆ ಶ್ರದ್ಧಾ ಭಕ್ತಿಯ ಧಾರ್ಮಿಕಕೇಂದ್ರ, ಅಲ್ಲಿ ಹೊಡೆದಾಟ, ಬಡಿದಾಟ ನಡೆಸಬೇಕೆ? ಅಂತಹ ಪದಗಳ ಬಳಕೆಯೂ ನಿಷಿದ್ಧವೆನ್ನುವಷ್ಟು ಶಾಂತ ಪರಿಸರ ಅಲ್ಲಿರಬೇಕು. ಅದನ್ನುಬಿಟ್ಟು ಈಗ ಹಾವಾಡಿಗ ಮಠವೆಂದರೆ ವೀರ್ಯ, ಸಂಭೋಗ, ಕಳ್ಳಕೂಡಿಕೆ, ಚಪ್ಪಲಿ-ಪೊರಕೆ ಎಲ್ಲವೂ ಬಳಕೆಯಾಗುವ ಸ್ಥಿತಿ ಆ ಮಠದ್ದಾಗಿದೆ.

’ಆಪ್ತಮಿತ್ರ’ ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ಕಥಾನಾಯಕಿಯಲ್ಲಿ ಎರಡು ಮುಖಗಳಿರುವಂತೆ ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳದ್ದೂ ಸ್ಪ್ಲಿಟ್ ಪರ್ಸ್ನಾಲಿಟಿ. ಹೊರನೋಟಕ್ಕೆ ಅವರು ಹಿಮಾಲಯದ ಮಹಾಯೋಗಿಗಳಿಗಿಂತಲೂ ದೇವರಿಗೆ ಹತ್ತಿರವಾದ ಅಪ್ಪಟ ಸನ್ಯಾಸಿ. ಒಳಗೋ ನಿತ್ಯಪೂಜೆಯೆಂಬಂತೆ ತ್ರಿಕಾಲ ಅಥವಾ ಬಹುಕಾಲ ಏಕಾಂತ ಸೇವೆ ನಡೆಯುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ. ವಿಚಿತ್ರವೇನು ಗೊತ್ತೆ ಹಾರುವ ಚಟ ಹೇಗಿರುತ್ತದೆಂದರೆ ಆರೋಪಿಯೆಂದು ಪ್ರಕರಣ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರೂ ಸಹ ಸಾಮ್ಗಳು ಊರೂರು ಹಾದುಹೋಗುವಾಗ ಹಾರುತ್ತಲೇ ಇದ್ದರು. ಅದಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಆಗೋದೇ ಇಲ್ಲ!

ತಾನು ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಕೊಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಬೆಂಬಲಬಳಗ ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಬಯಕೆಯ ’ಮಹಾಸ್ವಾಮಿಗಳ’ ಆ ರೂಪಕ್ಕೆ “ತುತ್ತೂರೇಶ್ವರ” ಎಂದು ಮತ್ತು ಹಾರುತ್ತಲೇ ಇರುವ ಅನಿವಾರ್ಯ ಚಟಕ್ಕೆ ಗಂಟುಬಿದ್ದಿದ್ದರಿಂದ “ತೂತೂರೇಶ್ವರ” ಎಂದು ಎರಡು ಬಿರುದುಗಳನ್ನು ಪ್ರದಾನ ಮಾಡಿದವರು ಮತ್ತಿನ್ನಾರು? ಕವಳದ ಗೋಪಣ್ಣ!

ಜಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಎದ್ದ ಧೂಳಿನಲ್ಲಿ ಏನು ನಡೆಯುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ದೂರದಲ್ಲಿರೋರಿಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗೋದಿಲ್ಲ. ಹಾಗೇ, ಗೋಧೂಳಿಯಲ್ಲಿ ತೂರಿಕೊಂಡು ಅದೇ ಅಬ್ಬರದಲ್ಲಿ ಕೆಚ್ಚೆಕತೆಯೆಲ್ಲ ಸುಳ್ಳು ಎಂದು ಮುಚ್ಚಿಸುವ ದುಸ್ಸಾಹಸ, ಹತಾಶ ಪ್ರಯತ್ನ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಧೂಳೀಸ್ತಂಭನ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಕೌರವ ಧರ್ಮವೆಂಬ ಭೀಮ ಕೂಗಿದಾಗ ಹೊರಬರಲೇಬೇಕಲ್ಲ? ಬರದಿದ್ದರೆ ಭೀಮ ಬಿಟ್ಟಾನೆ? ಯುಗಯುಗದಲ್ಲೂ ಧರ್ಮರಕ್ಷಣೆ ಮಾಡುವ ಭಗವಂತ ಬಿಟ್ಟಾನೆ? ಸಮಯ ಬಹಳವಿಲ್ಲ, ಕಾದು ನೋಡೋಣ.

Thumari Ramachandra
14/05/2017
source: https://www.facebook.com/groups/1499395003680065/permalink/1958026604483567/

ಕಾಳಿಂಗದ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ವಿಷ; ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್‍ನ ಮೈ ಮನವೆಲ್ಲವೂ ವಿಷ

ಕಾಳಿಂಗದ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ವಿಷ; ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್‍ನ ಮೈ ಮನವೆಲ್ಲವೂ ವಿಷ

ಆರಂಭ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ದೋಷಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಒಂದಿಬ್ಬರು ಮಿತ್ರರು ವೈದಿಕ ಆಚರಣೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೀನಾಯವಾಗಿ ಆಗಾಗ ಪೋಸ್ಟ್ ಹಾಕುತ್ತಾರೆ. ಅವರಿಗೆಲ್ಲ ಉತ್ತರ ಒಂದೆ-ನಿಮಗೆ ಅಂತಹ ಆಚರಣೆಗಳ ಮಹತ್ವ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ; ಹುದುಗಿರುವ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಚಮತ್ಕಾರದ ಬಗ್ಗೆ ನೀವು ಎಂದೂ ತಲೆಕೆಡಿಸಿಕೊಂಡಿಲ್ಲ. ಇನ್ನೊಂದು ದೋಷ-ಸಾಮಾನು ಸಾಮಿಯನ್ನು ಯಾರೋ ಕೆಲವರು ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ರಾಯಭಾರಿಯೆಂಬಂತೆ, ಹಲವು ಸಾಧನೆಗಳ ವೀರ ಎಂಬಂತೆ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ವಕಾಲತ್ತು ಹಾಕಿದ್ದು ನೋಡಿದೆ. ಅವರು ವೀರ್ಯಪ್ಪನ ದರ್ಶನ ಮಾಡಬೇಕಂತೆ. ಸೀದಾ ಏಕಾಂತ ದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಹೋಗೋದೆ ಒಳ್ಳೇದು ಅನ್ನೋದು ಕವಳದ ಗೋಪಣ್ಣನ ಉಚಿತ ಸಲಹೆ!

ಪರಾಕು ಹಾಕೋ ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಬಹಳ ದೊಡ್ಡಮಟ್ಟದ ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತಿಕೆಯಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಕನಿಷ್ಠ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಎನ್ನುವುದೊಂದು ಇರಬೇಕು. ಹಾಡುಹಗಲೇ ಹೇಳೋದೊಂದು ಮಾಡೋದೊಂದು ಮಾಡಿದರೆ ಜನ ನಗದೆ ಇರ್ತಾರಾ? ತೊನೆಯಪ್ಪ ಸಾಮ್ಗಳು ಮಾತ್ರ ಅದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಅಪವಾದ. ಅವರಿಗೆ ಅವರೇ ಹೇಳಿದ್ದು ತಾಗೋದೇ ಇಲ್ಲ! ಅಥವಾ ಮುಂದಿನ ಅಕ್ಟೋಬರ್ ಹತ್ತಿರ ಬರ್ತಾ ಇದೆ ಅಂತ ಟೆನ್ಶನ್ ತಗಂಡು, ವೇದಿಕೆ ಖಾಲಿ ಬಿಡಬಾರ್ದು ಅನ್ನೋ ಕಾರಣಕ್ಕೆ, ಏನ್ಮಾಡ್ತಿದೀನಿ ಅಂತ ಅರ್ಥವಾಗದೆ, ಯಾವುದೋ ಸೀನನ್ನು ಓಡಿಸ್ತಾ ಇರಬೋದು. ಅವರ ಭಕ್ತರಿಗೆ ಸಾಮ್ಗಳ ದ್ವಂದ್ವ ಹೇಳಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಅರ್ಥ ಕಾಣುತ್ತದೆ.

ನಡೆದದ್ದಿಷ್ಟೆ-ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಕೃಪಾಪೋಷಿತ ಸ್ತ್ರೀಡಮಾರ್ ಬಸ್ಸಣ್ಣನಿಂದ ’ಅಖಿಲ ಭಾರತ ಪ್ರಸಾದ ತಯಾರಕ ಮಹಾಮಂಡಳ ನಿಗಮ ಅನಿಯಮಿತ’ದ ಘನ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿರುವ ದಕ್ಷಿಣದ ರಾಂಪಾಲಾದ್ಯನೇಕ ಬಿರುದಾಂಕಿತ, ಹಾವಾಡಿಗ ಜಗದ್ಗುರು ಸ್ರೀ ಸ್ರೀ ಸ್ರೀ ಶೋಭರಾಜಾಚಾರ್ಯರ ಮಹಾಮೆರವಣಿಗೆ. ಅಲೆಲೆಲೆಲೆ ಆ ಮೆರವಣಿಗೆ ಅದೆಷ್ಟು ಅದ್ಧೂರಿ ಗೊತ್ತೆ? ಹೇ…. ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿರ್ತದೆ ಬಿಡಿ. ಮೆರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಂಡ ಕಲಾವಿದರ ತಂಡಗಳೆಷ್ಟು?[ಜನ ಸೇರಲಿಲ್ಲ ಬಿಡಿ, ಇನ್ಮುಂದೆಲ್ಲ ಹಾಗೆ, ಜನ ಬರೋದಿಲ್ಲ. ಗೊತ್ತಾಗ್ಬುಟ್ಟದೆ ಇಂವ ಅಂತವ್ನೇಯ ಅಂತ], ಅವರಿಗೆಲ್ಲ ಕೊಟ್ಟ ಭಕ್ಷೀಸೆಷ್ಟು? ಆ ಕಾಸನ್ನು ಅದ್ಯಾವುದೋ ಹೊಸ ಯೋಜನೆ ಇದ್ಯಂತಲ್ಲ? ಅದಕ್ಕೆ ಕೊಡಬಹುದಿತ್ತಲ್ಲ!

ಏನ್ಮಾತಾಡ್ತೀರಿ ತುಮರಿ? ನಿಮಗೆ ಅಷ್ಟೂ ಗೊತ್ತಾಗದಿಲ್ವ? ಸಾಮ್ಗಳ ಮೆರವಣಿಗೆ ಬೋಳೆತ್ತಿನ ಗಾಡಿಮೇಲೆ ಮಾಡೋಕೆ ಸಾಧ್ಯನಾ? ಅಥವಾ ಬರಿಗಾಲಲ್ಲಿ ನಡೆಸಿ ಮಾಡೋದು ಸಾಧ್ಯನಾ? ಸುತ್ತ ಮಠದ ವಂದಿಮಾಗಧರ ವಾಹನಗಳು ಇರಬೇಕು. ’ಮಹಾಸ್ವಾಮಿಗಳು’ ಐಶಾರಾಮಿ ವಾಹನದಲ್ಲಿ ಬಂದಿಳಿದು ಮೆರವಣಿಗೆಯ ಅಲಂಕೃತ ಮುಖ್ಯವಾಹನವನ್ನೇರಬೇಕು. ಹಿಂದೆ ಬಿಲ್ಡಪ್ ಕೊಡಲು ಒಂದಷ್ಟು ವಾಹನಗಳು ಜೊತೆಯಾಗಬೇಕು. ಮುಂದೆ ಸಲಾಮು ಹೊಡೆಯುವವರ ತಂಡಗಳು, ತಟ್ಟೀರಾಯ, ಛದ್ಮವೇಷಗಳು ಎಲ್ಲವೂ ಬೇಕು.

ಕತೆ ಮಾಡೋಕೆ ಹೊರ‍್ಟಿದಾನೆ ತೊನೆಯಪ್ಪ. ಮತ್ತೆ ಪೀಠ, ಮತ್ತೆ ಅಲಂಕಾರ, ಮತ್ತೆ ನಾನಾ ರಂಗದ ಕಲಾವಿದರು, ಮತ್ತೆ ಲಕ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಬಾಚಿಕೊಳ್ಳೋದು. ಮತ್ತೆ ಏಕಾಂತ, ಮತ್ತೆ ಕೆಲವರಿಗೆ ಸಂತಾನ ಭಾಗ್ಯ! ಸಂತಾನ ಭಾಗ್ಯದ ಜೊತೆಗೆ ಸಂಸಾರ ನಿಭಾಯಿಸುವ ಪ್ಯಾಕೇಜ್ ಡೀಲಿಂಗ್! ಬಾಳ ಗ್ರೇಟ್ ನಮ್ ಸಾಮ್ಗಳು ಆಂ…….ಹಾಂ ಹಾಂ.

ಅಲ್ಲರಿ, ಕತೆಗೆ ಇನ್ವೆಷ್ಟ್ ಮಾಡೋವಷ್ಟು ಹಣಾನ ಅವನ ಯೋಜನೆಗೇ ಅವನು ಹಾಕಬಹುದಿತ್ತಲ್ಲ? ಇಲ್ಲ ಇಲ್ಲ, ಅದೆಲ್ಲ ಆಗೋದಿಲ್ಲ. ಅದು ಇನ್ವೆಸ್ಟ್‍ಮೆಂಟ್ ಬ್ಯಾಂಕಿಂಗ್! ರಾಜಾಕಾರಣಿಗಳು ರಂಗದಲ್ಲಿ ಕಾಲು ಗಟ್ಟಿಯಾಗೋವರೆಗೆ ಕಂಡವರಿಗೆಲ್ಲ ಸಲಾಮು ಹಾಕ್ತಾರೆ; ತಾವು ನಿಗದಿಮಾಡಿಕೊಂಡ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಹೊರಗಿನವರು ಕಂಡರೂ ಮಸ್ಕಾ ಹೊಡೀತಾರೆ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಎಲ್ಲರ ಬಾಯಲ್ಲೂ ಅವರ ಹೆಸರೆ ಕೇಳಬೇಕು.

ಚುನಾವಣೇಲಿ ಗೆದ್ದು ಒಂದು ಟರ್ಮ್ ಅವಕಾಶ ಸಿಗಲಿ; ಮುಂದಿನ ಚುನಾವಣೆಗೆ ಖರ್ಚಿಗೆ ಒಂದಷ್ಟು ಮತ್ತು ತಮ್ಮ ಮನೆ,ಮಠ,ಸುತ್ತಲ ಚೇಲಾಗಳು, ಬಳಗ, ಬಿಲ್ಡಪ್ಪಿನ ಬರೋರು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸೇರಿ ಒಂದಷ್ಟು ಕೋಟಿ ಮಾಡ್ಕೋತಾರೆ! ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ನಿರ್ಮೂಲನಾ ಕಾರ್ಯಾಗಾರವನ್ನು ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿ ದೀಪ ಬೆಳಗಿ ಉದ್ಘಾಟಿಸುವ ರಾಜಕಾರಣಿಯೆ ವೇದಿಕೆಯಿಳಿದು ಇನ್ನೆಲ್ಲೋ ನಡೀತಿರುವ ರಸ್ತೆಕಾಮಗಾರಿ ನೋಡಲು ಹೋಗಿ ಕಂಟ್ರಾಕ್ಟರ್ ಜೊತೆಗೆ ತಗಾದೆ ತೆಗೆದು ತನ್ನ ಪಾಲನ್ನು ಇಸ್ಗೊಂಡು ಬರ್ತಾನೆ!

ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳದ್ದೂ ಅದೇ ಕತೆ. ಕತೆ, ಯಾತ್ರೆ ಅಂತೆಲ್ಲ ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಂದಲೋ ಸಮಾಜದಿಂದಲೋ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದ ಹಣವನ್ನೆ ಮತ್ತೆ ಇನ್ವೆಸ್ಟ್ ಮಾಡೋದು. ಫಲಾನುಭವಿ ಚೇಲಾಗಳನ್ನು ಮುಂದೆಬಿಟ್ಟು, ’ಮಹಾಸ್ವಾಮಿಗಳು ಸಮಾಜಮುಖಿ, ಮಹಾಸಾಧಕರು’ಅಂತ ಪ್ರಚಾರಮಾಡಿಸೋದು. ತಾನು ಇನ್ವೆಸ್ಟ್ ಮಾಡಿದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕ್ಷೇತ್ರದಿಂದಲೂ ಲಾಭ ಪಡೆಯದೆ ಎದ್ದವನೆ ಅಲ್ಲ ಈ ಕಳ್ಳ ಸನ್ಯಾಸಿ; ಇದರಲ್ಲಿ ಮಹಿಳಾ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಬೀಜ ಬಿತ್ತಿದ್ದೂ ಸೇರಿಕೊಂಡಿದೆ!

ಬುದ್ಧಿ ಹೆಚ್ಚಿರುವ ಬುದ್ಧುಗಳು ಕೋಲೆ ಬಸವನ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅವನು ಹೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆಲ್ಲ ತಲೆಯಲ್ಲಾಡಿಸುತ್ತ ಜೈಕಾರ ಹಾಕುತ್ತವೆ. ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಸಹ ಪ್ರತಿದಿನ ’ಮಹಾಸ್ವಾಮಿಗಳು’ ಪೂಜೆ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ದೃಶ್ಯಾವಳಿಗಳನ್ನೆ ಲೋಕಲ್ ಚಾನೆಲ್ ಗಳು ಗುತ್ತಿಗೆಯಾಧಾರದಲ್ಲಿ ತೋರಿಸ್ತಾ ಇರ್ತವೆ. ಅತ್ತ ನೋಡಿದರೆ ಮಾಸ್ವಾಮಿಗಳು ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿ ಯಾವುದಕ್ಕೋ ಹಾರುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. 🙂 🙂 ಅದು ಶಿವರಾತ್ರಿಯಾದರೂ ಸರಿ ನವರಾತ್ರಿಯಾದರೂ ಸರಿ; ಅನಾರೋಗ್ಯದವರಾದರೂ ಸರಿ ಮುಟ್ಟಾದ ಮಹಿಳೆಯರಾದರೂ ಸರಿ ಒಟ್ನಲ್ಲಿ ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳಿಗೆ ಬೇಕೆಂದರೆ ಬೇಕೇ ಬೇಕು.

ಮೂರ್ಖರ ಪೆಟ್ಟಿಗೆ ಎಂಬುದೊಂದಿದೆಯಲ್ಲ ಅದೀಗ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರ ಪಾಲಿಗೆ ಕಣ್ಣೀರ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯಾಗಿದೆ! ಇನ್ನೊಂದು ಕೋನದಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೆ ಕ್ರಿಮಿನಲ್ ಗಳಿಗೆ ನೂರಾರು ಹೊಸ ಐಡಿಯಾ ಕೊಡುವ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯೂ ಹೌದು. ಅತ್ತೆ-ಸೊಸೆಯರು, ಅತ್ತಿಗೆ-ನಾದಿನಿಯರ ನಡುವೆ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚಿ ಕ್ಷುಲ್ಲಕ ಕೌಟುಂಬಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಭೂತಾಕಾರ ತಳೆಯುವಂತೆ ಪ್ರಚೋದಿಸುವ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯೂ ಆಗಿದೆ! ಒಳ್ಳೆಯ ಮಾವ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸೊಸೆಯೊಟ್ಟಿಗೆ ಮಗಳೆಂಬಂತೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಮಾತನಾಡೋ ಹಾಗಿಲ್ಲ. ಗಂಡನ ಅಕ್ಕತಂಗೀರು ತವರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಬಂದುಹೋಗೋ ಹಾಗಿಲ್ಲ!

ಸಲಿಂಗಕಾಮ, ವ್ಯಭಿಚಾರ, ಕಚೇರಿಯಲ್ಲಿ ಲೈಂಗಿಕ ಕಿರುಕುಳ, ಹದಿಹರಯದ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು, ಏಡ್ಸ್ ,ಪತಿಯ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆಯಂತಹ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಸಂಜೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಪ್ರಸಾರವಾಗಲು ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತವೆ. ಒಂದಾದ ನಂತರ ಒಂದು ರಿಯಾಲಿಟಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳ ನಡುವೆ ಪೈಪೋಟಿ ಆರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ.

ಬುದ್ಧಿ ಹೆಚ್ಚಿರುವ ಜನ ಇವುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಕೋಲೆ ಬಸವನಂತೆ ನೋಡ್ತಾರೆ. ತೊನೆಯಪ್ಪನೋರು ತೊನೆದಾಡುತ್ತ ಪೂಜೆಮಾಡೋದನ್ನು “ನಮ್ಮ ಸ್ವಾಮಿಗಳು” “ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಥಾನ” ಅಂತ ಎರಡೂ ಕಿವಿಗಳ ಮೇಲೆ ಹೂಗಳನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ನೋಡುವ ಜನ ಇದ್ದಾರೆ. ಅಂಥವರಿಗೆಲ್ಲ ಹದವಾಗಿ ಬೋಳೆಣ್ಣೆ ಹಚ್ಚಿ ರಶೀದಿ ನೀಡದೆಯೆ ಮಠಕ್ಕಾಗಿ ಎತ್ತುವಳಿ ನಡೆಸುವ ಜನ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗ್ತಾರೆ.

ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ವಿಜ್ಞಾನದ ಹೇಳಿಕೆಗಳನ್ನು ನಂಬೋ ಜನ ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳ ವೀರ್ಯ ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಹೌದೆಂದು ಪಾಸಾಗಿದೆ ಎಂದು ಬಂದಿದ್ದನ್ನು ಅಲ್ಲಗಳೀತಾರೆ! “ಆ ವರದಿಯನ್ನು ಬೆಲ್ಲಹಾಕಿ ನೆಕ್ಕಿ” ಎಂದು ಬೈತಾರೆ. ಅವರೆಲ್ಲರ ಪ್ರಾಂಜಲ ಮನಸ್ಸಿನ ಮೂಲೆಮೂಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಗುರುವೆಂಬ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಿದ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಕೆಟ್ಟವನೆಂದು ಒಪ್ಪುವ ಚಿತ್ರಗಳೇ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ! “ಗುರುಶಾಪ” ಮತ್ತು “ವಂಶ ನಿರ್ವಂಶ” ಎಂಬೆರಡು ಶಬ್ದಗಳು ಹಗಲಿರುಳುಗಳಲ್ಲೂ ಕನಸುಗಳಲ್ಲಿ ಲಗ್ಗೆಯಿಡುತ್ತ ಕಚ್ಚೆಹರುಕನನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಲು ಬೇಕಾದ ಮನೋದೈಹಿಕ ಕಸುವನ್ನೆಲ್ಲ ಕಸಿದುಕೊಂಡುಬಿಡುತ್ತವೆ.

ಈಗಲೂ “ಭಯಂಕರ ಬರಗಾಲ ಬಂದಿದೆ ಅಂತ ನೀನೆ ಹೇಳಿದೀಯಲ್ಲ, ಯಾಕೆ ಆಡಂಬರ ಮಾಡ್ತೀಯ? ನಿನಗೆ ಮಾತ್ರ ಅದು ನಾಟೋದಿಲ್ವ?” ಎಂದು ಕೇಳುವ ಧೈರ್ಯ ಒಬ್ಬ ಗಂಡಸಿನಲ್ಲೂ ಇಲ್ಲ! ಮರಿಯಾಗಿದ್ದಾಗ ಸರಪಳಿ ಕಾಲಿಗೆ ಬಿಗಿದು ಛಡಿಯೇಟು ನೀಡಿದಾಗ ಅನುಭವಿಸಿದ ಯಾತನೆ ಬಲಾಢ್ಯ ಆನೆಯು ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗುವ ಜಂಘಾಬಲವನ್ನೆ ಅಡಗಿಸುವುದಂತೆ. ಅದೇರೀತಿ, ಶಾಪ, ಬಹಿಷ್ಕಾರ, ನಿರ್ವಂಶ ಎಂಬ ಅಂಕುಶಗಳು ಸಮಾಜದ ಹಲವರನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಆಕ್ಟಿವ್ ಆಗಿವೆ. ಅರ್ಚಕ ಸರಿಯಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಯಾವ ವಿಗ್ರಹದಲ್ಲೂ ಶಕ್ತಿಯಿರೋದಿಲ್ಲ; ಗುರು ಸರಿಯಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಯಾವ ಪೀಠದಲ್ಲೂ ಶಕ್ತಿ ಉಳಿಯೋದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನು ಕೆಲವರು ಮಾತ್ರ ಜೀರ್ಣಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.

ಒಂದು ಕಾಲವಿತ್ತಂತೆ. ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಸತ್ಯವಾದಿಗಳೇ ಆಗಿದ್ದರಂತೆ. ಒಬ್ಬ ಮತ್ತೊಬ್ಬನಿಗೆ ತನ್ನ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಮಾರಿದ್ದನಂತೆ. ಭೂಮಿ ಕೊಂಡವನು ಗದ್ದೆಯನ್ನು ಉಳುವಾಗ ಆ ಗದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಚಿನ್ನದ ನಾಣ್ಯ ತುಂಬಿದ ಕೊಡ ಸಿಕ್ಕಿತಂತೆ. ಆತನು ಕೂಡಲೇ ಇದು ತಾನು ಕೊಂಡ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು. ತನಗೆ ಭೂಮಿ ಕೊಟ್ಟವನಿಗೇ ಇದು ಸೇರಬೇಕೆಂದು ಆ ಕೊಡವನ್ನು ಕೊಂಡು ಹೋಗೆ ಆತನಿಗೇ ಒಪ್ಪಿಸಿದರೂ ಭೂಮಿ ಮಾರಿದವನು “ಇಲ್ಲ ಅದು ತನಗೆ ಬೇಡ,ಅದು ನಿನಗೆ ಸೇರಿದ್ದು, ನಿನ್ನ ಭಾಗ್ಯದಿಂದಲ್ಲವೇ ನೀನು ಉಳುವಾಗ ನಿನಗೆ ಸಿಕ್ಕಿತು”ಎಂದು ಎಷ್ಟು ಹೇಳಿದರೂ ಸಮಾಧಾನವಾಗದೆ ಇಬ್ಬರೂ ಅದನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲು ಒಪ್ಪಲಿಲ್ಲವಂತೆ.

ಯಾರು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂಬುದು ಅವರಲ್ಲಿ ತೀರ್ಮಾನವಾಗದೆ ಕಡೆಗೆ ರಾಜನಲ್ಲಿಗೆ ದೂರು ಹೋಯಿತು. ಇಬ್ಬರಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಅದನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲು ಒಪ್ಪದಿದ್ದಾಗ, ರಾಜ ಊರಿನ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಆ ಕೊಡವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಸಲು ಹೇಳಿಬಿಟ್ಟನಂತೆ. ರಾಜನಾದರೂ ತನ್ನ ಖಜಾನೆಗೆ ಆ ಕೊಡವನ್ನು ತುಂಬಿಸಲಿಲ್ಲ. ಅವನಿಗೆ ಜನ ಕೊಟ್ಟ ತೆರಿಗೆಯೇ ಸಾಕು. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಹಾಗೆ ನ್ಯಾಯ ತೀರ್ಮಾನವಾಯಿತು.

ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಈಗಲೂ ಇಂತಹ ಸತ್ಯವಾದಿಗಳು ಹಲವರಿದ್ದಾರೆ; ಆದರೆ ಚಿನ್ನದ ಕೊಡ ಸಿಕ್ಕುತ್ತಿಲ್ಲ ಅಷ್ಟೆ! ಈ ಕತೆ ಇಂದೇನಾದರೂ ನಡೆದಿದ್ದರೆ, ಪಂಚಾಯತಿಗೆ ವೀರ್ಯಪ್ಪನ್ ಸಾಮ್ಗಳು ಬಿಜಯಂಗೈಯುತ್ತಿದ್ದರು; ಚಿನ್ನದ ಕೊಡವನ್ನು ಮಠಕ್ಕೆ ಕೊಟ್ಟುಬಿಡೋದೇ ಸರಿಯೆನ್ನುತ್ತ ತನ್ನ ವಾಹನಕ್ಕೆ ಅದನ್ನು ತುಂಬಿಸಿಕೊಂಡು ಹಲವು ಏಕಾಂತ ಸಖಿಯರನ್ನು ಸಂಭಾಳಿಸಲಿಕ್ಕೆ ಅನುಕೂಲವಾಯ್ತು ಎಂದು ಒಳಗೊಳಗೇ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಿದ್ದರು!

ಮಹಾಭಾರತದಲ್ಲಿ ಗುರು ದ್ರೋಣರನ್ನೂ ಸಹ ವ್ಯಾಸರು ದೂಷಿಸುತ್ತಾರೆ; ಕತೆಯಲ್ಲಿ ಕೃಷ್ಣ ಅವರನ್ನು ಪಾಪಿಯೆಂದು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ಕೃಪಾಚಾರ್ಯರ ಕತೆಯೂ ಅಷ್ಟೆ. ಕೃಪ-ದ್ರೋಣರೇನು ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದರು? ತುಂಬಿದ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ದ್ರೌಪದಿಯ ವಸ್ತ್ರಾಪಹರಣ ನಡೆಯುತ್ತಿರೋವಾಗ ಅಸಹಾಯರಾದ ಪಾಂಡವರಂತೆ ಕೃಪ-ದ್ರೋಣರೂ ಅದು ತಪ್ಪೆಂದು ತಲೆಯೆತ್ತಿ ಹೇಳಲಿಲ್ಲವಂತೆ. ಮನುಷ್ಯ ಇನ್ನೊಬ್ಬನ ಹಂಗಿನರಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದರೆ, ಪರರಾಶ್ರಯದಲ್ಲಿದ್ದರೆ ತಪ್ಪನ್ನೂ ತಪ್ಪೆಂದು ಎತ್ತಿಹೇಳುವ ಧೈರ್ಯ ಬರೋದಿಲ್ಲ ಹೇಗೆಂಬುದಕ್ಕೆ ಇದೊಂದು ಉದಾಹರಣೆ.

“ಗುರುಗಳು ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದ್ದನ್ನು ನೀನು ನೋಡಿದ್ದೀಯಾ? ನೋಡಿಲ್ಲವಾದರೆ ಹಾಗೇಕೆ ಹೇಳ್ತೀಯ?” ಎಂದು ವಿತಂಡವಾದಮಾಡ್ತಾರೆ. ಹಲವು ಸಾಕ್ಷಿ, ಪುರಾವೆಗಳು ಈ ಸನ್ಯಾಸಿ ಕಳ್ಳನೆಂದು ಎತ್ತಿ ಸಾರುತ್ತವೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರೆ ಒಪ್ಪದ ಬುದ್ಧುಗಳಿದ್ದಾವೆ.

ಸನ್ಯಾಸಿ ವೇಷ ಧರಿಸಿ ಸಂಸ್ಥಾನಿಕನಾದರೆ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಹಾಯಾಗಿ ರಾಜನಂತೆ ಬದುಕಬಹುದು ಎಂಬುದು ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಕಾವಿಧಾರಿಗಳಾದವರ ಯೋಚನೆ. ಎಂತೆಂತ ಜನರೆಲ್ಲ ಕಾವಿ ತೊಟ್ಟರು ನೋಡಿ, ಅಣಲೆಕಾಯಿ ಔಷಧ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದವರೆಲ್ಲ ಜಗದ್ಗುರುಗಳಾಗಹೊರಟಿದ್ದಾರೆ. ಇತಿಹಾಸ ಹಾಗಿತ್ತು ಪುರಾಣ ಹೀಗಿತ್ತು ಅಂತ ನಂಬಿಕೆಗೆ ಒಗ್ಗುವ ಜನರ ಕಿವಿಗಳ ಮೇಲೆ ಹೂವಿಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಸಂಸಾರವಿದೆಯೆಂದು ಜನರಿಗೆ ತೋರಿಸದೆ, ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಎಲ್ಲೂ ಆ ವಿಷಯ ಬೆಳಕಿಗೆ ಬರದಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಸಂಸ್ಥಾನ ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ತನ್ಮೂಲಕ ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಹಲವರಮೇಲೆ ಇನ್‍ಫ್ಲೂಎನ್ಸ್ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ಮರಿಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳಿಗಾಗುವಷ್ಟು ಬೊಕ್ಕಸ ತುಂಬಿಸಿಕೊಳ್ತಾರೆ. ನಿತ್ಯ ಮೃಷ್ಟಾನ್ನ ಭೋಜನ, ಹದಗೊಂಡ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ, ಸುಂದರಿಯರೊಡನೆ ಏಕಾಂತ, ಬಯಸಿದಾಗ ಸುಖನಿದ್ರೆ, ಮಾಧ್ಯಮಗಳಲ್ಲೆಲ್ಲ ಅಬ್ಬರದ ಪ್ರಚಾರ, ತಮ್ಮದೆ ಬ್ರಾಂಡ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಹಲವು ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಮಾಡೋದು ಎಲ್ಲವೂ ನಡೀತಿದೆ! ಚುನಾವಣೇಲಿ ಯಾರೆ ಗೆದ್ರೂ ಇವರೇ ಗೆದ್ದಂಗೆ, ಇಂತವರ ಖುರ್ಚಿ ಅಲುಗಾಡೋದೇ ಇಲ್ಲ.

ಪೆದ್ದಜನ ಕಾಣಿಕೆ ಕೊಟ್ಟು, ಅಡ್ಡಬಿದ್ದು ಕೈಮುಗಿದು ಪರಾಕು ಹಾಕುತ್ತ ಆಶೀರ್ವಾದ ಬೇಡುತ್ತಾರೆ. ತೊನೆಯಪ್ಪನ ಬಳಗದಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ಹಲವು ಜನ ಇದ್ದಾರೆ. ಈಗಾಗಲೆ ಒಬ್ಬನಂತೂ ಪ್ರವರ್ಧಮಾನಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಹಾಗಾದರೆ ’ಸನ್ಯಾಸಿ’ ಎಂಬ ಪದಕ್ಕೆ, ಯೋಗಾಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಅರ್ಥವೇ ಇಲ್ಲವೇ? ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವವಾದರೆ ರಾಜನಲ್ಲಿ ದೂರಬಹುದಿತ್ತು; ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದಲ್ಲಿ ಇಚ್ಛಿಸಿದಂತೆ ಬದುಕಲು ತಮಗೆ ಹಕ್ಕಿದೆ ಎಂದು ಅಂತವರೆಲ್ಲ ವಾದಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವರವರ ಬದುಕು ಅವರವರ ಇಚ್ಛೆಯೇನೋ ಸರಿ ಆದರೆ ಅದೇವೇಳೆಗೆ ಇತರರು ಅಂತಹ ನಯವಂಚಕರಿಂದ ಮೋಸಹೋಗಬಾರದಲ್ಲ? ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಮುಂದೆ ಹೊಸ ಕಾನೂನನ್ನೇ ತರಬೇಕಾದ ಕಾಲ ಬರಬಹುದು!

ಕಾಳಿಂಗಸರ್ಪವನ್ನು ಜನ ವಿಷಕಾರಿಯೆಂದು ಹೇಳ್ತಾರೆ. ಕಾಳಿಂಗಕ್ಕೆ ಅದರ ಹಲ್ಲಿನ ಮೇಲ್ಭಾಗದ ಚೀಲದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ವಿಷದಹನಿಗಳಿರುತ್ತವೆ. ತೊನೆಯಪ್ಪನ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಹಾಗಲ್ಲ; ಅವನ ಮೈಮನಗಳ ಕಣಕಣವೂ ವಿಷಮಯವೇ. ಕಾಣಿಕೆ ತೆತ್ತು ಶಾಲು ಹೊದ್ದು ಬಣ್ಣದ ಅಕ್ಕಿ ಬೇಡುವ ಬೋಳೆಣ್ಣೆ ಹಚ್ಚಿಸಿಕೊಂಡ ಭಕ್ತನಾದರೆ ವಿಷ ಹೊರಬರುವುದಿಲ್ಲ.

ಪರಸ್ತ್ರೀಯರನ್ನು, ಹರೆಯದ ಹುಡುಗಿಯರನ್ನು ಬಗರ್ ಹುಕುಂ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಗೆದು ಮುಕ್ಕಲು ಸಮ್ಮತಿಸುವವರಿಗೆ, ಕಳ್ಳ-ಕುಳ್ಳ ನಡೆಸುವ ಅನೈತಿಕತೆ, ವ್ಯಭಿಚಾರ, ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ, ದುರಾಚಾರ, ಧರ್ಮ ದ್ರೋಹ, ಸಮಾಜ ದ್ರೋಹ, ಕಾವಿಗೆ ಅಗೌರವದಂತ ಘನಂದಾರಿ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವವರಿಗೆ ಶಾಲು ಹೊದೆಸಿ ಸನ್ಮಾನಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ; ಉಳಿದವರಿಗೆ ತೊನೆಯಪ್ಪ ಕಚ್ಚಿಬಿಡುತ್ತಾನೆ; ತೊನೆಯಪ್ಪ ಕಚ್ಚಿದರೆ ಅವನ ವಿಷ ಜೀವವನ್ನೆ ತೆಗೆದುಬಿಡುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಜೀವಭಯ ಹಲವರಲ್ಲಿದೆ.

ಸಮಾಜದ ಹಣವನ್ನೆ ನುಂಗಿ, ಸಂಪತ್ತು, ಅಧಿಕಾರ, ಅಹಂಕಾರಗಳಿಂದ ಸಮಾಜ ಬಾಂಧವರನ್ನೆ ಬೆದರಿಸಿ ಅಧರ್ಮವನ್ನೆ ಧರ್ಮವೆಂದು ಹೇಳುವ ಅರ್ಜುನ ಸನ್ಯಾಸಿಯನ್ನು ಮಟ್ಟಹಾಕುವ ಕಾಲ ಬರುವ ಅಕ್ಟೋಬರ್ ಅಂತೆ. ಇದನ್ನು ತಿಳಿದಾಗಿಂದ ಮತ್ತೆ ವಾಮಾಚಾರಗಳು ಚುರುಕುಗೊಂಡಿರಬಹುದು. ಏನೇ ವಾಮಾಚಾರ ನಡೆಸಿದರೂ ಅಂತ್ಯವೊಂದು ಇರಲೇಬೇಕಲ್ಲ. ಪೂರ್ವದ ಪುಣ್ಯ ಇರುವವರೆಗೆ ಒಳಗೂ ಹೊರಗೂ ಹೋರಿ ಹಾರಾಡುತ್ತಲೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಪುಣ್ಯದ ಬ್ಯಾಟರಿ ಡಿಸ್ಚಾರ್ಜ್ ಆದಮೇಲೆ ಯಾವ ವಾಮಾಚಾರಿಗಳೂ ಮೂಸೋದಿಲ್ಲ.

ಈಗಾಗಲೆ ಅದರ ಕುರುಹು ಸಾಕಷ್ಟು ಸಿಕ್ಕಿದೆ. ಮಾಸ್ವಾಮ್ಗಳು ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಏರುತ್ತ ಹೋದರೂ, ಈ ಛತ್ರಿ ಸಾಮ್ಗಳಿಗೆ ಯಾವ ಧರ್ಮಮಯ ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲೂ ಪೂರ್ಣಕುಂಭ, ಛತ್ರಿ ಹಿಡಿದು ಬಂದಿಲ್ಲ! ಅಲ್ಲಿರೋ ಜನ ಈ ಕಳ್ಳ ಸನ್ಯಾಸಿಯ ಯೋಗ್ಯತೆ ಇಷ್ಟೇ ಎಂದು ಬರೆದುಕೊಂಡುಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ! ಹಾಗಾಗಿ ಹತ್ತಿರ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಹೋದರೂ ಆ ದೇವರು ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲೆ ಇಲ್ಲ!

Thumari Ramachandra
23/04/2017
source: https://www.facebook.com/groups/1499395003680065/permalink/1946510888968472/